La Gata en el Tejado - Dante
С переводом

La Gata en el Tejado - Dante

Альбом
Ápeiron
Год
2018
Язык
`Spaans`
Длительность
238290

Hieronder staat de songtekst van het nummer La Gata en el Tejado , artiest - Dante met vertaling

Tekst van het liedje " La Gata en el Tejado "

Originele tekst met vertaling

La Gata en el Tejado

Dante

Оригинальный текст

Hiciste que ocho calles se uniesen de forma extraña

Hiciste que al mirarte, pensase en las musarañas

Hiciste que la luna se muriese cuando brillas

Y la hiciste renacer tras matarme de cosquillas

Me hiciste dibujar tu nombre en el cristal que empañas

Me hiciste ver mi cuerpo bello si el cuello me arañas

Hiciste que mi voz caminase de puntillas

Por los huecos que dejabas en tus medias de rejilla

Me hiciste confiar en mí, borrar lo que me daña

Me hiciste amarte a ti, en lo más profundo, en mis entrañas

Me proclamaste Dios, encontrándome hecho astillas

Y hoy es ese mismo Dios, el que te reza de rodillas

Y amo el dulce de tus labios en mis noches más amargas

Y un mensaje a medianoche, cada noche que me importas

Y es verdad, te miro el culo cada vez que te me largas

Porque quiero ver tus piernas largas en distancias cortas

Ella es Musa, es la inspiración

Cuando pisa suena el eco del disparo de un cañón

Porque sabe a ciencia cierta que ha venido a dejar huella

Es la gata del tejado a la que envidian las estrellas

Y cada vez que la miro, tengo claro que era ella…

Porque ella vino al mundo, y puso todo del revés

Dejó a Chichen-Itza temblando bajo sus pies

El Taj Mahal entero envidió el tono de su piel

Y en mitad de sus talones, se estancó la torre Eiffel

Ya quisiera el Coliseo que Roma fuese su espalda

Y hasta el Cristo Redentor la llama Diosa si hace falta

Esa gata que maullaba en mi tejado sola al cielo

Cogió las Maravillas, y las dejó al ras del suelo

No sé explicar como me siento si me mira

Ni esas ganas de besar el suelo por el que camina

Ella es el motivo de mi fuerza en días flojos

Y yo que odiaba el café, hasta que probé tus ojos

La chica de los labios rojos, en las tardes frías

La sonrisa de las 12, que hizo renacer la mía

La niña que sabía que en su mano me tenía

Y prefería darle vida a todo, y manterme en línea

Y esa línea tan delgada entre el cariño y la necesidad

La cruzó como ella quiso, pidió paso sin piedad

Y aquella niña que emanaba timidez

La perdió a base de besos, y nunca la volvió a ver

Se volvió aquella mujer a la que el mundo envidiaría

La que puede cambiar todo en el momento que sonría

La que puede hacer que todo arda, y a la vez enfría

La que enseña mil lecciones, y a la vez te desvaría

La mujer a la que haría un monumento si pudiese

Pero no sé hacer un monumento de otro que existiese

Por lo tanto me retracto, y hago lo que necesito

Y dejo en constancia su leyenda por escrito

Su cuerpo sigue siendo el templo que me lleva lejos

Y por eso ahora rebato la teoría del Principito

No es verdad que lo esencial es invisible a los ojos

Porque yo veo cada día a la mujer que necesito

Es la gata del tejado a la que sé que necesito…

Porque ella vino al mundo, y puso todo del revés

Dejó a Chichen-Itza temblando bajo sus pies

El Taj Mahal entero envidió el tono de su piel

Y en mitad de sus talones, se estancó la torre Eiffel

Ya quisiera el Coliseo que Roma fuese su espalda

Y hasta el Cristo Redentor la llama Diosa si hace falta

Esa gata que maullaba en mi tejado sola al cielo

Cogió las Maravillas, y las dejó al ras del suelo

Перевод песни

Je liet acht straten op een vreemde manier samenkomen

Je deed me aan spitsmuizen denken toen ik naar je keek

Je liet de maan sterven als je schijnt

En je maakte haar herboren nadat je me dood kietelde

Je liet me je naam tekenen op het glas dat je mist

Je liet me mijn mooie lichaam zien als je in mijn nek krabde

Je maakte mijn stem op mijn tenen

Voor de gaten die je in je netkousen hebt gelaten

Je liet me mezelf vertrouwen, wist wat me pijn doet

Je zorgde ervoor dat ik van je hield, diep van binnen, in mijn lef

Je riep me uit tot God en vond me in splinters

En vandaag is het diezelfde God, degene die op zijn knieën tot jou bidt

En ik hou van de zoetheid van je lippen in mijn bitterste nachten

En een sms om middernacht, elke avond dat ik om je geef

En het is waar, ik kijk naar je kont elke keer dat je me verlaat

Omdat ik je lange benen op korte afstanden wil zien

Zij is Muse, zij is de inspiratie

Als je erop stapt, klinkt de echo van een kanonschot

Omdat hij zeker weet dat hij gekomen is om een ​​stempel te drukken

Het is de kat op het dak waar de sterren jaloers op zijn

En elke keer als ik naar haar kijk, is het me duidelijk dat zij het was...

Omdat ze op de wereld kwam en alles op zijn kop zette

Hij liet Chichen-Itza bevend onder zijn voeten achter

De hele Taj Mahal was jaloers op haar huidskleur

En in het midden van zijn hakken, de Eiffeltoren tot stilstand gekomen

Het Colosseum wil dat Rome zijn rug is

En zelfs de Christus de Verlosser noemt haar Godin als dat nodig is

Die kat die alleen op mijn dak naar de hemel miauwde

Hij pakte de wonderen op en zette ze op de grond

Ik weet niet hoe ik moet uitleggen hoe ik me voel als hij naar me kijkt

Zelfs niet dat verlangen om de grond te kussen waarop je loopt

Zij is de reden voor mijn kracht op luie dagen

En ik die koffie haatte, totdat ik je ogen proefde

Het meisje met de rode lippen, op koude avonden

De glimlach van 12, die de mijne herboren maakte

Het meisje dat wist dat ze me in haar hand hield

En ik geef er liever wat meer pit in, en blijf in de rij

En die dunne lijn tussen liefde en behoefte

Ze stak het over zoals ze wilde, ze vroeg om doorgang zonder genade

En dat meisje dat verlegenheid uitstraalde

Hij verloor haar met kussen en zag haar nooit meer

Ze werd die vrouw waar de wereld jaloers op zou zijn

Degene die alles kan veranderen op het moment dat ze lacht

Degene die alles kan laten branden en tegelijkertijd cool kan maken

Degene die duizend lessen leert en je tegelijkertijd gek maakt

De vrouw voor wie ik een monument zou maken als ik kon

Maar ik weet niet hoe ik een monument moet maken van een ander dat bestond

Dus ik neem het terug en doe wat ik nodig heb

En ik leg je legende schriftelijk vast

Je lichaam is nog steeds de tempel die me meeneemt

En daarom weerleg ik nu de theorie van de Kleine Prins

Het is niet waar dat wat essentieel is onzichtbaar is voor het oog

Omdat ik elke dag de vrouw zie die ik nodig heb

Het is de kat op het dak waarvan ik weet dat ik die nodig heb...

Omdat ze op de wereld kwam en alles op zijn kop zette

Hij liet Chichen-Itza bevend onder zijn voeten achter

De hele Taj Mahal was jaloers op haar huidskleur

En in het midden van zijn hakken, de Eiffeltoren tot stilstand gekomen

Het Colosseum wil dat Rome zijn rug is

En zelfs de Christus de Verlosser noemt haar Godin als dat nodig is

Die kat die alleen op mijn dak naar de hemel miauwde

Hij pakte de wonderen op en zette ze op de grond

Meer dan 2 miljoen songteksten

Liedjes in verschillende talen

Vertalingen

Hoogwaardige vertalingen in alle talen

Snel zoeken

Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt