Le nerf de la guerre - David Hallyday

Que deviennent les héros qu’on suivait hier

Avec des idéaux dont ils étaient fiers

Pour une couleur de peau, brisaient les frontières

Sans violence ni drapeau, chantaient leur colère

Car le nerf de la guerre c’est l’amour d’abord

De jeter les armes qui nous rendent plus forts

Le nerf de la guerre c’est l’amour encore

Car sans cris ni larmes on vaut tous de l’or

Mais personne sur terre

Reste solitaire

Mais personne sur terre

Dés que l’on naît, on est solidaire

Mais personne reste solitaire

Quand reviennent ces héros qui sont nos repères

Par la force des mots, on était leurs frères

Pour vaincre les fléaux, pour monter des barrières

Pour qu’on soit tous égaux, ne pouvaient se taire

Car le nerf de la guerre c’est l’amour encore

Car sans cris ni larmes on vaut tous de l’or

Mais personne sur terre

Reste solitaire

Non personne sur terre

Dés que l’on naît, on est solidaire

Mais personne reste solitaire

Reste solitaire

Reste solitaire

Reste solitaire

Wat gebeurt er met de helden die we gisteren volgden

Met idealen waar ze trots op waren

Voor een huidskleur, brak grenzen

Zonder geweld of vlag zongen hun woede

Want de zenuwen van oorlog zijn eerst liefde

Om de wapens neer te leggen die ons sterker maken

De zenuwen van oorlog zijn weer liefde

Want zonder gehuil of tranen zijn we allemaal goud waard

Maar niemand op aarde

blijf eenzaam

Maar niemand op aarde

Vanaf het moment dat we geboren zijn, zijn we verenigd

Maar niemand blijft eenzaam

Wanneer deze helden, die onze herkenningspunten zijn, terugkeren

Door de kracht van woorden waren we hun broers

Om plagen te overwinnen, om barrières op te richten

Om ons allemaal gelijk te maken, kon niet zwijgen

Want de zenuwen van oorlog zijn weer liefde

Want zonder gehuil of tranen zijn we allemaal goud waard

Maar niemand op aarde

blijf eenzaam

niemand op aarde

Vanaf het moment dat we geboren zijn, zijn we verenigd

Maar niemand blijft eenzaam

blijf eenzaam

blijf eenzaam

blijf eenzaam