Venticinque - APE, Tuno

Rit 2 volte

son prigioniero dei miei guai

mi chiedo che ne sai

se non vivi mai come noi

resta a guardare quanto vuoi

fintanto che puoi

goditi il meglio della vita che hai

da ragazzino avevo troppi progetti

pensavo che la vita fosse starsene ai parchetti

senza complessi in mente solo i successi

mica pensavo ai possibili compromessi

giravo a random senza una meta precisa

e ogni imprevisto era un avventura improvvisa

per ogni sbaglio quasi sempre una scusa

ed ogni accusa svaniva tra complici sguardi d’intesa

mia madre confusa osservava distante

le stranezze di un adolescente di belle speranze

da parte mia troppi interessi molteplici sogni sparsi

difatto impossibili a realizzarsi

sempre spontaneo nei modi e nei gesti

vivevo drammi che a pensarci adesso mi sembrano scherzi

tra passi falsi e comportamenti forse da evitarsi

senza mai paranoie ne rimorsi

rit 2 volte

2000 giorni passati dai miei vent’anni

il tempo si è fatto avaro e comincia a condizionarmi

scandisce il passo dei miei giorni

e senza che riesca a oppormi

mi adeguo al ritmo che cerca di darmi

sai che non tengo più il passo dei miei programmi

e non trovo momenti per distrarmi e rilassarmi

vorrei sbagliarmi in proposito ma qui nulla è logico

e se è vento a sfavore lo intuisci subito

a volte penso di non essere all’altezza

mi manca la saggezza e quel briciolo di scioltezza

ragiono come un ragazzino che si stressa stranito in una situazione fattasi

complessa

ma non importa come stai conta quello che fai

tocca affrontarli i chiaroscuri dei tuoi giorni bui

sono passaggi obbligati in cui 6 costretto

l’esatto contrario di ciò su cui avresti scommesso

rit 6 volte

Rit 2 keer

Ik ben een gevangene van mijn problemen

Ik vraag me af wat je weet

als je nooit leeft zoals wij

kijk zo lang als je wilt

zo lang als je kan

geniet van het beste van het leven dat je hebt

als kind had ik te veel plannen

Ik dacht dat het leven zich afspeelde op de speelplaats

zonder complexen in gedachten alleen de successen

Ik dacht niet aan mogelijke compromissen

Ik draaide willekeurig zonder een precieze bestemming

en elk onverwachts was een plotseling avontuur

voor elke fout bijna altijd een excuus

en elke beschuldiging verdween tussen medeplichtige blikken van begrip

mijn verwarde moeder keek van een afstand toe

de eigenaardigheden van een tiener met hoge verwachtingen

van mijn kant te veel interesses meerdere verspreide dromen

in feite onmogelijk te realiseren

altijd spontaan in manieren en gebaren

Ik leefde in drama's die voor mij nu grappen lijken

tussen misstappen en gedrag dat misschien moet worden vermeden

zonder ooit paranoia of wroeging

rit 2 keer

2000 dagen die zijn verstreken sinds mijn twintiger jaren

de tijd is gierig geworden en begint me te beïnvloeden

markeert het tempo van mijn dagen

en zonder mij tegen te kunnen houden

Ik pas me aan aan het ritme dat hij me probeert te geven

je weet dat ik mijn plannen niet meer volhoud

en ik vind geen momenten om mezelf af te leiden en te ontspannen

Ik zou het graag mis hebben, maar hier is niets logisch

en als het tegen de wind in is, kun je het meteen raden

soms denk ik dat ik niet in orde ben

Ik mis de wijsheid en dat greintje vloeiendheid

Ik denk als een kind dat gestrest is in een vreemde situatie

complex

maar hoe je ook bent, wat je doet telt

het is aan hen om het clair-obscur van je donkere dagen onder ogen te zien

het zijn verplichte passages waarin 6 gedwongen

precies het tegenovergestelde van waar je op zou hebben gewed

rit 6 keer