Odrastanje - Elemental

Stajali smo jedni do drugih

Ponosno nasmiješenih lica

Dok smo primali maturalnu svjedodžbu od profesorica

Zadnji dan valjda da smo svi stajali skupa

Zadnji dan da smo bili ekipa

Škvadra, trupa

Izgleda ko jučer a kolko godina već prošlo je

U sjeni da ne primijetiš potiho samo nestaje

Sva veza među nama

Greška il' defekt?

Riječ prijateljstvo iz prezenta ode u perfekt

Imamo se rad

Al nemamo se baš

Danas brijemo svoj film, ne postoji onaj naš

Dal smo bili mladi naivni il' smo već tad kalkulirali

Neki su zaposlili se

Neki diplomirali

Neki su i danas još ostali djeca

Nekima se rodila djeca

Svi smo svojim putem pošli

Neki stali na po puta

Neki došli — stigli tu di su sad

Neki su napustili svoj grad

Vratit se ne možemo a i da možemo kako bi

Kad promijenili smo puteve ko kolosjeke vlakovi

Jednom u životu ekipa se naglo rastaje

Valjda to zovu odrastanje

Koliko toga je stalo sad među nas…

Kol’ko promijenili smo se

Dal smo drukčiji danas

Koliko stvari nas dijeli i razvaja…

Kako i kad se dogodila promjena

Kažu da mijenjam se

Kažu «Nek', to dobro je!»

Kažu svi su to već prošli sve

I nekad teško je

Da teško je…

Kažu da ne bojim se

Kažu al to ne tješi me

Kao, njima sve to lako je

Dižem srednjak svijete — rađe ostajem dijete

Kad se sretnemo nešto nas vraća nazad

Al šta's sad kad previše stvari se već promijenilo

Pa ajd sad ti pričaj o nečemu

Nađi zajedničku temu

Postalo je preteško pričat o bilo čemu

Sjetiš se bivšeg razreda

Lica, imena

Al grozno je kad ne možeš se sjetit svačijeg prezimena

Vidimo se rijetko pa sječanje lako blijedi

Školskoj ploči i kredi nema traga više

Sjedi svatko sam u životu

Razred više nas ne veže

I preživljavat je danas izgleda puno teže

Skupimo se svi jednom na godišnjici mature

Vrijeme stane i drago nam je opet vidjet bivše cure

Još su lijepe

Izgledamo isti samo smo stariji

Mirniji smo, ozbiljniji

Nismo skloni pizdariji ko nekad

Ko da s godinama pomalo smo otupili

Izgubili onu oštrinu

Smirili se, zaljubili

Počeli mislit samo na sebe

Sazrijeli onog dana kad su nas počeli oslovljavat sa «vi»

Sve se promijenilo al nije sad da mi nedostaje

To je sve samo odrastanje

Kažu da mijenjam se

Kažu «Nek', to dobro je!»

Kažu svi su to već prošli sve

I nekad teško je

Da teško je…

Kažu da ne bojim se

Kažu al to ne tješi me

Kao, njima sve to lako je

Dižem srednjak svijete — rađe ostajem dijete

We stonden naast elkaar

Trots lachende gezichten

Terwijl we ons afstudeercertificaat kregen van de professoren

De laatste dag denk ik dat we allemaal samen stonden

De laatste dag dat we een team waren

Eskader, troep

Het lijkt gisteren en hoeveel jaar zijn er verstreken

In de schaduw van het niet rustig opmerken, verdwijnt het gewoon

Alle verbindingen tussen ons

Fout of defect?

Het woord vriendschap uit het heden gaat naar perfect

We houden van elkaar

Maar we hebben elkaar niet echt

Vandaag scheren we onze film, er is niemand van ons

Waren we jong naïef of hadden we het toen al uitgerekend?

Sommigen zijn aangenomen

Sommigen zijn afgestudeerd

Sommigen zijn nog steeds kinderen vandaag

Sommigen hadden kinderen

We gingen allemaal onze eigen weg

Sommigen kwamen langs

Sommigen kwamen - ze kwamen waar ze nu zijn

Sommigen verlieten hun stad

We kunnen niet terug en we kunnen

Toen we van pad veranderden, zoals treinen treinen

Eens in je leven valt het team abrupt uit elkaar

Ik denk dat ze het opgroeien noemen

Hoeveel maakt het ons nu uit...

Hoeveel we zijn veranderd

We zijn anders vandaag

Hoeveel dingen verdelen en verwennen ons...

Hoe en wanneer de wijziging plaatsvond?

Ze zeggen dat ik aan het veranderen ben

Ze zeggen: "Kom op, dat is goed!"

Ze zeggen dat iedereen het allemaal heeft meegemaakt

En soms is het moeilijk

Ja het is moeilijk...

Ze zeggen dat ik niet bang ben

Ze zeggen maar dat stelt me ​​niet gerust

Zoals, het is gemakkelijk voor hen

Ik voed het midden van de wereld op - ik blijf liever een kind

Als we elkaar ontmoeten, brengt iets ons terug

Maar wat nu dat er al te veel dingen zijn veranderd

Dus nu heb je het over iets

Zoek een gemeenschappelijk thema

Het werd te moeilijk om over iets te praten

Herinner je je de vorige les?

Gezichten, namen

Maar het is vreselijk als je de achternaam van iedereen niet meer weet

We zien elkaar zelden, dus de herinnering vervaagt snel

Er is geen spoor meer van het schoolbord en krijt

Iedereen zit alleen in het leven

De klas bindt ons niet langer

En het vandaag overleven lijkt een stuk moeilijker

Laten we allemaal een keer samenkomen op de afstudeerverjaardag

De tijd staat stil en we zijn blij de ex-vriendinnen weer te zien

Ze zijn nog steeds mooi

We zien er hetzelfde uit, alleen zijn we ouder

We zijn rustiger, serieuzer

We zijn niet meer zo vatbaar voor grappen als vroeger

Het is alsof we in de loop der jaren een beetje verdoofd zijn geworden

Die scherpte zijn ze kwijt

Ze kalmeerden, werden verliefd

Ze begonnen alleen aan zichzelf te denken

Gerijpt op de dag dat ze ons "jij" begonnen te noemen

Alles is veranderd maar ik mis het nu niet meer

Het is allemaal gewoon opgroeien

Ze zeggen dat ik aan het veranderen ben

Ze zeggen: "Kom op, dat is goed!"

Ze zeggen dat iedereen het allemaal heeft meegemaakt

En soms is het moeilijk

Ja het is moeilijk...

Ze zeggen dat ik niet bang ben

Ze zeggen maar dat stelt me ​​niet gerust

Zoals, het is gemakkelijk voor hen

Ik voed het midden van de wereld op - ik blijf liever een kind