Hieronder staat de songtekst van het nummer La Gata en el Tejado , artiest - Dante met vertaling
Originele tekst met vertaling
Dante
Hiciste que ocho calles se uniesen de forma extraña
Hiciste que al mirarte, pensase en las musarañas
Hiciste que la luna se muriese cuando brillas
Y la hiciste renacer tras matarme de cosquillas
Me hiciste dibujar tu nombre en el cristal que empañas
Me hiciste ver mi cuerpo bello si el cuello me arañas
Hiciste que mi voz caminase de puntillas
Por los huecos que dejabas en tus medias de rejilla
Me hiciste confiar en mí, borrar lo que me daña
Me hiciste amarte a ti, en lo más profundo, en mis entrañas
Me proclamaste Dios, encontrándome hecho astillas
Y hoy es ese mismo Dios, el que te reza de rodillas
Y amo el dulce de tus labios en mis noches más amargas
Y un mensaje a medianoche, cada noche que me importas
Y es verdad, te miro el culo cada vez que te me largas
Porque quiero ver tus piernas largas en distancias cortas
Ella es Musa, es la inspiración
Cuando pisa suena el eco del disparo de un cañón
Porque sabe a ciencia cierta que ha venido a dejar huella
Es la gata del tejado a la que envidian las estrellas
Y cada vez que la miro, tengo claro que era ella…
Porque ella vino al mundo, y puso todo del revés
Dejó a Chichen-Itza temblando bajo sus pies
El Taj Mahal entero envidió el tono de su piel
Y en mitad de sus talones, se estancó la torre Eiffel
Ya quisiera el Coliseo que Roma fuese su espalda
Y hasta el Cristo Redentor la llama Diosa si hace falta
Esa gata que maullaba en mi tejado sola al cielo
Cogió las Maravillas, y las dejó al ras del suelo
No sé explicar como me siento si me mira
Ni esas ganas de besar el suelo por el que camina
Ella es el motivo de mi fuerza en días flojos
Y yo que odiaba el café, hasta que probé tus ojos
La chica de los labios rojos, en las tardes frías
La sonrisa de las 12, que hizo renacer la mía
La niña que sabía que en su mano me tenía
Y prefería darle vida a todo, y manterme en línea
Y esa línea tan delgada entre el cariño y la necesidad
La cruzó como ella quiso, pidió paso sin piedad
Y aquella niña que emanaba timidez
La perdió a base de besos, y nunca la volvió a ver
Se volvió aquella mujer a la que el mundo envidiaría
La que puede cambiar todo en el momento que sonría
La que puede hacer que todo arda, y a la vez enfría
La que enseña mil lecciones, y a la vez te desvaría
La mujer a la que haría un monumento si pudiese
Pero no sé hacer un monumento de otro que existiese
Por lo tanto me retracto, y hago lo que necesito
Y dejo en constancia su leyenda por escrito
Su cuerpo sigue siendo el templo que me lleva lejos
Y por eso ahora rebato la teoría del Principito
No es verdad que lo esencial es invisible a los ojos
Porque yo veo cada día a la mujer que necesito
Es la gata del tejado a la que sé que necesito…
Porque ella vino al mundo, y puso todo del revés
Dejó a Chichen-Itza temblando bajo sus pies
El Taj Mahal entero envidió el tono de su piel
Y en mitad de sus talones, se estancó la torre Eiffel
Ya quisiera el Coliseo que Roma fuese su espalda
Y hasta el Cristo Redentor la llama Diosa si hace falta
Esa gata que maullaba en mi tejado sola al cielo
Cogió las Maravillas, y las dejó al ras del suelo
Je liet acht straten op een vreemde manier samenkomen
Je deed me aan spitsmuizen denken toen ik naar je keek
Je liet de maan sterven als je schijnt
En je maakte haar herboren nadat je me dood kietelde
Je liet me je naam tekenen op het glas dat je mist
Je liet me mijn mooie lichaam zien als je in mijn nek krabde
Je maakte mijn stem op mijn tenen
Voor de gaten die je in je netkousen hebt gelaten
Je liet me mezelf vertrouwen, wist wat me pijn doet
Je zorgde ervoor dat ik van je hield, diep van binnen, in mijn lef
Je riep me uit tot God en vond me in splinters
En vandaag is het diezelfde God, degene die op zijn knieën tot jou bidt
En ik hou van de zoetheid van je lippen in mijn bitterste nachten
En een sms om middernacht, elke avond dat ik om je geef
En het is waar, ik kijk naar je kont elke keer dat je me verlaat
Omdat ik je lange benen op korte afstanden wil zien
Zij is Muse, zij is de inspiratie
Als je erop stapt, klinkt de echo van een kanonschot
Omdat hij zeker weet dat hij gekomen is om een stempel te drukken
Het is de kat op het dak waar de sterren jaloers op zijn
En elke keer als ik naar haar kijk, is het me duidelijk dat zij het was...
Omdat ze op de wereld kwam en alles op zijn kop zette
Hij liet Chichen-Itza bevend onder zijn voeten achter
De hele Taj Mahal was jaloers op haar huidskleur
En in het midden van zijn hakken, de Eiffeltoren tot stilstand gekomen
Het Colosseum wil dat Rome zijn rug is
En zelfs de Christus de Verlosser noemt haar Godin als dat nodig is
Die kat die alleen op mijn dak naar de hemel miauwde
Hij pakte de wonderen op en zette ze op de grond
Ik weet niet hoe ik moet uitleggen hoe ik me voel als hij naar me kijkt
Zelfs niet dat verlangen om de grond te kussen waarop je loopt
Zij is de reden voor mijn kracht op luie dagen
En ik die koffie haatte, totdat ik je ogen proefde
Het meisje met de rode lippen, op koude avonden
De glimlach van 12, die de mijne herboren maakte
Het meisje dat wist dat ze me in haar hand hield
En ik geef er liever wat meer pit in, en blijf in de rij
En die dunne lijn tussen liefde en behoefte
Ze stak het over zoals ze wilde, ze vroeg om doorgang zonder genade
En dat meisje dat verlegenheid uitstraalde
Hij verloor haar met kussen en zag haar nooit meer
Ze werd die vrouw waar de wereld jaloers op zou zijn
Degene die alles kan veranderen op het moment dat ze lacht
Degene die alles kan laten branden en tegelijkertijd cool kan maken
Degene die duizend lessen leert en je tegelijkertijd gek maakt
De vrouw voor wie ik een monument zou maken als ik kon
Maar ik weet niet hoe ik een monument moet maken van een ander dat bestond
Dus ik neem het terug en doe wat ik nodig heb
En ik leg je legende schriftelijk vast
Je lichaam is nog steeds de tempel die me meeneemt
En daarom weerleg ik nu de theorie van de Kleine Prins
Het is niet waar dat wat essentieel is onzichtbaar is voor het oog
Omdat ik elke dag de vrouw zie die ik nodig heb
Het is de kat op het dak waarvan ik weet dat ik die nodig heb...
Omdat ze op de wereld kwam en alles op zijn kop zette
Hij liet Chichen-Itza bevend onder zijn voeten achter
De hele Taj Mahal was jaloers op haar huidskleur
En in het midden van zijn hakken, de Eiffeltoren tot stilstand gekomen
Het Colosseum wil dat Rome zijn rug is
En zelfs de Christus de Verlosser noemt haar Godin als dat nodig is
Die kat die alleen op mijn dak naar de hemel miauwde
Hij pakte de wonderen op en zette ze op de grond
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt