В облаках - Братья Карамазовы

На горе в облаках, в облаках.

Не тропы, не ключей, только дверь в навсегда.

Километры стаканов и ветки дождей,

По венам моим, по твоим городам.

А они улетели к луне,

Без пилотов, без карт, коридоры пусты.

Семь серебряных птиц потерялись в траве,

Нам их не найти, нам их не найти.

Ангелы снимают с неба звезды

И складывают их в чемодан.

Аккуратно, складывают в чемоданы Землю, Луну, Марс и остальное планеты.

Потом сворачивают небо в рулон, и прячут его туда же.

Вот и всё, до свидания!

Op de berg in de wolken, in de wolken.

Geen paden, geen sleutels, alleen de deur naar de eeuwigheid.

Kilometers glazen en takken van regen,

Door mijn aderen, door jouw steden.

En ze vlogen naar de maan

Geen piloten, geen kaarten, de gangen zijn leeg.

Zeven zilveren vogels verdwaald in het gras

We kunnen ze niet vinden, we kunnen ze niet vinden.

Engelen schieten sterren uit de lucht

En stop ze in een koffer.

Voorzichtig stopten ze de aarde, de maan, Mars en de rest van de planeet in koffers.

Dan rollen ze de lucht tot een rol en verstoppen het daar ook.

Dat is alles, tot ziens!