Recuerdos de Cristal - Dante

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

Soy un hombre como tantos, alguien normal y corriente

Sin dinero, con trabajo, con familia y con mi gente

Consecuente con mis actos, responsable de mis hechos

Con mi vida hecha vivo tranquilo bajo mi techo

Hoy empieza un nuevo día y siempre la misma rutina

Me levanto, voy al baño y desayuno en la cocina

Pero hoy algo es distinto y no sé bien cómo explicarlo

Siento que no estoy tan bien y que me falta algo

Siento que me olvido de algo que es muy importante

Me hago un poco el loco y pienso «vaya tontería»

Pienso que no pasa nada y que no es preocupante

Pero se hace preocupante cuando ya es día tras día

Mi mujer me lo pregunta «¿estás bien, cariño mío?»

Sonriendo le respondo «Por supuesto, ¿qué te crees?»

Pero lo que ella no sabe es que me estoy haciendo un lío

Y que teniéndola delante no recuerdo bien quién es

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

Según pasaban los meses me notaba más distante

De mi esposa, de mis hijos y del hombre que eras antes

No entendía qué pasaba, pero salí por la puerta

Ya ni el miedo me frenaba y yo buscaba mi respuesta

Sin saber lo que ocurría me presenté en esa clínica

Y sentí gritar mi alma frente a palabras tan duras

Sabía que perdía la memoria cada día

Y que el Alzheimer se extendía hasta dejarlo todo a oscuras

No hay marcha atrás, toca asumir lo que se acerca

Toca seguir, vivir con los míos bien cerca

Disfrutar cada momento que nos venga

Aprovechar cada oportunidad que tenga

Pero créeme si te digo que este miedo me consume

Porque siento que me miento a mí mismo en mi propia nube

Porque siento que mi vida da mil vueltas de campana

Y porque temo aprender algo hoy y olvidarlo mañana

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

Cada día llevo peor eso de no saber quién soy

Saber que ellos me ven perderme y van a echarme en falta

Cada vez llevo peor lo de no saber dónde estoy

Y tras mucho meditarlo con valor hago una carta

«Tú cuídate, mi amor, tú cuídate bastante

Porque tienes a dos hijos que sacar hacia adelante

Diles que estudien, que sean gente de provecho

Que vigilen sus espaldas y que saquen siempre pecho

Que es mejor partirse el lomo trabajando y estudiando

Que no hacer nada en la vida, que el futuro está a la vuelta

Que vale más perder mil horas en un cuarto

Dando tiempo de tu vida y tu vida quede resuelta

Que orgulloso de vosotros, os recuerdo que os adoro

Que no puedo poner precio a lo que vale más que el oro

Que le deis más tiempo al tiempo que el tiempo todo lo cura

No recuerdo ni mi nombre, pero os quiero con locura, os lo juro»

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

I can sense the chemistry

When you’re standing close to me

I feel like a ship that’s lost at sea

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Ik ben een man zoals zovelen, iemand normaal en gewoon

Zonder geld, met werk, met familie en met mijn mensen

In overeenstemming met mijn acties, verantwoordelijk voor mijn acties

Met mijn leven gemaakt leef ik rustig onder mijn dak

Vandaag begint een nieuwe dag en altijd dezelfde routine

Ik sta op, ga naar de badkamer en ontbijt in de keuken

Maar vandaag is er iets anders en ik weet niet hoe ik het moet uitleggen

Ik heb het gevoel dat het niet zo goed met me gaat en dat ik iets mis

Ik heb het gevoel dat ik iets vergeet dat heel belangrijk is

Ik doe een beetje gek en denk "wat een onzin"

Ik denk dat er niets gebeurt en dat het niet zorgwekkend is

Maar het wordt zorgwekkend als het al dag in dag uit is

Mijn vrouw vraagt ​​me: "Gaat het, mijn liefste?"

Glimlachend antwoord ik: "Natuurlijk, wat denk je?"

Maar wat ze niet weet is dat ik er een zooitje van maak

En met haar voor me weet ik niet meer precies wie ze is

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Met het verstrijken van de maanden voelde ik me afstandelijker

Van mijn vrouw, mijn kinderen en de man die je eerder was

Ik begreep niet wat er aan de hand was, maar ik liep de deur uit

Zelfs angst hield me niet tegen en ik was op zoek naar mijn antwoord

Zonder te weten wat er aan de hand was, ging ik naar die kliniek

En ik voelde mijn ziel schreeuwen bij zulke harde woorden

Ik wist dat ik elke dag mijn geheugen aan het verliezen was

En die Alzheimer verspreidde zich totdat alles in het ongewisse bleef

Er is geen weg terug, het is tijd om te accepteren wat er gaat komen

Het is tijd om verder te gaan, leef met de mijne heel dichtbij

Geniet van elk moment dat bij ons komt

Grijp elke kans die je krijgt

Maar geloof me als ik je vertel dat deze angst me verteert

Omdat ik het gevoel heb dat ik tegen mezelf lieg op mijn eigen wolk

Omdat ik het gevoel heb dat mijn leven rond en rond gaat

En omdat ik bang ben om vandaag iets te leren en het morgen te vergeten

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Elke dag erger ik me dat ik niet weet wie ik ben

Weet dat ze zien dat ik mezelf verlies en dat ze me zullen missen

Elke keer als ik erger word omdat ik niet weet waar ik ben

En na veel meditatie met moed schrijf ik een brief

«Je zorgt voor jezelf, mijn liefste, je zorgt voor jezelf

Omdat je twee kinderen moet opvoeden

Zeg ze dat ze moeten studeren, dat ze nuttige mensen moeten zijn

Dat ze op hun hoede zijn en dat ze altijd hun borstkas uitsteken

Dat het beter is om je rug te breken met werken en studeren

Dat niets doen in het leven, dat de toekomst om de hoek is

Dat het beter is om duizend uur in een kamer te verspillen

Tijd van je leven geven en je leven is opgelost

Wat trots op je, ik herinner je eraan dat ik dol op je ben

Dat ik geen prijs kan plakken op wat meer waard is dan goud

Dat je meer tijd aan tijd geeft dat tijd alles heelt

Ik weet mijn naam niet eens meer, maar ik hou zielsveel van je, ik zweer het»

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee

Ik voel de chemie

Als je dicht bij me staat

Ik voel me als een schip dat verdwaald is op zee