Старый вальс - Валентина Толкунова

Здравствуй, милый!

Как дела?

Как душа твоя жила?

С кем судьба тебя свела, с кем сроднила?

Кто хранит тебя от бед?

В чьих глазах ты ловишь свет?

Кто встречает твой рассвет словом «Милый»?

Впрочем, можешь промолчать,

Можешь мне не отвечать;

Пусть качает нас печаль, словно море.

Сколько зим прошло и лет!

Я не плачу, что ты, нет!

Просто дым от сигарет очень горек.

Дождь и снег,

Боль и смех,

Ненависть и нежность;

Старый вальс мне сыграй,

Если ты помнишь, конечно!

Так бы целый век сидеть —

В наше прошлое глядеть,

Струны старые задеть старым словом!

Тот же дождь стучит в окно,

Мне то грустно, то смешно,

Словно старое кино крутят снова.

В этом фильме — шорох трав,

Небо в звёздах до утра

Там горит во весь экран и не гаснет.

Как мы верили с тобой!

Как смеялись над судьбой!

Нам казалось, что любовь — вечный праздник!

Вот и всё.

Немного жаль,

Что любовь уходит вдаль;

С каждым звуком старый вальс всё дороже.

Как горящая свеча, тает в сумерках печаль;

Здравствуй, милый и прощай, мой хороший!

Hallo lieverd!

Hoe is het met je?

Hoe leefde je ziel?

Met wie heeft het lot je bij elkaar gebracht, met wie ben je verwant geworden?

Wie behoedt u voor schade?

In wiens ogen vang jij het licht?

Wie ontmoet je dageraad met het woord "Darling"?

U kunt echter zwijgen

U kunt mij geen antwoord geven;

Laat verdriet ons wiegen als de zee.

Hoeveel winters en jaren zijn er voorbijgegaan!

Ik huil niet dat jij dat bent, nee!

Alleen is de rook van sigaretten erg bitter.

Regen en sneeuw

Pijn en lachen

Haat en tederheid;

Speel me een oude wals

Als je het je herinnert natuurlijk!

Dus het zou een hele eeuw duren om te zitten...

Kijk in ons verleden

Oude snaren om het oude woord te kwetsen!

Dezelfde regen klopt op het raam,

Ik voel me verdrietig, dan grappig

Als een oude film die opnieuw wordt afgespeeld.

In deze film - het geritsel van kruiden,

De lucht in de sterren tot de ochtend

Het brandt op volledig scherm en gaat niet uit.

Wat hebben we met je geloofd!

Hoe lachten ze om het lot!

Het leek ons ​​dat liefde een eeuwige vakantie is!

Dat is alles.

Een beetje sorry

Die liefde gaat ver;

Met elk geluid wordt de oude wals duurder.

Als een brandende kaars smelt verdriet in de schemering;

Hallo, schat en tot ziens, mijn goed!