Ni una Palabra - Dante

Claro que duele no poder confiar en nadie

La vida sigue pero yo no veo que cambie

Le pido al cielo que algún día me mande a alguien

Que se quede aquí a mi lado y que me cuide para estar bien

No necesito que me juren una vida entera

Solo necesito que cambien mi mundo

Cansado de esperar mi corazón se ha hecho de piedra

Te prometen cielo y tierra y te meriendas los segundos

Muchas veces me repito «venga chico, no seas tonto»

En realidad sé que no estoy pidiendo tanto

Una persona que me quiera, que me cuide y que me aguante

Hasta en lo días en los que ni yo me aguanto

Mi cabeza me aconseja que me deje de idioteces

Me dice «sé feliz joder, que ya te lo mereces»

Le pregunto a mi cabeza: «¿y qué pasa si fracaso?

Me responde el corazón, pero a ese no le hago ni caso

Porque paso de sufrir de nuevo por la misma historia

Me cansa que mi vida de más vueltas que una noria

Las cosas que más duelen se quedan en la memoria

Y los que ayer te amaron, hoy te tratarán como la escoria

Claro que duele y es muy duro de verdad

Prometiste un para siempre y dime, ¿dónde coño está?

Por supuesto que me rallo cuando escribo si me privo

De deciros los motivos por los que sigo tan mal

Dime tú entonces cómo voy a salvarme de esto

Si lo poco que me queda se hospeda en todos mis textos

Me alumbra un flexo pero la luz no me apunta

¿Y para qué tantas preguntas si luego no las contesto?

Solo busco una persona que comprenda mis reproches

Que me entienda, me defienda y no me la quite ni Dios

Busco una persona que me alegre cada noche

Y que con solo una sonrisa divida mi mundo en dos

Ya no me quedan esperanzas, las quitaste

Me prometiste un mundo entero y fue un desastre

Ya no distingo blanco y negro, no hay contraste

Al parecer buscabas algo en mí que jamás encontraste

No te culpo en realidad, y no te miento si lo hago

Gota a gota nace un charco y de un charco creaste un lago

Solo tú comprendes que en mi vida fuiste todo

Y a pesar de hacerlo mal siempre te quise a mi modo

Cuando el corazón contrae y la cabeza contradice lo que

Piensas

Lo que sientes, si te mientes si repites que puedes salir de todo, pero no

Todo se apaga, hasta el amor, hasta el calor queda el pavor que siempre amarga

Y te largas sin decir nada, ni una palabra, ni un adiós y yo

Sin voz te canto aún esperando que abras esa puerta que cerraste

Con llave pa' que no entrase

Llueve fuera, solo espera y ábreme hasta que se calme

Ya ni secarme las lágrimas me hace efecto

Ya ni sacarme lo de dentro me hace ser yo

Si la rabia que acumulo es por la falta de tu afecto

Solo falta que tu falda vuelva hacerme de amuleto

Sé buen completo como el puzzle que creaste en mi

Yo estoy aquí pero aún así tu estas tan lejos

Y dime ahora, ¿para qué morir por ti?

Si al final va a ser a mi a quien más odie en el espejo

Y sí joder, llegó a doler, dejé de oler tu aroma a coco

Volverme loco por ti, me sirvió de poco

Pero bueno, como todo supongo que acaba pronto

Y hoy no creo en mas mañanas si te engaña como un tonto

Se me empañan la visión y la ilusión ya se termina

La mentira más preciosa es la verdad y nos fascina

Imaginar que una persona siempre dice lo que siente

Pero nada es para siempre y al final nos elimina

Y no ilumina ni una noche más ese millón de estrellas

Que jamás llegué a contar contigo cada una de ellas

Pues detrás de este telón mi corazón quedó sin huella

Y lo demás está de más porque además no estaba ella

Menos mal que menos cal metiste tú sobre mi arena

Si este mar ya lleva sal no me eches más porque ya quema

Al «yo te quiero más» gané, lo demostré mil veces

Pero a veces demostrar no es suficiente, me parece

Te mereces que te traten como tú trataste a todos

Pues tras tanto tratar de matar a mi alma yo tan solo

Pienso en proseguir y conseguir sentirme libre

Y no meterme donde cubre por si vuelves para hundirme

Sigo firme en lo que dije, dije rige bien dijeron

«Antes de pensar en todo, piensa en ti primero»

Las palabras son palabras que se vuelvan con el viento

Y aunque escarchen las palabras nunca marcha lo que siento

Natuurlijk doet het pijn om niemand te kunnen vertrouwen

Het leven gaat door, maar ik zie het niet veranderen

Ik bid tot de hemel dat hij me op een dag iemand zal sturen

Dat hij hier aan mijn zijde blijft en voor mij zorgt om beter te worden

Ik hoef niet voor het leven gezworen te worden

Ik heb je gewoon nodig om mijn wereld te veranderen

Moe van het wachten, mijn hart is in steen veranderd

Ze beloven je hemel en aarde en je snackt op de seconden

Vaak herhaal ik tegen mezelf "kom op jongen, doe niet zo gek"

Eigenlijk weet ik dat ik niet zoveel vraag

Iemand die van me houdt, voor me zorgt en met me omgaat

Zelfs op de dagen dat zelfs ik er niet tegen kan

Mijn hoofd raadt me aan om te stoppen met rotzooien

Hij zegt me "wees verdomd blij, je verdient het al"

Ik vraag mijn hoofd: “wat als ik faal?

Mijn hart antwoordt, maar daar besteed ik geen aandacht aan

Omdat ik weer van het lijden ging voor hetzelfde verhaal

Ik word er moe van dat mijn leven meer wendingen heeft dan een reuzenrad

De dingen die het meeste pijn doen, blijven in de herinnering

En degenen die gisteren van je hielden, zullen je vandaag als uitschot behandelen

Natuurlijk doet het pijn en is het heel moeilijk

Je beloofde voor altijd en vertel me waar het verdomme is?

Natuurlijk krab ik mezelf als ik schrijf als ik mezelf ontneem

Om je de redenen te vertellen waarom ik nog steeds zo slecht ben

Vertel me dan hoe ik mezelf hiervan ga redden

Als het weinige dat ik nog heb in al mijn sms'jes blijft staan

Een lamp verlicht me, maar het licht wijst niet op mij

En waarom zoveel vragen als ik ze later niet beantwoord?

Ik ben gewoon op zoek naar iemand die mijn verwijten begrijpt

Dat hij me begrijpt, me verdedigt en dat zelfs God het niet van me afpakt

Ik ben op zoek naar een persoon die me elke avond blij maakt

En dat met slechts een glimlach mijn wereld in tweeën verdeelt

Ik heb geen hoop meer, je hebt ze weggenomen

Je beloofde me een hele wereld en het was een ramp

Ik maak geen onderscheid meer tussen zwart en wit, er is geen contrast

Het lijkt erop dat je naar iets in mij op zoek was dat je nooit hebt gevonden

Ik neem het je niet echt kwalijk, en ik lieg niet tegen je als ik dat wel doe

Druppel voor druppel wordt een plas geboren en van een plas heb je een meer gemaakt

Alleen jij begrijpt dat jij in mijn leven alles was

En ondanks dat ik het verkeerd deed, heb ik altijd van je gehouden op mijn manier

Wanneer het hart samentrekt en het hoofd in tegenspraak is met wat?

jij denkt

Wat je voelt, als je tegen jezelf liegt als je herhaalt dat je overal uit kunt komen, maar niet

Alles gaat uit, zelfs liefde, zelfs de hitte blijft de angst die altijd bitter is

En je loopt weg zonder iets te zeggen, geen woord, geen afscheid en ik

Zonder een stem zing ik voor je, nog steeds wachtend tot je de deur opent die je hebt gesloten

Met een sleutel zodat hij niet binnenkomt

Het regent buiten, wacht maar en houd me vast tot het kalmeert

Zelfs het drogen van mijn tranen heeft geen effect op mij

Zelfs niet eruit halen wat erin zit, maakt dat ik mezelf ben

Als de woede die ik opstapel, te wijten is aan het ontbreken van je genegenheid

Het enige dat overblijft is dat je rok weer mijn amulet wordt

Wees zo goed als de puzzel die je in mij hebt gemaakt

Ik ben hier, maar toch ben je zo ver weg

En vertel me nu, waarom voor jou sterven?

Als ik uiteindelijk degene ben die ik het meest haat in de spiegel

En ja verdomme, het deed pijn, ik stopte met het ruiken van je geur van kokosnoot

Ik werd gek van je, het heeft me weinig goed gedaan

Maar goed, zoals alles denk ik dat het snel voorbij is

En vandaag geloof ik niet in meer morgens als het je voor de gek houdt als een dwaas

Mijn zicht is wazig en de illusie is al voorbij

De meest waardevolle leugen is de waarheid en het fascineert ons

Stel je voor dat iemand altijd zegt wat hij voelt

Maar niets is voor altijd en uiteindelijk elimineert het ons

En niet één nacht meer verlicht die miljoen sterren

Dat ik nooit op jullie elk van hen heb kunnen rekenen

Wel achter dit gordijn bleef mijn hart spoorloos

En de rest is overbodig want ze was er niet

Gelukkig doe je minder kalk op mijn zand

Als deze zee al zout heeft, voeg dan niet meer toe omdat het al brandt

"Ik hou meer van jou" Ik heb gewonnen, ik heb het duizend keer laten zien

Maar soms is tonen niet genoeg lijkt mij

Je verdient het om behandeld te worden zoals je iedereen behandeld hebt

Nou, na zoveel pogingen om mijn ziel te doden, heb ik gewoon

Ik denk erover om verder te gaan en vrij te worden

En zet me niet waar het bedekt voor het geval je terugkomt om me te laten zinken

Ik blijf standvastig in wat ik zei, ik zei goed regeren zeiden ze

“Voordat je aan alles denkt, denk eerst aan jezelf”

Woorden zijn woorden die draaien met de wind

En zelfs als de woorden bevriezen, gaat wat ik voel nooit weg