Encerrado - Dante

Si supieras todo lo que llevo dentro

Y esa fiera me abre el armario de nuevo

Esa voz de mi cabeza me recuerda a mis errores

Poco a poco se acomoda y me da a donde más me jode

Te hace débil y te aborda, muerde fuerte en tu desorden

Y tu mente se desborda y provoca que estés al borde

Cuando miras al pasado, te castigas y eres duro

Contaminas tu visión por eso ves turbio el futuro

Y si caminas dando siempre cabezazos contra un muro

No hay seguro que asegure que te cures, lo aseguro

Cuando piensas que lo tienes algo viene y te lo quita

Cuanto más silencio quieres, más te hieres, más te gritas

Cuanta más calma quieres, más difieres, más te irritas

Cuando no sabes quien eres, más te dueles, más te quitas

Hoy tú sientes en tus carnes lo que es el protagonismo

Mientras rompes más tus alas despeñándote a un abismo

Y cuando estas tocando fondo por culpa de tu cinismo

Te das cuenta de que estás hundido gracias a ti mismo

Si supieras todo lo que llevo dentro

No hay manera, ni de olvidarlo un momento

Sé que ahí fuera, se está acercando un infierno

Y esa fiera me abre el armario de nuevo

Da igual que corras, el pasado puede oírte

No le importa que te escondas, va a saber donde encontrarte

Y aunque a veces te escabullas, no pretendas escurrirte

Entre las manos del que siempre supo como destrozarte

Marchate lejos donde nadie pueda verte

Donde ni siquiera el tiempo sea capaz de conocerte

Donde no hagas daño a nadie, donde nadie te recuerde

Donde no notes ni el viento porque nadie más te aliente

Y cuando creas que eres valiente, déjalo todo de lado

Porque vas a andar a oscuras con el corazón cerrado

Y cuando sepas mirar dentro y encontrar donde has fallado

Vas a ver de nuevo el monstruo que jamás has derrotado

Y volverás a ese desorden del que siempre fuiste esclavo

Volverás a ser el náufrago perdido en ese lago

Volverás a hacerle frente para volver derrotado

Volverás y volverás y nunca vas a ser salvado

Si supieras todo lo que llevo dentro

No hay manera, ni de olvidarlo un momento

Sé que ahí fuera, se está acercando un infierno

Y esa fiera me abre el armario de nuevo

Si supieras todo lo que llevo dentro

No hay manera, ni de olvidarlo un momento

Sé que ahí fuera, se está acercando un infierno

Y esa fiera me abre el armario de nuevo

Javi se rindió, hoy tampoco estaba Dante

Sucumbieron los dos juntos por enfrentarse a sus peros

Él estaba acostumbrado a saber salir adelante

Pero no siempre se gana frente al miedo, los pelos

Las batallas que se libran siempre son a vida o muerte

Si te rindes, has perdido, esto no es cuestión de suerte

Y cuanto más alto subas, el golpe será más fuerte

Porque fuiste tu enemigo y no supiste detenerte

Als je alles wist wat ik van binnen heb

En dat beest opent mijn kast weer

Die stem in mijn hoofd herinnert me aan mijn fouten

Beetje bij beetje komt hij tot rust en raakt me waar hij me het meest neukt

Maakt je zwak en board je, bijt hard in je rotzooi

En je geest stroomt over en zorgt ervoor dat je op het randje staat

Als je terugkijkt, straf je jezelf en ben je stoer

Je vervuilt je zicht daarom zie je de toekomst bewolkt

En als je loopt, stoot je altijd je hoofd tegen een muur

Er is geen verzekering die ervoor zorgt dat je geneest, dat verzeker ik je

Als je denkt dat je het hebt, komt er iets en neemt het weg

Hoe meer stilte je wilt, hoe meer je jezelf pijn doet, hoe meer je tegen jezelf schreeuwt

Hoe meer rust je wilt, hoe meer je verschilt, hoe meer je geïrriteerd raakt

Als je niet weet wie je bent, hoe meer pijn je doet, hoe meer je wegneemt

Vandaag voel je in je vlees wat een hoofdrolspeler is

Naarmate je meer breekt, vallen je vleugels in een afgrond

En als je het dieptepunt bereikt door je cynisme

Je realiseert je dat je down bent dankzij jezelf

Als je alles wist wat ik van binnen heb

Er is geen manier om het zelfs geen moment te vergeten

Ik weet het daarbuiten, de hel nadert

En dat beest opent mijn kast weer

Het maakt niet uit hoe je rent, het verleden kan je horen

Het maakt hem niet uit of je je verstopt, hij weet je te vinden

En hoewel je soms wegglipt, doe niet alsof je wegglipt

Tussen de handen van degene die altijd wist hoe hij je moest vernietigen

Ga weg waar niemand je kan zien

Waar zelfs de tijd je niet kan ontmoeten

Waar je niemand pijn doet, waar niemand je herinnert

Waar je de wind niet eens merkt omdat niemand anders je aanmoedigt

En als je denkt dat je dapper bent, leg het dan allemaal opzij

Omdat je met een gesloten hart in het donker gaat lopen

En als je weet hoe je naar binnen moet kijken en kunt vinden waar je hebt gefaald

Je zult het monster weer zien dat je nog nooit hebt verslagen

En je keert terug naar die puinhoop waar je altijd een slaaf van was

Je zult weer de schipbreukeling zijn die in dat meer verdwaald is

Je zult hem opnieuw tegenkomen om verslagen terug te keren

Je komt terug en je komt terug en je zult nooit gered worden

Als je alles wist wat ik van binnen heb

Er is geen manier om het zelfs geen moment te vergeten

Ik weet het daarbuiten, de hel nadert

En dat beest opent mijn kast weer

Als je alles wist wat ik van binnen heb

Er is geen manier om het zelfs geen moment te vergeten

Ik weet het daarbuiten, de hel nadert

En dat beest opent mijn kast weer

Javi gaf het op, Dante was er niet vandaag

De twee bezweken samen voor het onder ogen zien van hun konen

Hij was gewend te weten hoe hij vooruit moest komen

Maar je wint niet altijd van angst, de haren

De gevechten die gestreden worden zijn altijd leven of dood

Als je opgeeft, heb je verloren, dit is geen kwestie van geluk

En hoe hoger je klimt, hoe sterker de klap zal zijn

Omdat je je vijand was en niet wist hoe te stoppen