Gli occhi di chi mi ha cresciuto - APE, Tuno

Fisso i miei occhi sullo sguardo di chi mi ha cresciuto

Ci leggo la rassegnazione di chi c'è passato

Lo sguardo spento di chi ha torto anche se sta nel giusto

Le idee confuse di chi ambiva a un percorso diverso

Ogni discorso

Allude a un passo falso

Qualsiasi giorno perso equivale a un vecchio rimorso

Mi han visto crescere e trasformarmi con gli anni

Cercando sempre il modo migliore per consigliarmi

Resto spaesato, stupito senza fiato

Incantato dai racconti di un passato già archiviato

Fatto di regole distanti

Di atteggiamenti tipici e principi solidi ma d’altri tempi

Sento il calore con cui parlano

Cercando di istruirmi sulla vita e sulle apparenze che ingannano

Sui retroscena che ci spiazzano e confondono

Sulle illusioni che spesso ci condizionano

Rit

Sarà il domani a darmi nuove chiavi di lettura

Sarà il futuro a dimostrarmi che la vita è dura

Saranno loro a consolarmi in ogni mia sventura

Io sarò pronto a ricordarmi che non ho paura

Troverò il modo per impormi ma alla mia maniera

Per ringraziarli e ricordarli in ogni mia preghiera

Se sono pronto a stare in piedi quando è vita amara

È soltanto grazie ai loro sforzi e alla loro premura

Nel loro sguardo non vedo sogni di gloria

Ma la speranza che un giorno io trovi la mia strada

Vedono in me quello che avrebbero voluto

E so che soffrono pensando a tutto quello che ho sprecato

Con la certezza del senno di poi

Pensano ai miei guai con l’angoscia tipica dei giorni bui

Vorrebbero aiutarmi a sconfiggere i miei drammi

Nei giorni in cui la vita sembra si ostini a sfidarmi

Io mi allontano con freddezza

Accecato dalla sete di conquista preferisco l' incertezza

Finisco col perder di vista gli obbiettivi

E invasato dalla foga procedo per tentativi

Son scontri tra generazioni a confronto

Ferite ancora aperte che cicatrizzerà il tempo

Fasi in cui a stento accetti ogni commento

Ma già ammetti a te stesso che in fondo ti stai sbagliando

Rit

Ik richt mijn ogen op de blik van degenen die me hebben opgevoed

Ik lees het ontslag van degenen die er zijn geweest

De saaie blik van degenen die ongelijk hebben, zelfs als ze gelijk hebben

De verwarde ideeën van degenen die naar een ander pad streefden

elke toespraak

Het verwijst naar een misstap

Elke verloren dag is een oude spijt

Ze hebben me door de jaren heen zien groeien en transformeren

Altijd op zoek naar de beste manier om mij te adviseren

Ik ben verloren, verbaasd, buiten adem

Betoverd door de verhalen van een reeds gearchiveerd verleden

Gemaakt van verre regels

Van typische houdingen en solide principes, maar van andere tijden

Ik voel de warmte waarmee ze spreken

Ik probeer mezelf te onderwijzen over het leven en schijn die bedriegt

Op de achtergrond die ons verdringt en verwart

Over de illusies die ons vaak conditioneren

Vertraging

Morgen zal me nieuwe interpretaties geven

De toekomst zal me laten zien dat het leven moeilijk is

Zij zullen degenen zijn die me zullen troosten in al mijn tegenslagen

Ik zal klaar zijn om mezelf eraan te herinneren dat ik niet bang ben

Ik zal een manier vinden om mezelf op te dringen, maar op mijn eigen manier

Om ze te bedanken en te gedenken in al mijn gebeden

Als ik klaar ben om op te staan ​​wanneer het bittere leven is

Het is alleen dankzij hun inspanningen en hun bezorgdheid

In hun ogen zie ik geen dromen van glorie

Maar de hoop dat ik op een dag mijn weg vind

Ze zien in mij wat ze zouden hebben gewild

En ik weet dat ze lijden als ze denken aan alles wat ik heb verspild

Met de zekerheid van achteraf

Ze denken aan mijn problemen met de angst die typisch is voor donkere dagen

Ze willen me helpen mijn drama's te verslaan

In de dagen dat het leven me lijkt uit te dagen

Ik loop koud weg

Verblind door de dorst naar verovering, geef ik de voorkeur aan onzekerheid

Uiteindelijk verlies ik de doelstellingen uit het oog

En bezeten door het enthousiasme ga ik met vallen en opstaan ​​te werk

Het zijn botsingen tussen generaties in vergelijking

Nog open wonden die na verloop van tijd genezen

Stadia waarin je amper elke opmerking accepteert

Maar je geeft al aan jezelf toe dat je diep van binnen ongelijk hebt

Vertraging