Viene y Va - Dante

Un día te pedí que te quedases a mi lado

Y tú respondiste que juntos hasta el final

Tú sabías de sobra que sería complicado

Pero fue mucho más duro porque no supiste estar

Sabes lo que duele no sentirte cuando quiero

Sabes que no hay nadie más que ocupe tu lugar

Sabes la de noches en las que te eché de menos

Porque no entendí tu juego de vernos para no hablar

Y qué más da, si casi siempre es así

Si ya se volvió rutina lo de no saber de ti

Apareces y te marchas a tu antojo

Y yo te miro de reojo sin saber ni qué decir

Intento hacer como que ya me da igual

Como que lo he superado, como que no voy a estar mal

Pero en verdad no sé a quién quiero engañar

Si necesito tu apoyo siempre para no fallar

Quiero ser, quien te acompañe cada instante

Para ver, como te vas haciendo grande

Pero yo sé, que de pronto querrás echarme

Y prometo cuidarte como lo nunca lo hice antes

Y volveré, a ser lo que no nos dijimos

No te haré, apartarte de mi camino

Ya me quedó claro que sin ti sería distinto

Y sé que si te marchas, me quedo solo y extinto

Tú me dabas fuerza si me hablabas al oído

Fue por tus consejos por los que ahora sigo

Y aunque no vas a entender en la vida lo que te digo

Yo no puedo ser si tú no quieres ser conmigo

Y otra vez vuelves a irte

Y otra vez, otra noche más

Me miras a los ojos, justo antes de despedirte

Y me dices fríamente que ya si eso volverás

¿Dónde estás?

Porque sin ti me siento solo

¿Dónde estás?

Porque siento que pierdo todo

¿Dónde estás?

Porque prometo ir a buscarte

Donde vayas, aunque no sepa ni como

Juro que me rompo cuando siento que me faltas

Pero duele el doble saber que a ti te da igual

Y aquí sigo solo, y escribiendo hasta las tantas

Recordando tantas veces que me volviste a fallar

Y hoy me siento esclavo de tu verso y tu poesía

De tu melodía y tu forma de caminar

Yo que siempre dije que solito me valía

Y si no eres tú quien me inspira, es dependencia emocional

No te vale todo mi arrepentimiento

Quieres más, por eso eres tan real

Yo ya sé de sobra que eres solo un sentimiento

Pero miento si aseguro que no eres fundamental

Llevo media vida acostumbrándome a tu ausencia

Y dándote las gracias por ser quien no me falló

No hay nada más bipolar que sentir tu presencia

Porque gracias a tu esencia, no he dejado de ser yo

Y no me arrepiento de las veces que estuve en mi habitación

Acojonado y desgastándome sobre algún texto, y no

No existe Javi si no es Dante quien le da fuerza y pasión

Y no hay unión que lo resiste si no existe inspiración

Así que inspírame, no seas quien me olvida

Si se gira, vira y mírame, sabes que en ti yo puse mi fe

Porque tú fuiste la rúbrica que dio vida a mi don

Inspiración, no me faltes, porque sin ti, yo no

Op een dag vroeg ik je om aan mijn zijde te blijven

En dat heb je samen tot het einde beantwoord

Je wist heel goed dat het ingewikkeld zou zijn

Maar het was veel moeilijker omdat je niet wist hoe je moest zijn

Je weet hoe pijn het doet om je niet te voelen wanneer ik dat wil

Je weet dat er niemand anders is om je plaats in te nemen

Je kent de nachten dat ik je heb gemist

Omdat ik je spel van elkaar zien om niet te praten niet begreep

En wat maakt het uit, als het bijna altijd zo is

Als het niet weten van jou al een routine is geworden

Je komt en gaat wanneer je wilt

En ik kijk je vanuit mijn ooghoeken aan zonder te weten wat ik moet zeggen

Ik probeer te doen alsof het me niet meer kan schelen

Alsof ik er overheen ben, alsof ik niet slecht zal zijn

Maar ik weet echt niet wie ik voor de gek wil houden

Als ik je steun altijd nodig heb om niet te falen

Ik wil zijn, die je elk moment vergezelt

Om te zien hoe je groot wordt

Maar ik weet dat je me plotseling eruit wilt schoppen

En ik beloof dat ik voor je zal zorgen zoals ik nog nooit eerder heb gedaan

En ik zal terugkeren, om te zijn wat we elkaar niet vertelden

Ik zal je niet dwingen, ga uit mijn weg

Het was me al duidelijk dat het zonder jou anders zou zijn

En ik weet dat als je weggaat, ik alleen gelaten en uitgestorven ben

Je gaf me kracht als je in mijn oor sprak

Het was vanwege jouw advies dat ik nu volg

En hoewel je in het leven niet zult begrijpen wat ik je vertel

Ik kan niet zijn als je niet bij me wilt zijn

En weer ga je weg

En nogmaals, nog een nacht

Je kijkt me in de ogen, net voordat je afscheid neemt

En je zegt me koeltjes dat je terugkomt

Waar ben je?

Want zonder jou voel ik me alleen

Waar ben je?

Omdat ik het gevoel heb dat ik alles verlies

Waar ben je?

Omdat ik beloof je te gaan zoeken

Waar je ook gaat, zelfs als je niet eens weet hoe

Ik zweer dat ik breek als ik het gevoel heb dat je me mist

Maar het doet twee keer zoveel pijn om te weten dat het je niets kan schelen

En hier ben ik nog steeds alleen, en schrijf tot zovelen

Ik herinner me zo vaak dat je me weer in de steek liet

En vandaag voel ik me een slaaf van je vers en je poëzie

Van je melodie en je manier van lopen

Ik die altijd zei dat ik het alleen waard was

En als jij het niet bent die me inspireert, dan is het emotionele afhankelijkheid

Je bent niet al mijn spijt waard

Je wilt meer, daarom ben je zo echt

Ik weet al heel goed dat je maar een gevoel bent

Maar ik lieg als ik je verzeker dat je niet fundamenteel bent

Ik heb de helft van mijn leven moeten wennen aan je afwezigheid

En bedankt dat je degene bent die me niet in de steek heeft gelaten

Er is niets bipolairder dan je aanwezigheid te voelen

Want dankzij jouw essentie ben ik niet opgehouden mezelf te zijn

En ik heb geen spijt van de keren dat ik in mijn kamer was

Freaked out en mezelf verspillen aan wat tekst, en niet

Javi bestaat niet als het niet Dante is die hem kracht en passie geeft

En er is geen vakbond die zich ertegen verzet als er geen inspiratie is

Dus inspireer me, wees niet degene die me vergeet

Als je je omdraait en naar me kijkt, weet je dat ik in je geloof

Omdat jij de handtekening was die leven gaf aan mijn geschenk

Inspiratie, mis me niet, want zonder jou zou ik niet