Ime Ego - Antonis Remos

Ταξίδια έκανα δικά μου αγαπημένα

Έζησα όλες τις πληγές που μου 'δωσε η ζωή

Μέτρησα λάθη και σωστά μα βγήκαν μπερδεμένα

Γιατί δεν έμαθα ποτέ ποιος έφταιξε πολύ.

Κοιμήθηκα σε αγκαλιές δικές μου μα και ξένες

Αγάπες που έσβησε του χρόνου το νερό

Έκρυψα από φίλους μου στιγμές μου περασμένες

Γιατί ντρεπόμουν πάλι ψέματα να πω

Βγαίνει ένας ήλιος και κοιτάει το πρόσωπό μου

Μα δε με καίει με ζεσταίνει η φωτιά

Ό, τι αγάπησα το έκανα δικό μου

Δε με κρυώνει ο αέρας που φυσά

Βγαίνει ένας ήλιος να μου δείξει τι αξίζω

Δε με βαραίνει όμως ο πόνος άλλο πια

Φεύγω μακριά γιατί νομίζω πως αρχίζω

Να 'μαι εγώ ίσως για πρώτη μου φορά

Περπάτησα σε διαδρομές που μου 'δειχναν οι άλλοι

Και πνίγηκα χίλιες φορές στη θάλασσα του νου

Μέθυσα από τα όνειρα και έμεινα εκεί στη ζάλη

Και με ξυπνούσε η σιωπή πάντα και κάπου αλλού.

Ik heb mijn eigen reizen gemaakt

Ik leefde alle wonden die het leven me gaf

Ik telde fouten en correct, maar ze kwamen er verward uit

Omdat ik nooit wist wie de schuldige was.

Ik sliep in mijn eigen en buitenlandse knuffels

Vindt het geweldig dat het water uit de tijd is gegaan

Ik heb mijn vroegere momenten voor mijn vrienden verborgen

Omdat ik me schaamde om weer te liegen

Een zon komt op en kijkt naar mijn gezicht

Maar het vuur verbrandt mij niet

Wat ik ook leuk vond, ik heb het zelf gemaakt

De wind die waait maakt me niet koud

Een zon komt tevoorschijn om me te laten zien wat ik verdien

Maar de pijn belast me niet meer

Ik ga weg omdat ik denk dat ik ga beginnen

Misschien ben ik het voor het eerst

Ik liep op paden die anderen me lieten zien

En ik verdronk duizend keer in de zee van de geest

Ik werd dronken van mijn dromen en bleef daar in duizeligheid

En de stilte maakte me altijd wakker en ergens anders.