Тук-тук - Евгений Григорьев – Жека

Стучатся о рельсы колёса

В краю, где снега и морозы,

«Столыпин» везёт наши ходки,

Замёрзло окно за решёткой.

Зуб на зуб уж не попадает:

«Слышь, кто уголёк там кидает?

Подбрось ка скорее в печурку», —

Кричит вертухайчикам урка.

Не слышат его вертухаи,

В тулупчиках в карты играют

И водочку пьют для сугрева,

И нету до зеков им дела.

Припев:

Тук — тук, всё о рельсы колёса,

Чух — чух, за дымком паровоза,

Стук стук, зубы зеков чечётку стучат.

А я уж не чувствую носа,

Молчу, хоть имею вопросы,

И еду, всё еду туда,

Где никто мне не рад.

Вот так вот зимою и летом,

«Столыпины» нас везут где-то,

На севере и на востоке

По рельсам железной дороги.

И если ты, братка, на воле,

Пойми нашу горькую долю,

Налей-ка и выпей скорее,

Что б стало чуть-чуть нам теплее.

Припев:

Тук — тук, всё о рельсы колёса,

Чух — чух, за дымком паровоза,

Стук стук, зубы зеков чечётку стучат.

А я уж не чувствую носа,

Молчу, хоть имею вопросы,

И еду, всё еду туда,

Где никто мне не рад.

Тук — тук, всё о рельсы колёса,

Чух — чух, за дымком паровоза,

Стук стук, зубы зеков чечётку стучат.

А я уж не чувствую носа,

Молчу, хоть имею вопросы,

И еду, всё еду туда,

Где никто мне не рад.

Тук — тук, всё о рельсы колёса,

Чух — чух, за дымком паровоза,

Стук стук, зубы зеков чечётку стучат.

А я уж не чувствую носа,

Молчу, хоть имею вопросы,

И еду, всё еду туда,

Где никто мне не рад.

Kloppen op de rails van het wiel

In het land waar sneeuw en vorst is,

"Stolypin" draagt ​​onze wandelaars,

Het raam achter de tralies bevroor.

Tand raakt tand niet meer:

'Luister, wie gooit daar kolen?

Gooi het zo snel mogelijk in de kachel, "-

Roept urka naar de bewakers.

De bewakers horen hem niet,

Ze spelen kaarten in jassen van schapenvacht

En ze drinken wodka om op te warmen,

En ze geven niets om de veroordeelden.

Refrein:

Klop - klop, alles over de rails van het wiel,

Choo - choo, achter de rook van een stoomlocomotief,

Klop klop, de tanden van de veroordeelden tapdansen.

En ik voel mijn neus niet meer

Ik zwijg, ook al heb ik vragen,

En ik ga, ik ga er nog steeds heen,

Waar niemand blij voor me is.

Zo is het in winter en zomer,

"Stolypins" brengen ons ergens,

In het noorden en oosten

Op de spoorrails.

En als jij, broer, vrij bent,

Begrijp ons bittere lot

Schenk en drink snel

Om ons wat warmer te maken.

Refrein:

Klop - klop, alles over de rails van het wiel,

Choo - choo, achter de rook van een stoomlocomotief,

Klop klop, de tanden van de veroordeelden tapdansen.

En ik voel mijn neus niet meer

Ik zwijg, ook al heb ik vragen,

En ik ga, ik ga er nog steeds heen,

Waar niemand blij voor me is.

Klop - klop, alles over de rails van het wiel,

Choo - choo, achter de rook van een stoomlocomotief,

Klop klop, de tanden van de veroordeelden tapdansen.

En ik voel mijn neus niet meer

Ik zwijg, ook al heb ik vragen,

En ik ga, ik ga er nog steeds heen,

Waar niemand blij voor me is.

Klop - klop, alles over de rails van het wiel,

Choo - choo, achter de rook van een stoomlocomotief,

Klop klop, de tanden van de veroordeelden tapdansen.

En ik voel mijn neus niet meer

Ik zwijg, ook al heb ik vragen,

En ik ga, ik ga er nog steeds heen,

Waar niemand blij voor me is.