La vraie vie - Bigflo & Oli

L'âme est saturée, j’ai carburé pour m’assurer de…

Non, y a trop de gens qui comptent sur nous

(ok)

Premiers mots du deuxième album, toujours avec mon frère

On était venu en paix, et on revient en guerre

On a touché le ciel, cette fois on touche le soleil

On a ouvert nos cœurs, donc ouvre grand tes oreilles

J’ai croisé des démons, avec leurs belles toisons

Ils voulaient prendre mon talent, le transformer en poison

J’ai dit «non», alors ils ont reculé

Puis j’ai rappé un texte et la lumière, les a brûlés

L’amour que j’ai pour mon frère est toujours vainqueur

Même la mort ne pourrait le stopper

Car s’il meurt, je l’aurai toujours dans mon cœur

Et il me tardera de partir pour le rejoindre, de l’autre côté

Dans ce milieu j’ai été très déçu, j’te l’dis tout d’suite

Comme la fois où Orelsan nous a refusé l’feat

Pourtant il sait combien on l’aime

Allez, sans rancune, mais un peu quand même

Alors j’ai écrit, jusqu'à en être mort le soir

Pour que mon rappeur préféré un jour s’en morde les doigts

J’ai, enfilé ma blouse pour me protéger d’la bouse

Au fait, j’représente toujours Toulouse

Le rap français est choqué, il pensait pas nous trouver là

On m'écoute en Suisse, en Belgique, à la Réunion, à Nouméa

J’fais le plus bel art, j’rentre dans le nexus

J’tire dans le plexus, j’suis l’nec plus ultra

J’investis à long termes

J’arrache le cœur des adversaires pour les donner comme offrande à mon frère

On s’en cogne des commentaires

J’te jure que par rapport à celui-là, notre premier album c’est d’la merde

Du rap, j’en ai bouffé, j’te jure j’ai tout fait

Quand les chiffres sont sortis j’ai cru qu’ces fils de putes allaient s'étouffer

Non je sais j’vous taquine

J’vois l’reflet de la fierté d’mes proches dans mon disque de platine

Donc, lève ton V en l’air, si t’es visionnaire

Le jour où on sera milliardaire, vous serez tous millionnaires

Toujours là pour nous aider

Génération j’achète l’album mais j’ai même pas de quoi écouter l’CD

Mais y’a encore de l’espoir, c’est ça qu’ils veulent prouver

Mes fans, c’est ma famille, c’est ma force j’veux les couver

Ils nous ont soutenu, quand on était au plus bas

Pourtant je sais qu’un jour, ils seront plus là

Eh oui bandit, les p’tits ont grandi

Maintenant on a d’la barbe on est plus si gentils

On va durer, peu importe les barrières

On a acheté des pelles, pour enterrer vos carrières

Eh les mecs, arrêtez d’vous battre et d’comparer vos muscles

Arrêtez un peu d'être fiers d'être qu’une bande d’incultes

Et les filles, vous êtes pas qu’une paire de seins et un cul

Arrêtez de danser sur des musiques qui vous insultent, et…

C’est inévitable

Comment je te kicke ça

C’est inimitable

C’est du véritable son, oui, oui, il m’est vital

Jusqu'à la victoire

Ce n’est pas qu’une passion, non

Comme un match amical, soutien médical;

J’suis en méditation

Je navigue dans la nuit, je débite, je dévie;

pas d’invitation

Dans ma case j’encaisse et j’entasse des tout petits bouts d’rimes

Pas en face, j’déteste, j’efface toutes leurs filouteries

Toujours pas de chaîne en or autour du cou, pourtant… j’pourrais acheter la

bijouterie

Petit tu t'écartes, avec tes gars tu vas à l'écart

Ne joue pas au poker avec moi dans ma manche j’ai toutes les cartes

Faut qu’tu t'écales, regarde:

Sous tes pieds j’ai mis du C4

On s’croise un de ces quatre t’es pas cap' de kicker comme je kicke ouais t’es

insacquable

Bigflo et Oli toujours insécables, pas comme le KitKat

On débite, on évade, on fait le spectacle

On prend du biff, tu prends des baffes;

appelle un psychiatre

Mais dire mon flow mes rimes sont trop crédibles, toujours impeccables

C’est pour cette mère qui galère avec son crédit

Pour ce petit qui ne veut pas de l’avenir qu’on lui prédit

Pour ceux qui ont perdu leur taf, qui se sentent écartés

Pour les enfants dans les hôpitaux, qui rêvent de s'échapper

Cet album c’est pour ces «au-revoir», ces «je t’aime» qu’on a pas dit

Pour toutes les fois où on a pas pu remplir le caddie

Pour nos amis, nos familles, nos amours et nos morts

Mais surtout pour ceux qui y croient encore

Bientôt j’arrête, bientôt j’reviens au pays

J’en ai marre de les voir se vanter, médire

Bientôt je les enlève, bientôt j’retire le treillis

Bientôt j’retourne à la vraie vie

Ha, ha, ha, ha

La vraie vie hein?

Ha, ha, ha, ha

J’me revois au fond de la salle, la basse qui déforme le torse

Le crépitement des flashs, la foule qui ressent l’effort

On y a mis les tripes, on est presque devenu tarés

J’entends la voix d’mon frère qui m’dit: «Défonce tout si un jour j’arrête»

Des milliers d’têtes, des salles complètes de Marseille à Verdun

Dans ce tourbillon j’ai pas eu l’temps de pleurer la mort de certains!

Quand je m’amuse, j’culpabilise

Un fou me gueule dans ma tête il m’dit qu’le disque ne se fera pas tout seul

Putain de système scolaire, j’gobe plus leurs histoires

Ils m’ont tellement traité de faible que j’ai failli y croire

Tu t’rends compte?

Moi, l’petit joufflu de l'école de la rue du Taur

J’devenais le plus jeune rappeur d’Europe à être disque d’or

Peur de devenir un connard, de faire partie de ces pitres

Tu sais ces stars qui se plaignent pour des photos et nous voient comme des

chiffres

J’ai refusé des chèque parce que j’avais la flemme

Dans mes textes, je disais: «Aime ta mère» et j’faisais pleurer la mienne

Mais quel con j'étais quand j’y pense

J’pensais qu'à mes belles baskets, j’voulais faire partie de la deuxième France

Pas les sous pour une canette, j’en étais presque fou

Et je m’imaginais que les riches étaient bien plus heureux que nous

J’m'étais trompé, j’ai fait le tour de la France et de la question

J’ai vu des p’tits plein d’rêves et des gamines en manque d’affection

Faut que j’pète le score ouais faire de la thune c’est tentant

J’sais pas si j’aurai un tube, j’arrive pas à faire semblant

Mes proches essaient d’me préparer au pire

Bienveillants ils m’disent: «Le rap ça dure pas toute une vie, une carrière

c’est rapide»

Quand ils sont en studio, ils ont le regard vide

Ils savent tous que si ça marche pas, moi j’me suicide !

Je veux rire à m’en déchirer les abdos

Brûler nos complexes et nos vielles pulsions d’ados

J’te compte masquer nos peurs derrière des insultes sans mentir

Assumer ses pleurs, parait qu’c’est ça grandir

T’imagines la gueule de ma mère si l’album floppe?

Imagine le silence et la honte devant tous mes potes

Imagine moi sans l’rap avec mon crâne, mes bras ballants

Imagine si j’vous avais pas, hein?

Si j’avais pas d’talent

À 3 ans des tuyaux dans l’nez j’ai dit non au cimetière

La faucheuse m’a dit: «J'te laisse une chance si tu casses tout avec ton frère»

J’ai signé l’contrat, avant de partir en roue libre

Mais je stresse, je sais qu’elle m’attend en coulisse

Mon cher hip-hop, t’es décevant

Ils sortent un album tous les six mois, je sors un classique tous les deux ans

Et j’ai une équipe en or, hardcore

Si tu m’enlèves mon cœur, moi j’respire encore

J'évacue mes fractures et chacune de mes ratures

Mature faut que j’assure, quand mes lacunes saturent

J’vise la lune et j'évacue mes peurs

L'écriture de ma plume comme armure

J’rappe avec le cœur, j’fais pas ça pour m’acheter une voiture

J’ai croisé ceux dans la galère qui m’auraient tout donné

Dîné avec des millionnaires qui m’ont même pas payé l’café

Que mon frère et que la chance m’accompagne

J’vous ferai signe, si on arrive en haut de la montagne

De l’autre côté du miroir, j’voulais devenir quelqu’un

On a cru en notre histoire, on a forcé l’destin

J’ai failli m’perdre dans l’superficiel et l’paraître

Et j’ai pris l’temps d'écouter, d’regarder par la fenêtre

Cet album c’est pour le petit, qui s’ennuie en bas des tours

C’est pour ces vieux en manque d’amour, qui comptent les jours

Pour les passionnés, les p’tits rappeurs de ma ville

Pour mon meilleur pote qui a peur, qui sait pas quoi faire de sa vie

C’est pour les pas sur du tout, bouffés par le doute

Pour les timides, qui font demi-tour avant un rendez-vous

C’est pour les pas musclés, les complexés qui vivent quand même

Ceux qui ont jamais pris l’avion mais veulent la villa sur la mer

J’te promets pas les grands discours qu’on aime entendre

Moi j’ai pas d’mensonges ou de rêves à te vendre

Pas d’retouches, pas de paillettes pour être précis

Moi, j’te rappe juste, la vraie vie

De ziel is verzadigd, ik heb getankt om ervoor te zorgen...

Nee, er zijn te veel mensen die op ons rekenen

(OKÉ)

Eerste woorden van het tweede album, nog steeds bij mijn broer

We kwamen in vrede, en we komen terug in oorlog

We raakten de lucht aan, deze keer raken we de zon aan

We hebben ons hart geopend, dus open je oren

Ik ontmoette demonen, met hun prachtige vachten

Ze wilden mijn talent afpakken, het in vergif veranderen

Ik zei 'nee', dus ze trokken zich terug

Toen klopte ik een regel en het licht, brandde ze af

De liefde die ik heb voor mijn broer is altijd zegevierend

Zelfs de dood kon het niet stoppen

Want als hij sterft, zal ik hem altijd in mijn hart hebben

En ik zal verlangen om te vertrekken om hem aan de andere kant te vergezellen

In deze omgeving was ik erg teleurgesteld, zeg ik je meteen

Zoals de keer dat Orelsan ons de prestatie ontkende

Toch weet hij hoeveel we van hem houden

Kom op, geen hard feelings, maar toch een beetje

Dus ik schreef, tot ik 's avonds stierf

Zodat mijn favoriete rapper op een dag in zijn vingers zal bijten

Ik, trek mijn blouse aan om me te beschermen tegen de mest

Trouwens, ik vertegenwoordig nog steeds Toulouse

Franse rap is geschokt, hij dacht niet dat hij ons daar zou vinden

Mensen luisteren naar mij in Zwitserland, België, Reunion, Nouméa

Ik doe de mooiste kunst, ik betreed de nexus

Ik schiet in de plexus, ik ben de ultieme

Ik beleg voor de lange termijn

Ik scheur de harten van tegenstanders eruit om ze als offer aan mijn broer te geven

We geven niet om de opmerkingen

Ik zweer je dat in vergelijking met deze, ons eerste album shit is

Rap, ik heb het opgegeten, ik zweer dat ik alles heb gedaan

Toen de cijfers naar buiten kwamen, dacht ik dat deze klootzakken zouden stikken

Nee, ik weet dat ik je plaag

Ik zie de weerspiegeling van de trots van mijn dierbaren in mijn platina schijf

Dus hef je V in de lucht, als je een visionair bent

De dag dat we miljardair zijn, zullen jullie allemaal miljonair zijn

Altijd klaar om ons te helpen

Generatie Ik koop het album, maar ik heb niet eens wat ik naar de CD moet luisteren

Maar er is nog hoop, dat willen ze bewijzen

Mijn fans, het is mijn familie, het is mijn kracht, ik wil ze dekken

Ze steunden ons, toen we down waren

Toch weet ik dat ze er op een dag niet zullen zijn

Ja bandiet, de kleintjes zijn groot geworden

Nu we baarden hebben zijn we niet zo aardig meer

We gaan het volhouden, ongeacht de barrières

We kochten schoppen om je carrières te begraven

Hé jongens, stop met vechten en je spieren vergelijken

Stop met trots te zijn om een ​​stel ongeschoolden te zijn

En meiden, jullie zijn niet alleen een paar tieten en een kont

Stop met dansen op muziek die je beledigt, en...

Het is onvermijdelijk

Hoe schop ik je?

Het is onnavolgbaar

Het is echt geluid, ja, ja, het is van vitaal belang voor mij

Tot de overwinning

Het is niet alleen een passie, nee

Zoals een vriendelijke, medische ondersteuning;

Ik ben in meditatie

Ik zeil in de nacht, ik rammel, ik wijk af;

geen uitnodiging

In mijn doos verzamel ik en stapel ik kleine stukjes rijm op

Niet vooraan, ik haat, ik wis al hun cheats

Maar nog steeds geen gouden ketting om mijn nek... Ik zou de kunnen kopen

juwelier

Jongen, je dwaalt af, met je jongens dwaal je af

Speel geen poker met mij in mijn mouw, ik heb alle kaarten

Je moet weg, kijk:

Onder je voeten leg ik C4

We ontmoeten een van deze vier die je niet kunt schoppen zoals ik schop, ja dat ben je

onaantastbaar

Bigflo en Oli altijd onbreekbaar, niet zoals de KitKat

We debiteren, we ontsnappen, we zetten de show op

Wij nemen biff, jij neemt klappen;

bel een psychiater

Maar zeg mijn flow, mijn rijmpjes zijn te geloofwaardig, altijd onberispelijk

Het is voor deze moeder die worstelt met haar krediet

Voor dit kind dat de toekomst niet wil die voor hem is voorspeld

Voor degenen die hun baan zijn kwijtgeraakt, die zich buitengesloten voelen

Voor kinderen in ziekenhuizen die ervan dromen te ontsnappen

Dit album is voor die "tot ziens", die "ik hou van jou" die we niet zeiden

Voor alle keren dat we de winkelwagen niet konden vullen

Voor onze vrienden, onze families, onze liefdes en onze doden

Maar vooral voor degenen die nog geloven

Binnenkort stop ik, binnenkort kom ik terug naar huis

Ik ben het zat om ze te zien opscheppen, roddelen

Binnenkort doe ik ze uit, binnenkort doe ik de vermoeienissen uit

Binnenkort ben ik weer in het echte leven

Ha-ha-ha-ha-ha

Het echte leven toch?

Ha-ha-ha-ha-ha

Ik zie mezelf achter in de kamer, de bas die de romp vervormt

Het geknetter van flitsen, de menigte die de spanning voelt

We hebben ons lef erin gestopt, we werden bijna gek

Ik hoor de stem van mijn broer die tegen me zegt: "Breek alles kapot als ik op een dag stop"

Duizenden hoofden, volle zalen van Marseille tot Verdun

In deze wervelwind had ik geen tijd om te rouwen om de dood van sommigen!

Als ik plezier heb, voel ik me schuldig

Een gek schreeuwt tegen me in mijn hoofd, hij zegt me dat de plaat zichzelf niet zal maken

Verdomme schoolsysteem, ik koop hun verhalen niet meer

Ze noemden me zo zwak dat ik het bijna geloofde

Realiseer je je?

Ik, de kleine mollige van de school van de rue du Taur

Ik werd de jongste rapper in Europa met een gouden plaat

Bang om een ​​klootzak te worden, om een ​​van die clowns te zijn

Je kent die sterren die klagen om foto's en ons zien als

figuren

Ik weigerde cheques omdat ik lui was

In mijn teksten zei ik: "Hou van je moeder" en ik maakte de mijne aan het huilen

Maar wat een idioot was ik als ik erover nadenk

Ik dacht dat mijn mooie sneakers, ik wilde deel uitmaken van het tweede Frankrijk

Niet het geld voor een blikje, ik werd bijna gek

En ik dacht dat de rijken veel gelukkiger waren dan wij

Ik had het mis, ik ging door Frankrijk en de vraag

Ik heb kinderen gezien vol dromen en kinderen die genegenheid nodig hebben

Ik moet de score breken, ja, geld verdienen, het is verleidelijk

Ik weet niet of ik een tube zal hebben, ik kan niet doen alsof

Mijn dierbaren proberen me op het ergste voor te bereiden

Welwillend vertellen ze me: "Rap duurt geen leven, geen carrière

het is snel"

Als ze in de studio zijn, staren ze wezenloos

Ze weten allemaal dat als het niet werkt, ik zelfmoord zal plegen!

Ik wil lachen tot mijn buikspieren scheuren

Onze complexen en onze oude tienerimpulsen verbranden

Ik ben van plan om onze angsten te verbergen achter beledigingen zonder te liegen

Neem de leiding over je tranen, het lijkt erop dat dat is wat opgroeien is

Kun je je het gezicht van mijn moeder voorstellen als het album flopte?

Stel je de stilte en schaamte voor waar al mijn homies bij zijn

Stel je me voor zonder rap met mijn schedel, mijn armen bungelend

Stel je voor dat ik jou niet had, hè?

Als ik geen talent had

Toen ik 3 jaar oud was, pijpen in mijn neus, zei ik nee tegen de begraafplaats

De Magere Hein zei tegen me: "Ik geef je een kans als je alles breekt met je broer"

Ik heb het contract getekend, voordat ik ging freewheelen

Maar ik stress, ik weet dat ze op me wacht in de backstage

Mijn beste hiphop, je stelt teleur

Ze brengen elk half jaar een album uit, ik breng elke twee jaar een klassieker uit

En ik heb een team van goud, hardcore

Als je mijn hart wegneemt, adem ik nog steeds

Ik evacueer mijn gebroken botten en al mijn uitwissingen

Volwassen moet ik ervoor zorgen, wanneer mijn tekortkomingen verzadigen

Ik mik op de maan en ik evacueer mijn angsten

Mijn pen schrijven als harnas

Ik rap met het hart, ik doe dit niet om een ​​auto voor me te kopen

Ik ontmoette mensen in moeilijkheden die me alles zouden geven

Gegeten met miljonairs die niet eens voor mijn koffie betaalden?

Moge mijn broer en geluk met mij zijn

Ik laat het je weten als we de top van de berg hebben bereikt

Aan de andere kant van de spiegel wilde ik iemand worden

We geloofden in ons verhaal, we dwongen het lot

Ik verloor mezelf bijna in het oppervlakkige en het lijken

En ik nam de tijd om te luisteren, om uit het raam te kijken

Dit album is voor de kleine, die zich onderaan de torens verveelt

Het is voor die door liefde uitgehongerde oude mensen, die de dagen tellen

Voor de liefhebbers, de kleine rappers van mijn stad

Voor mijn beste vriend die bang is, die niet weet wat hij met zijn leven aan moet

Dit is voor de niet zeker, opgegeten in twijfel

Voor de verlegen, die zich omdraaien voor een date

Het is voor de niet gespierde, de gecomplexeerde die nog leeft

Degenen die nog nooit hebben gevlogen maar de villa aan zee willen

Ik beloof je niet de grote toespraken die we graag horen

Ik heb geen leugens of dromen om je te verkopen

Geen retouchering, geen glitter om precies te zijn

Ik, ik rap je gewoon, in het echte leven