Колея - Евгений Григорьев – Жека

Колея моя набитая, — снова еду в дальний рейс,

Чернобровою дорогою, завтра там, а нынче здесь.

Не махайте парни жезлами, побыстрей хочу домой,

Ждут меня дочурка славная и сыночек дорогой.

Ждут две пары светлых детских глаз, как по жизни маяки,

Что б до дома сквозь туманы трасс не доехать, так дойти,

Пусть гуляют вдоль обочины жрицы спринтерской любви,

Вольный, но не озабоченный я по жизни и в пути.

Припев:

И где буду завтра, я не знаю,

По ночной дороге мчит «КАМАЗ»,

То ли мы дорогу выбираем,

То ли она выбирает нас.

Пару лет назад была жена, вот намаялся я с ней,

Я в дороге там, а тут она полный дом ведёт друзей,

Раз вернулся раньше времени, вобщем, я её застал,

Ну и кончилось затмение, а детей ей не отдал.

Припев:

И где буду завтра, я не знаю,

По ночной дороге мчит «КАМАЗ»,

То ли мы дорогу выбираем,

То ли она выбирает нас.

В рейсе навидался всякого, было, что терял друзей,

Но домой вернуться надо мне, ради глаз моих детей,

Колея моя набитая снова в рейс ты позвала,

Были б дети мои сытыми, и дорога в дом вела.

Припев:

И где буду завтра, я не знаю,

По ночной дороге мчит «КАМАЗ»,

То ли мы дорогу выбираем,

То ли она выбирает нас.

И где буду завтра, я не знаю,

По ночной дороге мчит «КАМАЗ»,

То ли мы дорогу выбираем,

То ли она выбирает нас.

Mijn baan is vol, - opnieuw ga ik op een lange vlucht,

Langs de weg met zwarte wenkbrauwen, morgen daar, en vandaag hier.

Zwaai niet met jongens met toverstokken, ik wil snel naar huis,

Een glorieuze dochter en een lieve zoon wachten op mij.

Twee paar heldere kinderogen wachten, als vuurtorens in het leven,

Zodat je niet bij het huis kunt komen door de mist van de sporen, dus ga,

Laat de priesteressen van sprintliefde langs de weg lopen,

Vrij, maar niet bezig, ik ben in het leven en op de weg.

Refrein:

En waar ik morgen zal zijn, ik weet het niet

KAMAZ snelt langs de nachtweg,

Of we de weg kiezen

Of ze kiest ons.

Een paar jaar geleden had ik een vrouw, dus ik werd dronken met haar,

Ik ben daar onderweg, en hier leidt ze een vol vriendenhuis,

Toen ik van tevoren terugkwam, vond ik haar over het algemeen,

Nou, de zonsverduistering eindigde, maar hij gaf haar geen kinderen.

Refrein:

En waar ik morgen zal zijn, ik weet het niet

KAMAZ snelt langs de nachtweg,

Of we de weg kiezen

Of ze kiest ons.

Ik zag iedereen op de vlucht, het was dat ik vrienden verloor,

Maar ik moet naar huis, omwille van de ogen van mijn kinderen,

Mijn sleur vol spullen weer riep je naar de vlucht,

Als mijn kinderen vol waren, en de weg naar het huis zou leiden.

Refrein:

En waar ik morgen zal zijn, ik weet het niet

KAMAZ snelt langs de nachtweg,

Of we de weg kiezen

Of ze kiest ons.

En waar ik morgen zal zijn, ik weet het niet

KAMAZ snelt langs de nachtweg,

Of we de weg kiezen

Of ze kiest ons.