Дедушка Земля - Братья Карамазовы

Эх, тянет ноги к небу Дедушка Земля.

А жадные птицы летят по делам

Длинной веревке не видно конца

Да кто ж здесь лишний, а?

Дак я ж — это я.

Маленький слесарь трет наждаком,

Черные дыры верных подруг

Умер артист, а родился снаряд.

Так плачь, любимая плачь.

И только я динамит, я лежу под мостом.

По моим мозгам — то вперед, то назад

Трамвай дурак туда его мать,

Не могу взорвать, не могу взорвать.

Иван Сусанин приходит ко мне

Зовет за собой, предлагает свой план —

За болотом дверь, а за дверью туман.

Все уже там, все уже там.

И только я динамит, я лежу под мостом.

По моим мозгам то вперед, то назад

Трамвай дурак — туда его мать,

Не могу взорвать, не могу взорвать.

Eh, opa Aarde trekt zijn benen naar de hemel.

En hebzuchtige vogels vliegen voor zaken

Het lange touw heeft geen einde in zicht

Maar wie is hier overbodig?

Nou, ik ben ik.

De kleine slotenmaker wrijft met schuurpapier,

Zwarte gaten van trouwe vriendinnen

De kunstenaar stierf en het projectiel werd geboren.

Dus huilen, liefde huilen.

En alleen ik ben dynamiet, ik lig onder de brug.

In mijn brein - dan vooruit, dan terug

Tramdwaas daar zijn moeder,

Kan niet opblazen, kan niet opblazen

Ivan Susanin komt naar me toe

Roept hem op, biedt zijn plan aan...

Achter het moeras is een deur, en achter de deur is mist.

Alles is er al, alles is er al.

En alleen ik ben dynamiet, ik lig onder de brug.

In mijn brein, dan vooruit, dan terug

Tramdwaas - daar is zijn moeder,

Kan niet opblazen, kan niet opblazen