Моя весенняя москва - Евгений Григорьев – Жека

На стёкла окон солнце светит ласково

Мой первый день свободы так хорош,

Пускай иду я в курточке потасканной,

В кармане нету денег — только нож.

И ксива с чёрно-белой фотографией

Ещё не пообтёрлась по краям.

Я человек с тюремной биографией

Себя в обиду никому не дам.

Припев:

И вот она цветёт золотоглавая,

Моя весенняя Москва,

Берёзка к небу тянется кудрявая,

Где меня брали мусора.

Такая уж судьба моя гоп-стопника,

Чтоб я сидел — она ждала.

Ну вот и дождалась золотоглавая,

Моя весенняя Москва.

И вроде бы вокруг всё те же улицы,

Но что-то изменилось, не пойму.

Подъездов двери кодами шифруются,

Мобильных трели на любом углу.

А я по моде шестилетней давности,

Несоразмерно времени одет.

В кармане нож изменит эти странности,

Всё изменилось, а я нет.

Припев:

И вот она цветёт золотоглавая,

Моя весенняя Москва,

Берёзка к небу тянется кудрявая,

Где меня брали мусора.

Такая уж судьба моя гоп-стопника,

Чтоб я сидел — она ждала.

Ну вот и дождалась золотоглавая,

Моя весенняя Москва.

И вечер темнотой своей спасительной

Напомнит мне про старые дела,

Здесь бедность и богатство относительны

На то она и Матушка-Москва.

Весна деревья вновь украсит зеленью,

Под крики пьяных мартовских котов.

И буду максимум через неделю я

Для новых дел вполне готов.

Припев:

И вот она стоит золотоглавая,

Моя весенняя Москва,

Берёзка к небу тянется кудрявая,

Где меня взяли мусора.

Такая уж судьба моя гоп-стопника,

Чтоб я сидел — она ждала.

Ну вот и дождалась золотоглавая,

Моя весенняя Москва.

И вот она стоит золотоглавая,

Моя весенняя Москва,

Берёзка к небу тянется кудрявая,

Где меня взяли мусора.

Такая уж судьба моя гоп-стопника,

Чтоб я сидел — она ждала.

Ну вот и дождалась золотоглавая,

Моя весенняя Москва.

De zon schijnt zachtjes op het glas van de ramen

Mijn eerste dag vrijheid is zo goed

Laat me gaan in een versleten jas,

Er zit geen geld in de zak - alleen een mes.

En een ksiva met een zwart-wit foto

Heb de randen nog niet gesmeerd.

Ik ben een persoon met een gevangenisbiografie

Ik laat niemand mezelf beledigen.

Refrein:

En hier bloeit het met gouden koepels,

Mijn lente Moskou

Berk strekt zich krullend uit naar de hemel,

Waar hebben ze mijn afval naartoe gebracht?

Dat is het lot van mijn gop-stopper,

Voor mij om te zitten - ze wachtte.

Wel, de goudkop wachtte,

Mijn lente Moskou.

En het lijkt erop dat overal dezelfde straten zijn,

Maar er is iets veranderd, ik begrijp het niet.

Toegangsdeuren zijn versleuteld met codes,

Mobiele trillers op elke hoek.

En ik ben in de mode van zes jaar geleden,

Buitenproportioneel gekleed.

In de zak zal het mes deze eigenaardigheden veranderen,

Alles is veranderd, maar ik niet.

Refrein:

En hier bloeit het met gouden koepels,

Mijn lente Moskou

Berk strekt zich krullend uit naar de hemel,

Waar hebben ze mijn afval naartoe gebracht?

Dat is het lot van mijn gop-stopper,

Voor mij om te zitten - ze wachtte.

Wel, de goudkop wachtte,

Mijn lente Moskou.

En de avond met zijn reddende duisternis

Doet me denken aan oude dingen

Hier zijn armoede en rijkdom relatief

Dat is waarom zij en moeder Moskou.

De lente zal de bomen weer met groen versieren,

Onder de kreten van dronken maart-katten.

En over een week ben ik maximaal

Klaar voor nieuwe dingen.

Refrein:

En hier staat ze met een gouden kop,

Mijn lente Moskou

Berk strekt zich krullend uit naar de hemel,

Waar hebben ze me afval gebracht.

Dat is het lot van mijn gop-stopper,

Voor mij om te zitten - ze wachtte.

Wel, de goudkop wachtte,

Mijn lente Moskou.

En hier staat ze met een gouden kop,

Mijn lente Moskou

Berk strekt zich krullend uit naar de hemel,

Waar hebben ze me afval gebracht.

Dat is het lot van mijn gop-stopper,

Voor mij om te zitten - ze wachtte.

Wel, de goudkop wachtte,

Mijn lente Moskou.