C'est pas du rap... - Bigflo & Oli

J'écris des lignes pour celle qui m’entraîne: une belle fille

Rester au chaud et s’faire applaudir, mais quelle vie

Aigu ou grave, toujours plus loin dans le défi

Du bout des lèvres, c’est avec elle que je me délivre

Et nos moments ensemble sont toujours trop courts

Fou, quand on s’trouve, je parcours toutes ses courbes

Elle dit qu’elle m’aime et que j’serai jamais célibataire

Elle est calme et, d’un coup, gueule: sale caractère

Bizarre, elle chante et râle comme une diva

Elle a toujours de bons tuyaux, bronzée car tous les visas

Et j’prends des risques, ouais, divin est le débit

J’la traîne dans son étui dès qu’elle dérive

J’l’ai dans l’sang et, dans mon flow, elle se glisse

Cette grande dame de Louis ou de Miles Davis

Puis je souffle et j’me découvre, à chaque virage

C’est dans son reflet louche que j’ai vu mon vrai visage

En manque d’air, au plus profond d’elle, j’respire

J’me prends pour Chet Baker, mais quelle perspective

Regarde loin dans l’embouchure, t’aperçois même ma dentition

Le groove se trouve pas dans toutes leurs partitions

Elle s’met à nue, si j’suis pudique

Sous la lumière du projecteur, elle prend l’visage du public

Une fille en or, noces de cuivre donc relation durable

Elle a beaucoup changé depuis qu’j’lui ai présenté le rap

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap

On m’a dit «Bigflo, laisse tomber ton pote, ce mec est idiot»

Il aura pas son bac, il pense qu’au micro

Ça serait vraiment dommage que tu traînes avec ce naze et que tu finisses au

bistro

Mais c’est mon pote, j’le kiffe, quelque chose à dire?

Les gens nous regardent mal quand j’traîne avec lui en ville

C’est vrai qu’il râle, qu’il est tout l’temps en train d’s’plaindre

Qu’il parle souvent de balles, de flingues et de gros cylindres

Qu’il est égocentrique, pas toujours authentique

Plein d’défauts, mais quand il est pas là j’me sens triste

Parano, mon pote est impossible à berner

Mi-poète, mi-voyou: mon pote est dur à cerner

Car, au fond, il a un grand cœur

Il est sensible, il dit qu’il n’a pas peur: mon pote est un menteur

Il m’a redonné ma confiance en moi, vidé mon sac, chassé le mal,

ouvert ses bras, quand ça va pas, c’est lui que j’vois

Et c’est plutôt drôle, oui

C’est plus qu’un ami, c’est un psychologue

C’est vrai qu’il a changé depuis quelques temps

Ses anciens potes me racontent qu’il était mieux avant

Il a souvent dérapé, parfois il m'énerve

Mais je n’oublie pas que c’est grâce à lui que je rêve

Il a donné un sens à ma vie, un but à mes phrases

Paraît qu’son cousin c’est le jazz

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est d’la musique

C’est pas du rap, c’est Bigflo & Oli

Ik schrijf regels voor degene die me sleept: een mooi meisje

Blijf warm en krijg applaus, maar wat een leven

Hoog of laag, altijd verder in de uitdaging

Vanaf het puntje van mijn lippen, is het met haar dat ik mezelf verlos

En onze tijd samen is altijd te kort

Gek, als we elkaar vinden, ga ik door al haar rondingen

Ze zegt dat ze van me houdt en dat ik nooit single zal zijn

Ze is kalm en plotseling mond: vies karakter

Raar, ze zingt en kreunt als een diva

Ze kreeg altijd goede tips, bruin vanwege alle visa

En ik neem risico's, ja, goddelijk is de stroom

Ik sleep haar in haar koffer zodra ze afdrijft

Ik heb het in mijn bloed en, in mijn flow, glijdt het weg

Die geweldige dame van Louis of Miles Davis

Dan haal ik adem en onthul mezelf, bij elke beurt

Het was in zijn schaduwrijke spiegelbeeld dat ik mijn ware gezicht zag

Bij gebrek aan lucht, diep in haar, adem ik

Ik zie mezelf voor Chet Baker, maar wat een perspectief

Kijk ver in de mond, je ziet zelfs mijn tanden

De groove zit niet in al hun partituren

Ze gaat naakt, als ik bescheiden ben

Onder het licht van de schijnwerpers trekt ze het gezicht van het publiek

Een gouden meid, een koperen bruiloft dus een duurzame relatie

Ze is veel veranderd sinds ik haar kennis liet maken met rap

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap

Ik kreeg te horen "Bigflo, dump je homie, die gast is dom"

Hij zal zijn baccalaureaat niet halen, dat denkt hij op de microfoon

Het zou zo zonde zijn als je met die sukkel rondhangt en bij de . belandt

bistro

Maar hij is mijn vriend, ik mag hem, iets te zeggen?

Mensen kijken op ons neer als ik met hem omga in de stad

Het is waar dat hij kreunt, dat hij altijd klaagt

Dat hij het vaak heeft over kogels, geweren en grote cilinders

Dat hij egocentrisch is, niet altijd authentiek

Vol gebreken, maar als hij er niet is voel ik me verdrietig

Paranoïde, mijn vriend is onmogelijk voor de gek te houden

Half dichter, half misdadiger: mijn vriend is moeilijk vast te pinnen

Want diep van binnen heeft hij een groot hart

Hij is gevoelig, hij zegt dat hij niet bang is: mijn vriend is een leugenaar

Hij gaf me mijn vertrouwen terug, maakte mijn tas leeg, verdreef het kwaad,

open zijn armen, als het niet goed gaat, is hij het die ik zie

En het is best grappig, ja

Hij is meer dan een vriend, hij is een psycholoog

Het is waar dat hij de laatste tijd is veranderd

Zijn oude vrienden vertellen me dat hij vroeger beter was

Hij gleed vaak uit, soms werkt hij op mijn zenuwen

Maar ik vergeet niet dat het dankzij hem is dat ik droom

Hij gaf zin aan mijn leven, zin aan mijn zinnen

Het lijkt erop dat zijn neef jazz is

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is muziek

Het is geen rap, het is Bigflo & Oli