As I Came In By Huntly Town - Alasdair Roberts

As I came in by Huntly Town

One morning for to feed

I met with Bogey of Lenny

And with him I did agree

To bide his two best horses

The harrow and the plough

And do anything about the farm

That I very well should know

Now Bogey had a daughter dear

Her name was Isabel

And she was the fairest in the vale

And I’m sure I loved her well

And when she went a-walking

She took me as her guide

Down by the banks of the Lenny

To watch the small fishes glide

And I put my arm all around her waist

And her feet from her did slide

It’s there she took her will of me

At Lenny waterside

And she swore she’d never tell of me

And the wild birds wouldn’t tell

Of my lily of the valley

My red rose in the dell

And now when nine months were gone and past

This lassy lost her bloom

The red fell from her rosy cheeks

And her eyes began to swoon

It was just before the harvest time

When Bogey sent for me

And he said, his face as black as night

It’s you I wish to see

And if what my daughter says is true

We no longer shall agree

And it’s down the road you’ll go right now

And not a penny of your fee

Well said I, my man you’re fairly right

And I hung my head in shame

But I’ll marry her tomorrow morn

And I’ll give to her my name

So I took my young son in my arms

And joy to him I’ll bring

And maybe he’ll mean as much to me

As the girl that I adore

Toen ik binnenkwam door Huntly Town

Een ochtend om te voeden

Ik ontmoette Bogey van Lenny

En met hem was ik het wel eens

Om zijn twee beste paarden af ​​te wachten

De eg en de ploeg

En doe iets aan de boerderij

Dat zou ik heel goed moeten weten

Nu had Bogey een lieve dochter

Haar naam was Isabel

En ze was de mooiste in het dal

En ik weet zeker dat ik veel van haar hield

En toen ze ging wandelen

Ze nam me als haar gids

Bij de oevers van de Lenny

Om de kleine vissen te zien glijden

En ik sloeg mijn arm helemaal om haar middel

En haar voeten van haar gleed

Het is daar dat ze haar wil van me nam

Aan het water van Lenny

En ze zwoer dat ze nooit over mij zou vertellen

En de wilde vogels zouden het niet vertellen

Van mijn lelietje-van-dalen

Mijn rode roos in de Dell

En nu, toen negen maanden voorbij waren

Dit meisje verloor haar bloei

Het rood viel van haar roze wangen

En haar ogen begonnen te bezwijmen

Het was net voor de oogsttijd

Toen Bogey me stuurde

En hij zei, zijn gezicht zo zwart als de nacht

Jij bent het die ik wil zien

En als wat mijn dochter zegt waar is?

We zullen het niet langer eens zijn

En het is de weg die je nu gaat inslaan

En geen cent van uw honorarium

Goed gezegd ik, mijn man, je hebt redelijk gelijk

En ik hing mijn hoofd in schaamte

Maar ik zal morgen met haar trouwen

En ik zal haar mijn naam geven

Dus nam ik mijn jonge zoon in mijn armen

En vreugde voor hem zal ik brengen

En misschien betekent hij net zoveel voor mij

Als het meisje dat ik aanbid