Libre - Bigflo & Oli, Bon Entendeur, Edouard Baer

Elle voulait voir l’eau derrière la pluie

Ou au moins le monde derrière la vitre

Elle avait pas assez d’une planète

Elle s’inventait un système dans lequel elle était un satellite

Elle voulait voir d’autres couleurs

Celles que les mots ne peuvent pas décrire

Sentir les odeurs des humeurs

Celles que les Hommes ne veulent pas écrire

Elle était toujours au conditionnel

Toujours partante pour un voyage loin d’ici

Elle voulait être ce doute éternel

Que les courants d’air et que le vent dissipe

Elle voulait mourir et être immortelle

Etre amoureuse sans devoir aimer

Elle voulait connaître le poids de son âme

Pour s’en débarrasser

Elle voulait être libre

Il savait qu’il était pas comme les autres

À peine le bas de sa porte passé

Différent d’ailleurs, «les autres», lui, c'était comme ça qu’il nous appelait

Il voulait plus d’horaires mais avait gardé sa montre

Il y réglait les heures qu’il voulait vraiment vivre

Il voulait un ami dans chaque pays du monde

Et connaître les histoires, celles en dehors des livres

Il y croyait, en cette humanité qui se comprend

Avec des guerres d’amour et des morts de rire

Dans chacun de ses doutes, il avait confiance

Il aimait chanter le silence et dessiner le vide

Il voulait le goût du frisson sans une seule peur

Il avait trop d’amour pour un seul cœur

Il voulait une grande fable

Savoir si il y a autant d'étoiles que de grains de sable

Il voulait être libre

Tout le monde veut être libre

Personne veut être seul

Pas d’ordre à donner ou à recevoir

Personne à faire rêver ou à décevoir

Rien n’attendre des autres, pas d’espoir

Ni petits matins, ni grands soirs

J’avance

La liberté c’est de l’offrir à quelqu’un

La liberté c’est aimer

Personne ne m’a forcé

Je n’appartient à personne sauf à ceux où à celles que j’ai choisi

La liberté c’est de choisir au milieu de ces inconnues celle avec qui partager

ça

L’inconnue

Elle marchait et courrait

Elle courrait et marchait

Se croisait à rythmes différents

Tout le monde a peur d'être soi même

De ses erreurs, mais pourtant il faut vivre, ça vaut le coup

Plonger, avancer, trébucher, hésiter, trembler

C’est ça qui est beau

Devenir soi même

Tu dis pas je transcende les interdis

Tu dis j’avance

Tu dis rien d’ailleurs, tu penses

Vas-y, saute

Vas-y ouvre grand tu t’en fou

Aller go les oiseaux go

Aller vole, vole gamin, vole, vole

On veut tous voler dans nos rêves personne veut marcher

Et puis on se réveille avec nos pieds, on est déçus

Et puis y’a ceux qui s’en foutent pas contre toi, pas conte nous

Qui s’en foutent parce qu’ils savent que c’est déjà miraculeux d'être là,

d'être debout

C’est déjà une telle chance

Une telle chance

Ze wilde het water achter de regen zien

Of in ieder geval de wereld achter het glas

Ze had niet genoeg van een planeet

Ze vond een systeem uit waarin ze een satelliet was

Ze wilde andere kleuren zien

Degenen die woorden niet kunnen beschrijven

Ruik de geuren van stemmingen

Degenen die mannen niet willen schrijven

Ze was altijd onder de voorwaarde

Altijd in voor een reis hier vandaan

Ze wilde die eeuwige twijfel zijn

Laat de tocht en de wind verdrijven

Ze wilde sterven en onsterfelijk zijn

Verliefd zijn zonder lief te hebben

Ze wilde het gewicht van haar ziel weten

Er van af komen

Ze wilde vrij zijn

Hij wist dat hij niet was zoals de anderen

Nauwelijks voorbij de onderkant van haar deur

Anders trouwens, "de anderen", zo noemde hij ons

Hij wilde meer schema's, maar hield zijn horloge in de gaten

Hij regelde daar de uren die hij echt wilde leven

Hij wilde een vriend in elk land van de wereld

En ken de verhalen, die buiten de boeken

Hij geloofde erin, in deze menselijkheid die zichzelf begrijpt

Met oorlogen van liefde en sterfgevallen van het lachen

In elke twijfel vertrouwde hij

Hij hield ervan om de stilte te zingen en de leegte te tekenen

Hij wilde de smaak van de spanning proeven zonder enige angst

Hij had teveel liefde voor één hart

Hij wilde een grote fabel

Zoek uit of er net zoveel sterren zijn als zandkorrels

Hij wilde vrij zijn

Iedereen wil vrij zijn

niemand wil alleen zijn

Geen bestellingen om te geven of te ontvangen

Niemand om te dromen of teleur te stellen

Verwacht niets van anderen, geen hoop

Geen vroege ochtenden of geweldige avonden

ik ga vooruit

Vrijheid is het aan iemand geven

Vrijheid is liefde

Niemand heeft me gedwongen

Ik behoor aan niemand behalve degenen of degenen die ik heb gekozen

Vrijheid is kiezen uit deze onbekenden degene met wie je wilt delen

Dat

Het onbekende

Ze liep en rende

Ze rende en liep

Gekruist op verschillende snelheden

Iedereen is bang om zichzelf te zijn

Van zijn fouten, maar toch moet je leven, het is het waard

Duik, vooruit, struikelen, aarzelen, beven

Dat is wat mooi is

Word jezelf

Je zegt niet dat ik de verboden overstijg

Je zegt dat ik verder ga

Je zegt trouwens niets, je denkt

Ga je gang, spring

Ga je gang wijd open, het maakt je niet uit

Ga, ga, de vogels gaan

Ga vliegen, vlieg, jongen, vlieg, vlieg

We willen allemaal vliegen in onze dromen, niemand wil lopen

En dan worden we wakker met onze voeten omhoog, we zijn teleurgesteld

En dan zijn er nog mensen die niets om jou geven, niet om ons

Wat maakt het niet uit, omdat ze weten dat het al wonderbaarlijk is om daar te zijn,

staan

Het is al zo'n kans

zoveel geluk