Sac à dos - Bigflo & Oli

Hé Antoine, tu te souviens

La cour nous paraissait si grande

On parsemait de fous rires même les plus longs des silences

Les bogues de marrons sur le sol

On courrait sans savoir où aller, on se foutait de savoir ce qu'était la mode

Un peu primaires, on pouvait se battre pour un paquet d’autocollants

L'époque des pogs, les pokemons, les goals volants

Maintenant j’fais le tour de la cour en quelque pas, c'était le bon vieux temps

mais on l’savait pas, hein

Hé Robin, tu t’souviens le temps des premières soirées

On mettait du rap à fond, les autres nous prenaient pour des tarés

On taclait sur le béton, à s’en racler les genoux, on s’est vite rendu compte

que les filles étaient pas pareilles que nous

Les premières erreurs, les premiers collègues, les premiers écarts

Les premières tentatives de drague avec nos têtes de têtards

Par fierté, on étouffait les cris du cœur, on grattait des pièces avec une

règle sous le distributeur

Hé Marion, tu t’souviens l’odeur de clopes au bout des doigts

Les chevaliers avec des scooters devenaient des rois

Les cheveux lissés, le parfum, le maquillage

L'époque du stress, des fausses promesses, des premières fois

On construisait l’avenir à coup de «t'es pas cap «Tu rêvais d'être journaliste et moi, d'être une star du rap

On s’est promis qu’on s’marierait, si on trouvait pas mieux

Je fais en sorte que nos au revoir ne se transforment pas en adieux, nan…

Ni un adulte ni un ado

J’essaye de garder la tête sur les épaules

Sur les épaules, la trace du sac-à-dos

Pourtant ça fait longtemps, qu’j’ai quitté l'école…

Ni un adulte ni un ado

J’essaye de garder la tête sur les épaules

Sur les épaules, la trace du sac-à-dos

Pourtant ça fait longtemps, qu’j’ai quitté l'école…

Ruben, tu te rappelles de nos vacances à parler tous les soirs?

Sur la pointe des pieds quand on passait par l’couloir

Le divorce de tes parents, ton poster de Zidane géant

Notre semaine à La Rochelle j’avais jamais vu l’océan

Je l’avoue aujourd’hui, au foot tu me mettais à l’amende

On noyait tous nos doutes, dans l’fond d’un sirop à la menthe

Les tours à vélo, les kilomètres de sparadrap

Tu bougeais déjà la tête sur mes textes un peu maladroits

Hé Sarah tu t’souviens ta veste rose un peu trop grande

Seule devant le portail, quand on oubliait d’venir te prendre

Ils te chambraient sur tes lunettes, j’crois qu’ils regrettent, franchement

J’m’inquiète quand j’vois comment te parle ton prince charmant

Hé Nassim, j’oublie pas nos heures de colles interminables, nos blagues,

nos techniques de triche et de drague un peu nazes

Perdu d’vue sans s’expliquer, pourtant la vie suit son cours

J’espère que ton p’tit frère t’as dit qu’j’t’passais l’bonjour

Hé Jimmy, rappelle toi de nos dimanches, nos blagues au téléphone

Dans l’cinéma, la tête des gens quand on parlait trop fort

Le monde paraissait à notre portée, on imaginait l’prénom des passantes qu’on

osait pas aborder…

Hé Gass' j’repense à nos fous rires et nos p’tites paniques, la fatigue,

des cours de théâtre, de six à huit

Le foot avec ton père le tournoi que tout le monde attendait, on s’croise 2

fois par an, pourtant rien n’a changé, nan…

Ni un adulte ni un ado

J’essaye de garder la tête sur les épaules

Sur les épaules, la trace du sac-à-dos

Pourtant ça fait longtemps, qu’j’ai quitté l'école…

Ni un adulte ni un ado

J’essaye de garder la tête sur les épaules

Sur les épaules, la trace du sac-à-dos

Pourtant ça fait longtemps, qu’j’ai quitté l'école…

Ni un adulte ni un ado

J’essaye de garder la tête sur les épaules

Sur les épaules, la trace du sac-à-dos

Pourtant ça fait longtemps, qu’j’ai quitté l'école…

Ni un adulte ni un ado

J’essaye de garder la tête sur les épaules

Sur les épaules, la trace du sac-à-dos

Pourtant ça fait longtemps, qu’j’ai quitté l'école…

Hey Antoine, weet je nog?

De tuin leek ons ​​zo groot

We doorspekten zelfs de langste stiltes met gegiechel

Kastanjebeestjes op de vloer

We renden rond zonder te weten waar we heen moesten, het kon ons niet schelen wat mode was

Een beetje primitief, we zouden kunnen vechten voor een stickerpakket

Het tijdperk van pogs, pokemons, vliegende doelen

Nu loop ik in een paar stappen door het erf, dat was de goede oude tijd

maar dat wisten we niet, huh

Hey Robin, herinner je je de tijd van de eerste feestjes nog?

We klopten hard, de anderen hielden ons voor gek

We waren aan het tackelen op het beton, schrapend met onze knieën, realiseerden we ons al snel

dat de meisjes niet hetzelfde waren als wij

De eerste fouten, de eerste collega's, de eerste afwijkingen

De eerste pogingen om met onze kikkervisjes te flirten

Uit trots onderdrukten we de kreten van het hart, we krasten munten met een

regel onder dispenser

Hé Marion, herinner je je de geur van sigaretten binnen handbereik?

Ridders met scooters werden koningen

Achterover gekamd haar, parfum, make-up

De dagen van stress, valse beloften, eerste keren

We bouwden aan de toekomst met "you're not cap" Je droomde ervan om journalist te zijn en ik, van een rapster te zijn

We beloofden elkaar dat we zouden trouwen, als we geen betere konden vinden

Ik zorg ervoor dat ons afscheid geen afscheid wordt, nee...

Noch een volwassene, noch een tiener

Ik probeer mijn hoofd op mijn schouders te houden

Op de schouders, het spoor van de rugzak

Maar het is lang geleden dat ik van school ben gegaan...

Noch een volwassene, noch een tiener

Ik probeer mijn hoofd op mijn schouders te houden

Op de schouders, het spoor van de rugzak

Maar het is lang geleden dat ik van school ben gegaan...

Ruben, herinner je je onze vakantie die we elke avond praatten?

Op onze tenen terwijl we door de gang liepen

De scheiding van je ouders, je gigantische Zidane-poster

Onze week in La Rochelle had ik nog nooit de oceaan gezien

Ik geef het vandaag toe, bij voetbal heb je me een boete gegeven

We verdronken al onze twijfels, in de bodem van een muntsiroop

De fietstochten, de pleisterkilometers

Je bewoog je hoofd al naar mijn ietwat ongemakkelijke teksten

Hey Sarah, herinner je je je roze jas een beetje te groot?

Alleen voor de poort, toen we je vergaten op te halen

Ze zaten je achterna op je bril, ik denk dat het ze eerlijk gezegd spijt

Ik maak me zorgen als ik zie hoe je charmante prins tegen je praat

Hey Nassim, ik vergeet onze eindeloze uren lijm niet, onze grappen,

onze ietwat slappe technieken voor vreemdgaan en flirten

Uit het oog verloren zonder uitleg, maar het leven gaat door

Ik hoop dat je kleine broertje je heeft verteld dat ik je gedag zei

Hey Jimmy, onthoud onze zondagen, onze telefoongrappen

In de bioscoop, de gezichten van mensen als we te hard spraken

De wereld leek binnen handbereik, we dachten aan de voornamen van de voorbijgangers die we

durfde niet te naderen...

Hey Gass' Ik denk terug aan ons gegiechel en onze kleine paniek, de vermoeidheid,

acteerlessen, zes tot acht

Voetbal met je vader, het toernooi waar iedereen op zat te wachten, we ontmoeten elkaar 2

keer per jaar, maar toch is er niets veranderd, nee...

Noch een volwassene, noch een tiener

Ik probeer mijn hoofd op mijn schouders te houden

Op de schouders, het spoor van de rugzak

Maar het is lang geleden dat ik van school ben gegaan...

Noch een volwassene, noch een tiener

Ik probeer mijn hoofd op mijn schouders te houden

Op de schouders, het spoor van de rugzak

Maar het is lang geleden dat ik van school ben gegaan...

Noch een volwassene, noch een tiener

Ik probeer mijn hoofd op mijn schouders te houden

Op de schouders, het spoor van de rugzak

Maar het is lang geleden dat ik van school ben gegaan...

Noch een volwassene, noch een tiener

Ik probeer mijn hoofd op mijn schouders te houden

Op de schouders, het spoor van de rugzak

Maar het is lang geleden dat ik van school ben gegaan...