Come la fine - Dj Fastcut, APE, Meddaman

Vago senza una meta come Walking Dead

Tra mandrie di morti viventi ed aspiranti re

Tra chi monopolizza e chi abusa

Cerca solo una scusa

Ti schiaccia se calpesti la sua strada

Pretesti non ne cerco, vivo nel mio mondo

Poeta maledetto, Morgante secondo

Atto di forza come Svarzi, cortocircuito

Fiuto il complotto, basta solo il mio intuito

Nuovo adepto della setta, viso scoperto

Stavo sei piedi sotto terra, adesso risorto

Tornato in carne ed ossa a riportare il dramma

Diagramma irregolare, esplode il cardiogramma

Non leggermi le carte, sono masochista

Futuro incerto sgretolato dai punti di vista

Ma poco mi spaventa, nulla è un’ossessione

In prima linea ancora strivin' per la perfezione

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Rima sfonda, cassa forte su una cassaforte

Non aprite questa porta che aprite alla Morte

Fate i fighi, siete fighe con le gambe corte

Vi infilo tutta 'sta poesia, venite a gambe storte

Milano sulla mappa inferno, paradiso

Porto inverno quando arrivo metti un para viso

Benedico 'sta merda col flow quando la scrivo

Che se la leggi ti si fa la sindone sul viso

Scivola l’inchiostro sopra il foglio caldo

Come sangue che spruzza fuori da una ferita

La penna è come lama, taglia dove è più sottile il cuore

Può lasciare segni per la vita

Strade maledette, maledette storie

Spruzzo 'sto veleno con tutte le scorie

Resterà la musica in mezzo a queste parole

Può morire il poeta, ma la poesia non muore

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Odio questa merda perché siamo troppi

Invece di fare la guerra i rapper fanno shopping

Ora non piaci se non fai come 'sti pagliacci

Io brutto e vestito di stracci, poi rappo e taci

Smiziboy è wake up, è bake up

In culo a questi fake rap, a questi con il make up

Scrivo per dar forza a un bro senza rabbia

Guerra senza sosta, Lawrence d’Arabia

Il tuo luccichio non incanta i miei, panta rhei

Sì, ma ho ancora il mutuo dal '96

Vivo da nemico, a voi vi maledico

Io non mi tengo più le sbatte dentro, ma le dico

Poeta maledetto a letto col liquore

Cresciuto into rione, miro fino ad Orione

Voi non siete artisti, ma piccoli Lil Dicky

L’oro l’ho visto addosso solo ai Sinti ricchi

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Yo, siamo quello che non ti aspetti

Ah, come la fine quando arriva, bro

Siamo poeti maledetti

Sono i nostri stessi difetti che ci salvano

Ik dwaal doelloos rond als de Walking Dead

Tussen kuddes levende doden en aspirant-koningen

Tussen degenen die monopoliseren en degenen die misbruiken

Zoek gewoon een excuus

Het verplettert je als je op zijn pad stapt

Ik zoek geen pretenties, ik leef in mijn wereld

Vervloekte dichter, Morgante de tweede

Krachtdaad zoals Svarzi, kortsluiting

Ik kan de plot ruiken, alleen mijn intuïtie is genoeg

Nieuwe adept van de sekte, gezicht onbedekt

Ik was zes voet onder de grond, nu opgestaan

Terug in het vlees om het drama te melden

Onregelmatig diagram, cardiogram explodeert

Lees mijn kaarten niet, ik ben een masochist

Onzekere toekomst verkruimeld door standpunten

Maar het maakt me weinig bang, niets is een obsessie

Op de voorgrond nog steeds streven naar perfectie

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Rima breekt door, sterke kist op een kluis

Open deze deur niet die je opent voor de Dood

Wees cool, jij bent cool met korte benen

Ik stop al deze poëzie erin, kom met kromme benen

Milaan op de kaart hel, hemel

Ik breng de winter als ik aankom, doe een gezichtsscherm

Ik zegen deze shit met de stroom als ik het schrijf

Dat als je het leest, je de lijkwade op je gezicht krijgt

Schuif de inkt over de hete plaat

Als bloed dat uit een wond spat

De pen is als een mes, hij snijdt waar het hart het dunst is

Het kan sporen achterlaten voor het leven

Vervloekte straten, vervloekte verhalen

Ik spuit dit gif met al het schuim

De muziek zal in het midden van deze woorden blijven

De dichter sterft misschien, maar poëzie sterft niet

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Ik haat deze shit omdat we met te veel zijn

In plaats van oorlog te voeren, gaan rappers winkelen

Nu vind je het niet leuk als je je niet als deze clowns gedraagt

Ik ben lelijk en gekleed in lompen, dan rap ik en zwijg

Smiziboy wordt wakker, het is bakken

Fuck deze nep-raps, deze met make-up

Ik schrijf om een ​​bro te machtigen zonder woede

Oorlog zonder te stoppen, Lawrence of Arabia

Jouw glitter betovert de mijne niet, panta rhei

Ja, maar ik heb nog de hypotheek van '96

Ik leef als een vijand, ik vervloek je

Ik laat me ze niet langer binnen dichtsmijten, maar ik zeg het haar

Dichter vervloekt in bed met sterke drank

Opgegroeid in de wijk, ik mik zo ver als Orion

Jullie zijn geen artiesten, maar kleine Lil Dickys

Ik heb alleen goud gezien op rijke Sinti

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden

Yo, we zijn wat je niet verwacht

Ah, zoals het einde als het komt, bro

Wij zijn vervloekte dichters

Het zijn onze eigen fouten die ons redden