Родители наши - Валентина Толкунова

В первый раз в первый класс

В первый день сентября

Мы идём, трое нас:

Мама, папа и я.

И последний звонок:

Папин добрый совет,

Сдобный мамин пирог

И вкусней его нет.

Родители наши, родители наши,

Дороже и ближе вас нет.

Родители наши,

Прошу вас живите сто лет!

С ним ходили в кино:

Как я маме скажу,

Что уже за него

Замуж я выхожу?

Всё — сбылось, наконец!

Мама прячет глаза,

Улыбнулся отец —

Миновала гроза.

Родители наши, родители наши,

Дороже и ближе вас нет.

Родители наши,

Прошу вас живите сто лет!

Время мчится вперёд

За закатом рассвет…

Мама внука берёт,

Ждёт с каляскою дет.

Нам тепло и светло

От родительских глаз —

Ах, как мне повезло,

Что имею я вас!

Родители наши, родители наши,

Дороже и ближе вас нет.

Родители наши,

Прошу вас живите сто лет!

Eerste keer in de eerste klas

Op de eerste dag van september

We gaan, drie van ons:

Mama, papa en ik.

En de laatste oproep:

Papa's goede raad

Lieve mama's taart

En het smaakt er niet beter op.

Onze ouders, onze ouders

Er is geen dierbaarder en dichterbij dan jij.

Onze ouders

Leef alsjeblieft honderd jaar!

We gingen met hem naar de bioscoop:

Hoe zal ik het mijn moeder vertellen?

Wat is er al voor hem

Ga ik trouwen?

Alles is eindelijk uitgekomen!

Moeder verbergt haar ogen

De vader glimlachte

De storm is voorbij.

Onze ouders, onze ouders

Er is geen dierbaarder en dichterbij dan jij.

Onze ouders

Leef alsjeblieft honderd jaar!

De tijd snelt vooruit

Zonsopgang achter zonsondergang...

De moeder neemt de kleinzoon

Wachten met een rolstoel voor kinderen.

We zijn warm en licht

Uit ouderlijke ogen -

Oh wat heb ik geluk

Wat heb ik jou!

Onze ouders, onze ouders

Er is geen dierbaarder en dichterbij dan jij.

Onze ouders

Leef alsjeblieft honderd jaar!