Братва - Евгений Григорьев – Жека

Лихо погуляем мы братва,

Ночью кабакам будет не сладко,

Знаем, что пасут нас опера,

Но кишка тонка, нас брать ребятки.

Город наш спокойно можешь спать,

Если мы с братвою отдыхаем,

Операм придётся подождать,

Они знают, что мы это знаем.

И тяжёлых нас, по домам под утро

Наши тачки, словно кони понесут,

Им не в первый раз, нас везти к кому-то,

Кто нас любит, и где всегда нас ждут.

Пусть ничто не вечно на земле,

Мы идём у пропасти по краю,

Наша жизнь не вечная вдвойне,

Потому сегодня мы гуляем.

Свидимся, не свидимся уже,

Шумно расстаёмся у порога,

Радость с грустью спутались в душе,

По последней, и пора в дорогу.

И тяжёлых нас, по домам под утро

Наши тачки, словно кони понесут,

Им не в первый раз, нас везти к кому-то,

Кто нас любит, и где всегда нас ждут.

We zullen beroemd lopen, broeders,

'S Nachts zullen tavernes niet zoet zijn,

We weten dat de opera ons graast,

Maar de darmen zijn dun, jongens nemen ons.

Onze stad kan rustig slapen

Als mijn broer en ik rusten,

Opera's zullen moeten wachten

Ze weten dat wij het weten.

En zwaar ons, thuis in de ochtend

Onze auto's, zoals paarden zullen dragen,

Het is niet de eerste keer dat ze ons naar iemand brengen,

Wie van ons houdt, en waar ze altijd op ons wachten.

Laat niets eeuwig duren op aarde

We lopen langs de rand van de afgrond,

Ons leven is niet dubbel eeuwig,

Daarom lopen we vandaag.

Zie je, zie je niet meer

We scheiden luidruchtig op de drempel,

Vreugde en verdriet verstrikt in de ziel,

Eindelijk, en het is tijd om te gaan.

En zwaar ons, thuis in de ochtend

Onze auto's, zoals paarden zullen dragen,

Het is niet de eerste keer dat ze ons naar iemand brengen,

Wie van ons houdt, en waar ze altijd op ons wachten.