Venise - Clarika, Pierre Lapointe

On n’ira jamais à Venise

Venise c’est rien que pour les cons

Se gondoler sur la Tamise

Même pas d’quoi en faire une chanson

On n’ira jamais à Venise

Venise c’est qu’une ville de pigeons

Ceux qu’on plume pour quelques devises

Ceux qui ripolinent vos petons

On rêvait de Venise en hiver

De palaces au plancher flottant

De Visconti triste mais fier

Accoudé au bar chancelant

On rêvait de danser sous la neige

Pieds nus sur les planches du Lido

Bercés par le flot des arpèges

D’un chanteur au doux vibrato

On n’ira jamais à Venise

Rejoindre le troupeau hagard

De birkenstockés en chemise

Se selfisant Place Saint Marc

On n’ira jamais à Venise

Partager les yeux trémolos

Un plat d’Orecchiette promises

À terminer dans le caniveau

On rêvait de Venise sous la lune

Faire l’amour en vaporetto

Puis plonger nus dans la lagune

Refroidir nos corps brasero

On rêvait d’ivresse et de Mostra

Valpolicella d’Ambroso

Et des grands yeux de Giulietta

Nageant dans ceux d’Federico

On rêvait on rêvait c’est clair

Mais on n’aurait pas eu les sous

Alors gardons cette chimère

D’un souvenir précieux et doux

On rêvait et on rêve encore

Mais Venise s’enlise doucement

Comme nos amours mises à mort

Par l’usure et l’eau et le vent

Comme nos amours mises à mort

Par l’usure et l’eau et le vent

We zullen nooit naar Venetië gaan

Venetië is alleen voor idioten

Gesp op de Theems

Niet eens genoeg om er een liedje van te maken

We zullen nooit naar Venetië gaan

Venetië is gewoon een stad van duiven

Die plukken we voor een paar munten

Degenen die om je tenen lachen

We droomden van Venetië in de winter

Van paleizen tot zwevende vloeren

De Visconti verdrietig maar trots

Leunend op de wankele bar

We droomden van dansen in de sneeuw

Blootsvoets op de planken van het Lido

Gesust door de stroom van arpeggio's

Van een zanger met een zacht vibrato

We zullen nooit naar Venetië gaan

Sluit je aan bij de Haggard-kudde

Van birkenstored in shirt

Een selfie maken op het San Marcoplein

We zullen nooit naar Venetië gaan

Trillende ogen delen

Een bord beloofde Orecchiette

In te vullen in de goot

We droomden van Venetië onder de maan

Vrijen met vaporetto

Duik dan naakt in de lagune

Koel onze vuurpotlichamen af

We droomden van dronkenschap en Mostra

Valpolicella d'Ambroso

En Giulietta's grote ogen

Zwemmen in die van Federico

We droomden we droomden het is duidelijk

Maar dan hadden we het geld niet gehad

Dus laten we deze hersenschim houden

Van een dierbare en zoete herinnering

We hebben gedroomd en we dromen nog steeds

Maar Venetië verzandt langzaam

Zoals onze liefdes ter dood worden gebracht

Door slijtage en water en wind

Zoals onze liefdes ter dood worden gebracht

Door slijtage en water en wind