Aprendí - Dante

Y al fin aprendí

Que todo lo que canto es para hacerme feliz

Que nada sale mal desde que tú estás aquí

Que no falta de nada en mi vida

Y he de seguir

Mirando tu sonrisa si me quiero rendir

Apoyado en los míos cuando no sé salir

Si crees que es imposible, es mentira

Esto es lo que le precede

A la mentira que domina alguna vida que se muere

Y que prefiere sonreírle alegremente a lo vivido

Que llorarle arrepentido a los que no le quieren, y ahora

Mira hacia el frente, sal adelante, piensa que nada podrá detenerte

Vive tu vida, sé diferente, nunca pretendas gustarle a la gente

Sé como ese árbol que resiste el vendaval

O esa roca que soporta las embestidas del mar

Nadie te impide llorar, nadie te impide caer cuando temas

Nadie te impide gritar y reventar por dentro si llegan problemas

Pero recuerda, tienes personas que siempre te cubren a capa y espada

Que tienes familia, que tienes amigos, te tienes a ti, no te falta de nada

Planta cara al temporal que quiera doblegarte

Es la hora de volar, y aprender a encontrarte

Atacar al que hizo mal, no sirve pa sanarte

Y atacar al que no está, no va a hacerte olvidarle

Olvida las tonterías, deja ya las niñerías

Sé quién quieres ser ahora, no lo que fuiste en su día

Piensa en todo el mundo, Pero primero en ti

¿Yo?

Ya entendí hace tiempo que nadie lo haría por mí

Y al fin aprendí

Que todo lo que canto es para hacerme feliz

Que nada sale mal desde que tú estás aquí

Que no falta de nada en mi vida

Y he de seguir

Mirando tu sonrisa si me quiero rendir

Apoyado en los míos cuando no sé salir

Si crees que es imposible, es mentira

Y se trata de aprender

De seguir, y levantarse si te vuelves a caer

De pensar que nada sale a la primera y de una vez

De tener en cuenta lo que ganas aunque vuelvas a perder

Si alguien te dice que vas a fallar

No lo escuches jamás, y respira contento

Porque al final siempre vas a encontrar

Al que intenta callar lo que llevas por dentro

Abre las alas, te toca volar

Y viajar a un lugar que no existe en los cuentos

Lejos del cielo, más allá del mar

Hallarás esa paz, y pondrás tus cimientos

Y es el momento para edificar

Un templo de verdad, lleno de sentimientos

Donde lo malo no pueda ni entrar

Y lo bueno se quede brillando en lo eterno

Y ahora jamás volverás a dudar

Porque vas a enfocar la manera de hacerlo

Ya se acabó el momento de llorar

Porque sé que yo lo logré, y sé que…

Y al fin aprendí

Que todo lo que canto es para hacerme feliz

Que nada sale mal desde que tú estás aquí

Que no falta de nada en mi vida

Y he de seguir

Mirando tu sonrisa si me quiero rendir

Apoyado en los míos cuando no sé salir

Si crees que es imposible, es mentira

En eindelijk heb ik geleerd

Dat alles wat ik zing mij gelukkig maakt

Dat er niets mis gaat sinds je hier bent

Dat er niets ontbreekt in mijn leven

en ik moet doorgaan

Kijkend naar je glimlach als ik wil opgeven

Leunend op de mijne als ik niet weet hoe ik eruit moet komen

Als je denkt dat het onmogelijk is, is het een leugen

Dit is wat eraan voorafgaat

Naar de leugen die een leven domineert dat sterft

En wie lacht er nu liever vrolijk om wat geleefd is?

Dan om medelijden te hebben met degenen die niet van hem houden, en nu

Kijk vooruit, ga je gang, denk dat niets je kan stoppen

Leef je leven, wees anders, doe nooit alsof je van mensen houdt

Wees als die boom die de storm weerstaat

Of die rots die de aanval van de zee ondersteunt

Niemand houdt je tegen om te huilen, niemand houdt je tegen om te vallen als je bang bent

Niemand verhindert je om te schreeuwen en naar binnen te barsten als er problemen komen

Maar onthoud, je hebt mensen die je altijd met tand en nagel bedekken

Dat je familie hebt, dat je vrienden hebt, dat je jezelf hebt, dat het je aan niets ontbreekt

Sta op tegen de storm die je wil buigen

Het is tijd om te vliegen en jezelf te leren vinden

Het heeft geen zin om degene aan te vallen die fout deed om jou te genezen

En degene aanvallen die er niet is, zal je hem niet doen vergeten

Vergeet de onzin, stop de kinderachtigheid

Wees wie je nu wilt zijn, niet wat je vroeger was

Denk aan iedereen, maar eerst aan jezelf

L?

Ik begreep al lang geleden dat niemand het voor mij zou doen

En eindelijk heb ik geleerd

Dat alles wat ik zing mij gelukkig maakt

Dat er niets mis gaat sinds je hier bent

Dat er niets ontbreekt in mijn leven

en ik moet doorgaan

Kijkend naar je glimlach als ik wil opgeven

Leunend op de mijne als ik niet weet hoe ik eruit moet komen

Als je denkt dat het onmogelijk is, is het een leugen

En het gaat om leren

Om verder te gaan en op te staan ​​als je weer valt

Van denken dat er de eerste keer en in één keer niets uitkomt

Om rekening te houden met wat je wint, zelfs als je opnieuw verliest

Als iemand je vertelt dat je gaat falen

Luister er nooit naar en adem inhoud in

Want uiteindelijk vind je altijd

Aan degene die probeert het zwijgen op te leggen wat je van binnen draagt

Open je vleugels, het is jouw beurt om te vliegen

En reis naar een plek die niet bestaat in verhalen

Ver van de lucht, voorbij de zee

Je zult die rust vinden, en je zult je fundament leggen

En het is tijd om te bouwen

Een tempel van waarheid, vol gevoelens

Waar de slechte niet eens binnen kunnen komen

En het goede blijft schijnen in het eeuwige

En nu twijfel je nooit meer

Omdat je je gaat concentreren op de manier waarop je het doet

De tijd van huilen is voorbij

Omdat ik weet dat ik het heb gehaald, en ik weet dat...

En eindelijk heb ik geleerd

Dat alles wat ik zing mij gelukkig maakt

Dat er niets mis gaat sinds je hier bent

Dat er niets ontbreekt in mijn leven

en ik moet doorgaan

Kijkend naar je glimlach als ik wil opgeven

Leunend op de mijne als ik niet weet hoe ik eruit moet komen

Als je denkt dat het onmogelijk is, is het een leugen