Романс - Олег Митяев

Холодное и круглое, как слово «далеко»,

Сорвется с ветки яблоко и стукнется легко,

Как лодка деревянная в причал сырой ночи,

А сердце окаянное смолчит.

Но вы к окошку подойдете, и окажется,

Совсем не яблоко катилось по траве,

Что в этот раз все наяву и вам не кажется

Все то, что вы давно придумали себе.

Единственный в галактике желанный поздний гость.

Стоит в саду под яблоней и плащ его, и трость.

И снова повторяется тот спор, случайный спор,

О чем — не помню до сих пор.

Но все казалось вам и скучным, и медлительным,

И вы сбежали мимо мглы осенних вод.

Ах, как свободны были вы и восхитительны!

И очень жаль, что это знали.

Ну и вот…

На лед со стуком падают, унылы и робки,

Листки, как опустевшие от спичек коробки,

Как бабочки засохшие, бессильные уже

Придать восторженность душе.

И вы к окошку подойдете, и окажется,

Что это яблоко катилось по траве.

А вам покажется, в который раз покажется

Все то, что вы давно придумали себе.

Koud en rond als het woord ver

Een appel zal van de tak vallen en gemakkelijk raken,

Als een houten boot op de pier van een vochtige nacht,

En het vervloekte hart zal zwijgen.

Maar je komt naar het raam, en het blijkt

Helemaal geen appel die over het gras rolt,

Dat deze keer alles echt is en het jou niet lijkt

Alles wat je lang voor jezelf hebt bedacht.

De enige welkome late gast in de melkweg.

Staande in de tuin onder een appelboom en zijn mantel en wandelstok.

En dat dispuut herhaalt zich weer, een willekeurig dispuut,

Over wat - ik weet het nog steeds niet.

Maar alles leek je zowel saai als traag,

En je vluchtte langs de waas van herfstwater.

O, wat was je vrij en geweldig!

En het is jammer dat ze het wisten.

Nou hier...

Ze vallen met een plof op het ijs, verdrietig en timide,

Vellen, zoals dozen zonder lucifers,

Als verdorde vlinders, al machteloos

Geef enthousiasme aan de ziel.

En je komt naar het raam, en het blijkt

Dat deze appel over het gras rolde.

En het zal je lijken, nogmaals zal het lijken

Alles wat je lang voor jezelf hebt bedacht.