Le Piano De Melanie - Yves Duteil

Au plus profond de ma mmoire, je l’ai cherche sans la voir

Si son visage tait doux, son image tait trop floue

Au plus profond de mon sommeil, il n’y a qu’un grand soleil

Formant toile de dcor la forme de son corps

Et sa silhouette s’anime, et soudain je l’imagine

Elle ne vit que par mon rve et, du piano de Mlanie

Sous ses doigts qui prennent vie, s’lve une mlodie

Je m’veille et je l’cris.

Diep in mijn geheugen zocht ik haar zonder haar te zien

Als haar gezicht zacht was, was haar beeld te wazig

Diep in mijn slaap is er maar één grote zon

Een achtergrond vormen voor de vorm van haar lichaam

En haar figuur komt tot leven, en plotseling stel ik me haar voor

Ze leeft alleen van mijn droom en, vanaf de piano van Mlanie

Onder zijn vingers die tot leven komen, verrijst een melodie

Ik word wakker en ik roep het.