Если бы не ты - Борис Гребенщиков

Когда луна глядит на меня, как совесть,

Когда тошнит, от пошлости своей правоты.

Я не знаю куда б я плыл — я бы пил и пил,

Я бы выпил все над чем летал дух, если бы не ты, если бы не ты.

Когда жажда джихада разлита в чаши завета,

И Моисей с брандспойтом поливает кусты,

И на каждой пуле выбита фигура гимнаста,

Я бы стал атеистом, если бы не ты, если бы не ты.

В наше время, когда крылья — это признак паденья.

В этом городе нервных сердец и запертых глаз.

Ты одна знаешь, что у бога нет денег,

Ты одна помнишь, что нет никакого завтра, есть только сейчас.

Когда каждый пароход, сходящий с этой верфи — «Титаник»,

Когда команда — медведи, а капитаны — шуты,

И порт назначенья нигде, я сошел и иду по воде,

Но я бы не ушел далеко, если бы не ты, если бы не ты.

Wanneer de maan naar me kijkt als een geweten

Als je je ziek voelt, van de vulgariteit van je gelijk.

Ik weet niet waar ik zou zwemmen - ik zou drinken en drinken,

Ik zou alles drinken waar de geest overheen vloog, zo niet voor jou, zo niet voor jou.

Wanneer de dorst naar jihad in de bekers van het verbond wordt gegoten,

En Mozes geeft de struiken water met een tuinslang,

En op elke kogel staat een figuur van een turnster,

Ik zou atheïst zijn geworden als ik niet voor jou was geweest, als ik niet voor jou was geweest.

In onze tijd, wanneer vleugels een teken zijn van een val.

In deze stad van nerveuze harten en gesloten ogen.

Jij alleen weet dat God geen geld heeft,

Jij alleen herinnert je dat er geen morgen is, er is alleen nu.

Als elke stoomboot die deze scheepswerf verlaat een Titanic is,

Als het team beren zijn en de aanvoerders narren,

En de haven van bestemming is nergens, ik stapte uit en liep over het water,

Maar ik zou niet ver zijn gegaan als jij er niet was geweest.