Соль - Борис Гребенщиков

Я был свидетель рождения девы из пены

Я — силуэт, возникающий там, а не тут

Я — говорящий прямо о второстепенном

Я — стая детей, попавших в небесный батут

Я — та сила, которой движется ветер

Я — актер, играющий каждую роль

Тебе было б лучше, если бы ты не заметил,

Но если ты станешь обращаться ко мне

Ты можешь называть меня «соль»

Я наблюдаю за механизмами ночи

Я храню мореходов от песен луны

Мои пути по определению короче,

Но те, кто идут по ним, становятся плохо видны

Я раздираю основу мира на части

Чтоб сохранить суть безупречно простой

Когда ты приходишь ко мне с просьбой о счастье

Если ты станешь обращаться ко мне

Ты можешь называть меня «соль»

И когда в циклопических снах ты идешь амфиладой

Запертых комнат, загнанный в угол босой

Не надо смотреть мне в глаза, ей-богу, не надо,

Но если ты всё-таки обратишься ко мне

Ты можешь называть меня «соль»

Ik was getuige van de geboorte van een schuimmaagd

Ik ben een silhouet dat daar verschijnt, niet hier

Ik heb het rechtstreeks over de secundaire

Ik ben een stel kinderen gevangen in een luchttrampoline

Ik ben de kracht die de wind beweegt

Ik ben een acteur die elke rol speelt

Je zou beter af zijn als je het niet had gemerkt

Maar als je je tot mij wendt

Je mag me "zout" noemen

Ik kijk naar de mechanismen van de nacht

Ik houd matrozen weg van de liedjes van de maan

Mijn paden zijn per definitie korter

Maar degenen die erop lopen, worden moeilijk te zien

Ik scheur het fundament van de wereld uit elkaar

Om de essentie onberispelijk eenvoudig te houden

Als je naar me toe komt om geluk te vragen

Als je je tot mij wendt

Je mag me "zout" noemen

En wanneer je in cyclopische dromen loopt in amfilade

Afgesloten kamers, in het nauw gedreven op blote voeten

Kijk me niet in de ogen, bij God, niet,

Maar als je je nog steeds tot mij wendt

Je mag me "zout" noemen