Man of Plenty - Daniel Kahn, the Painted Bird

There once was a good old man of plenty, man of plenty he

He built him a house on the edge of the town

High as the tallest tree

He built the roof of solid gold, the walls of solid clay

And in the basement, on the floor, his wife and children lay

«O why o why, our father dear, o why o why,» said they

«In such a manner must we be?

O why o why, we pray?

For such a goodly man as you to hold us here this way.»

But father was not even home, to an empty house spoke they

So there they were and there they are and there they’ll ever stay

Beneath the biggest house in town whose master is away

While all the riches of the world are locked away from all

We sit beneath the world of light and wait for the master’s call

Er was eens een goede oude man van overvloed, man van overvloed he

Hij bouwde een huis voor hem aan de rand van de stad

Hoog als de hoogste boom

Hij bouwde het dak van massief goud, de muren van stevige klei

En in de kelder, op de vloer, lagen zijn vrouw en kinderen...

"O waarom o waarom, onze vader, o waarom o waarom," zeiden ze

"Moeten we op zo'n manier zijn?

O waarom o waarom, we bidden?

Voor zo'n goede man als jij om ons hier op deze manier vast te houden.»

Maar vader was niet eens thuis, tot een leeg huis spraken ze

Dus daar waren ze en daar zijn ze en daar zullen ze ooit blijven

Onder het grootste huis in de stad waarvan de meester weg is

Terwijl alle rijkdommen van de wereld voor iedereen zijn afgesloten

We zitten onder de wereld van het licht en wachten op de oproep van de meester