Молитва - Евгений Григорьев – Жека

Я молюсь, не потемневшим от столетий образам,

А этим не как у других твоим глазам,

Я молюсь, я им молюсь.

Я тону, не в океане где, шторма идут в разнос,

А в этих не как у других волнах волос,

Порой, не замечая седину,

Я тону, я в них тону.

Припев:

Сердце станет белой птицей,

Вверх метнувшись возвратится в теплую ладонь,

На вопрос ответ мне ясен,

Головой качнет мне ясень, если ты со мной,

Ты со мной…

И внезапно я по детски разревусь,

Я молюсь тебе, я молюсь…

Я молюсь, не тайне шёпота обдуманным словам,

А этим не как у других твоим губам,

К которым я как к пристани прижмусь,

Я молюсь, тебе молюсь.

Припев:

Сердце станет белой птицей,

Вверх метнувшись возвратится в теплую ладонь,

На вопрос ответ мне ясен,

Головой качнет мне ясень, если ты со мной,

Ты со мной…

И внезапно я по детски разревусь,

Я молюсь тебе, я молюсь…

Ik bid tot beelden die niet verduisterd zijn door eeuwen,

En dit is niet zoals de anderen in jouw ogen,

Ik bid, ik bid tot hen.

Ik verdrink, niet in de oceaan waar de stormen losbarsten,

En in deze niet zoals andere haargolven,

Soms, zonder grijze haren op te merken,

Ik verdrink, ik verdrink in hen.

Refrein:

Het hart wordt een witte vogel

Naar boven werpend, zal het terugkeren naar een warme handpalm,

Het antwoord op de vraag is me duidelijk,

De es zal zijn hoofd schudden voor mij als je bij mij bent,

Sta je aan mijn kant…

En plotseling barstte ik in tranen uit als een kind,

Ik bid tot u, ik bid...

Ik bid, niet het geheim van het fluisteren van weloverwogen woorden,

En dit is niet zoals je lippen, zoals anderen,

waaraan ik zal knuffelen als een pier,

Ik bid, ik bid tot u.

Refrein:

Het hart wordt een witte vogel

Naar boven werpend, zal het terugkeren naar een warme handpalm,

Het antwoord op de vraag is me duidelijk,

De es zal zijn hoofd schudden voor mij als je bij mij bent,

Sta je aan mijn kant…

En plotseling barstte ik in tranen uit als een kind,

Ik bid tot u, ik bid...