Ragged Coat - Daniel Kahn, Vanya Zhuk

I wore my ragged coat so bare

The tattered sleeves were thin as paper

And so I took it to a tailor

And asked him kindly for repair

I made a joke, and said

«This coat requires total restoration

To bring me glory and salvation

I need your skillful hands to sew!»

But then my playful little words

Took on a meaning unintended

As he methodically mended

He seemed disturbed

Peculiar bird…

And I observed the silent way he worked

To rectify the garment

As though my soul depended on it

This ragged coat, for all my days

He thought I’d slip into the sleeve

And I’d believe again so clearly

That somehow you could love sincerely

But that’s absurd

Peculiar bird…

Ik droeg mijn haveloze jas zo kaal

De gescheurde mouwen waren zo dun als papier

En dus bracht ik het naar een kleermaker

En vroeg hem vriendelijk om reparatie

Ik maakte een grapje en zei:

«Deze jas vereist totale restauratie

Om mij glorie en redding te brengen

Ik heb je bekwame handen nodig om te naaien!»

Maar dan mijn speelse woordjes

Heeft onbedoeld een betekenis aangenomen

Zoals hij methodisch herstelde

Hij leek gestoord

Bijzondere vogel…

En ik observeerde de stille manier waarop hij werkte

Om het kledingstuk te corrigeren:

Alsof mijn ziel ervan afhing

Deze gerafelde jas, voor al mijn dagen

Hij dacht dat ik in de mouw zou glippen

En ik zou weer zo duidelijk geloven

Waar je op de een of andere manier oprecht van zou kunnen houden

Maar dat is absurd

Bijzondere vogel…