Atlantis - Bigflo & Oli

Rires

Ça fait trop longtemps que je suis dans l’ombre

Trop longtemps que l’on me laisse sur le côté

Où sont-ils, ceux dont on parle dans la prophétie?

Ça fait si longtemps que je les attends

Existent-ils vraiment?

L’impression d'être une vache qui regarde passer les trains

L’air inquiet étant donné que j’ai peur de rater le mien

Ils veulent m’arracher la main, j’ai quand même envie de la tendre

Demain, c’est loin, mais j’ai quand même envie d’attendre

Pourquoi tu veux qu’on se tape, poto?

Reste ici

Pendant que ces mecs se battent, non, nous, on réfléchit

Les temps sont durs donc faut pas qu’on se ramollisse

J’ai rêvé que Molière écrivait «Nique la police»

En lisant leurs textes, on s’tape des barres de rire

Hahahaha, le rap game, c’est la garderie

Je suis dans la lune, faut qu’je me concentre

J’suis incompris ou bien trop con pour comprendre

Attends miss, de nos jours, faut être attentif

Le rap est noyé, comme la cité d’Atlantis

Je suis comme le Diable: torturé par ses propres vices

Le hip-hop c’est César: tué par ses propres fils !

Y’a trop de pleurs et d’drames, on déconne

J’ai un peu peur de mes fans #JohnLennon

Ce soir, la plume sera plus lourde que le plomb

Garçon, range ton flingue dans ton caleçon

J’ai croisé un homme, il m’a donné une carte

Il m’a dit: «Avec ton frère, tu trouveras l’trésor

Tu pourras enfin rencontrer l’esprit du rap

Et tenter de le ramener d’entre les morts», alors…

J’ai ouvert le livre tout en haut de la bibliothèque

J’ai découvert le temple, j’ai mené mon enquête

J’ai enfin trouvé le parchemin de la prophétie

J’ai soufflé dessus, j’ai lu «Bigflo & Oli»

Laaaaaaaaalalalala Bigflo & Oli

Laaaaaaaaalalalala Bigflo & Oli

Un flow de malade, un enfant dur à soigner

Le temps passe avec ou sans montre autour du poignet

J’trace sans strass, j’reste honnête

J'écris fier mes poèmes incompris comme la pierre de rosette

Derrière le rideau, l’artiste se prépare

On peut être partout et n’aller nulle part

J’ai rallumé la flamme, c’est le début d’un incendie

Ils ont brulé nos livres comme à Alexandrie

Et, si tout le monde m’aime, moi, je déteste personne

Le rap est mort mais s’vend encore #MichaelJackson

Et j’enterre ces gangsters, ces connards de bandits

J’ai le regard qui tue comme les yeux de Gandhi

J’ai vu des combats sur papier échappés des bas fond

J’ai déterré la hache de guerre pour l’enterrer plus profond

Le génie se distille un peu et je médite

L’amour, ça crève les yeux, demande à Œdipe

Dans l’noir, le soir, j’ravale mes doutes

L’Diable m’a appellé pour acheter mon âme, je lui ai dit qu’elle en valait le

double

Et, dans cette conquête, je me balade et j’grave mes vers

Le rap?

C’est le malade imaginaire

Et il va s’manger le décor, attraper le virus

J’bats des records, ma plume dévore le papyrus

L’avenir se dessine, j’rime dans un but précis

MC, on m’désigne messie de cette prophétie

Le vynil grésille, ici, j'éclaircis le récit

Net et précis, l’horizon rétrécit

Depuis des années, des fous prédissent tous sa mort

Mais le disque tourne encore

— Qui ose me déranger dans ma demeure?

— On se présente: Bigflo & Oli, deux jeunes rappeurs

— Bigflo & Oli: les deux MC de la prophétie?

— Apparemment, mais ce n'était pas trop précis

— Ça j’apprécie

— Notre rap vous a plu?

— Je ne savais pas qu’il y avait du lourd chez les poids plumesMais je vous

imaginais plus…

— Grand?

— Plus…

— Vieux?

— Plus…

— Fat?

En fait, surtout plus rap?

— Non, ce n’est pas ce que je voulais dire

— Faut pas nous mentir, on veut prendre le mic car, en ce moment, ça empire

On sera hip-hop, on salira pas le 'cro-mi'

— Hahaha !

Ça aussi, ils l’avaient promis mais, pour quelques grammes,

ils vendent leur âme au Diable

Pour quelques clips, pour quelques clics, pour quelques fans

— C'est triste

— Mais je sens le début d’une nouvelle ère

La prophétie avait prédit l’arrivée des deux frères

— On travaillera nos rimes, notre rythme et notre diction

— Je vous donne ma bénédiction

Gelach

Ik heb te lang in de schaduw gestaan

Te lang om aan de kant te blijven staan

Waar zijn zij, degenen over wie in de profetie wordt gesproken?

Ik wacht al zo lang op ze

Bestaan ​​ze echt?

De indruk dat je een koe bent die de voorbijrijdende treinen ziet passeren

Ik kijk bezorgd omdat ik bang ben de mijne te missen

Ze willen mijn hand eraf rukken, ik wil hem nog steeds vasthouden

Morgen is nog ver weg, maar ik wil toch wachten

Waarom wil je neuken, maat?

Blijf hier

Terwijl deze vinden vechten, nee, we denken

Het zijn moeilijke tijden, dus laten we niet soft worden

Ik droomde dat Molière "Fuck the Police" schreef

Als we hun teksten lezen, worden we gelachen

Hahahaha, het rapspel is kinderopvang

Ik ben in de maan, ik moet me concentreren

Ik ben verkeerd begrepen of te dom om te begrijpen

Wacht mevrouw, tegenwoordig moet je voorzichtig zijn

Rap is verdronken, zoals de stad Atlantis

Ik ben als de duivel: gemarteld door zijn eigen ondeugden

Hiphop is Caesar: vermoord door zijn eigen zonen!

Er is te veel gehuil en drama, we maken een grapje

Ik ben een beetje bang voor mijn #JohnLennon-fans

Vannacht zal de veer zwaarder zijn dan lood

Jongen, stop je wapen in je boxershort

Ik kwam een ​​man tegen, hij gaf me een kaart

Hij zei tegen mij: "Met je broer zul je de schat vinden

Je kunt eindelijk de geest van rap ontmoeten

En probeer hem uit de dood terug te halen", dus...

Ik opende het boek helemaal bovenaan de bibliotheek

Ik ontdekte de tempel, ik voerde mijn onderzoek uit

Ik heb eindelijk de rol van profetie gevonden

Ik blies erop, ik las "Bigflo & Oli"

Laaaaaaaalalala Bigflo & Oli

Laaaaaaaalalala Bigflo & Oli

Een zieke stroom, een moeilijk te verzorgen kind

De tijd verstrijkt met of zonder horloge om de pols

Ik traceer zonder strass steentjes, ik blijf eerlijk

Ik schrijf met trots mijn onbegrepen gedichten zoals de steen van Rosetta

Achter het gordijn bereidt de kunstenaar zich voor

Je kunt overal zijn en nergens heen gaan

Ik heb de vlam weer aangestoken, het is het begin van een vuur

Ze verbrandden onze boeken zoals in Alexandrië

En als iedereen van me houdt, haat ik niemand

Rap is dood maar verkoopt nog steeds #MichaelJackson

En ik begraaf deze gangsters, deze klootzakken bandieten

Ik heb de blik die doodt als de ogen van Gandhi

Ik heb gevechten op papier zien ontsnappen uit de bodem

Ik heb de strijdbijl opgegraven om hem dieper te begraven

Genius distilleert een beetje en ik mediteer

Liefde is oogverblindend, vraag het aan Oedipus

In het donker, 's nachts, slik ik mijn twijfels in

De duivel belde me om mijn ziel te kopen, ik zei hem dat het het waard was

dubbele

En tijdens deze verovering dwaal ik rond en kerf ik mijn verzen

Tik?

Hij is de denkbeeldige patiënt

En hij zal het decor opeten, het virus vangen

Ik breek records, mijn pen verslindt de papyrus

De toekomst krijgt vorm, ik rijm voor een specifiek doel

MC, ik ben de messias van deze profetie

Het vinyl sist, hier verhelder ik het verhaal

Scherp en precies, de horizon krimpt

Jarenlang hebben gekken allemaal zijn dood voorspeld

Maar de plaat draait nog steeds

'Wie durft mij in mijn huis te storen?'

— Laten we ons even voorstellen: Bigflo & Oli, twee jonge rappers

— Bigflo & Oli: de twee MC's van de profetie?

"Blijkbaar, maar dat was niet al te specifiek."

- Dat waardeer ik

"Vind je onze rap leuk?"

"Ik wist niet dat vedergewicht zwaar was, maar ik zeg je

meer gedacht...

- Groot?

- Meer…

- Oud?

- Meer…

"Vet?"

Eigenlijk vooral meer rap?

"Nee, dat bedoelde ik niet.

"Lieg niet tegen ons, we willen de microfoon pakken omdat het op dit moment erger wordt

We zullen hiphop zijn, we zullen de 'cro-mi' niet vervuilen

"Haha!

Dat hadden ze ook beloofd, maar voor een paar gram,

ze verkopen hun ziel aan de duivel

Voor een paar clips, voor een paar klikken, voor een paar fans

- Het is zielig

"Maar ik voel het begin van een nieuw tijdperk."

De profetie voorspelde de komst van de twee broers

— We werken aan onze rijmpjes, ritme en dictie

"Ik geef je mijn zegen