Голубиное слово - Борис Гребенщиков

Нарисованное ветками сирени

Написанное листьями по коже

Самым своим последним дыханьем

Я скажу: «Господи, любимый, спасибо»

За то, что я сподобился видеть

Как Ты сгораешь в пламени заката

Чтобы никогда не вернуться

Потому что Ты никуда не уходишь

Просто ещё одному будет некуда деваться

Еще одного за руку и в сад над рекою

Где ходят по крыльям херувимов

Потому, что им никто не дал имя

И значит, всё молча

А завтра будет то, что было раньше

Священный союз земли и неба

Если повезёт, поймаешь пулю зубами

Одна только красота косит без пощады

Потому, что она держит суд в сердце

Потому, что она держит путь на север

Где ни времени, ни объяснений

Один только снег до горизонта

Значит еще перед одним раскроется небо

С сияющими от счастья глазами

Дела Твои, Господи, бессмертны

И пути Твои неисповедимы

И все ведут в одну сторону

Напишите это слово на камне

Раскрасьте его северным сиянием

Наполните голубиной кровью

И забудьте навсегда, что оно значит

Голуби возьмут его в небо

Так высоко, что больше не видно

И небо расколется на части,

Но об этом никто не узнает

А мы сгорим в пламени заката

Чтобы остаться навсегда в саду над рекою

Потому что это нашими губами

Ты сказал однажды раз и навсегда

Голубиное слово

beschilderd met lila takken

Geschreven in bladeren op de huid

Met je allerlaatste adem

Ik zal zeggen: "Heer, mijn liefste, dank u"

Voor wat ik kon zien

Hoe brand je in de vlammen van zonsondergang?

Om nooit meer terug te keren

Omdat je nergens heen gaat

Nog eentje kan nergens heen

Nog een bij de hand en in de tuin over de rivier

Waar ze lopen op de vleugels van cherubijnen

Omdat niemand ze een naam heeft gegeven

En dat betekent dat alles stil is

En morgen zal zijn wat het was

Heilige vereniging van aarde en lucht

Als je geluk hebt, vang je een kogel met je tanden

Alleen schoonheid maait zonder genade

Omdat ze het oordeel in haar hart houdt

Omdat ze naar het noorden gaat

Waar geen tijd of uitleg is

Alleen sneeuw tot aan de horizon

Dus de hemel gaat open voordat er nog een is

Met ogen die stralen van geluk

Uw werken, o Heer, zijn onsterfelijk

En je wegen zijn ondoorgrondelijk

En iedereen leidt in dezelfde richting

Schrijf dit woord op steen

Kleur het met noorderlicht

Vullen met duivenbloed

En vergeet voor altijd wat het betekent

Duiven zullen hem naar de hemel brengen

Zo hoog dat je niet meer kunt zien

En de lucht zal in stukken breken,

Maar niemand zal het weten

En we zullen branden in de vlammen van de zonsondergang

Om voor altijd in de tuin boven de rivier te blijven

Omdat het onze lippen zijn

Je zei ooit voor eens en voor altijd

duif woord