Размечтался солдат молодой - Владимир Бунчиков

Ветерок пролетел над долиною,

Зашептался с лесною травой.

Тихо слушая песнь соловьиную,

Размечтался солдат молодой.

Ой ты, ветер, покоя не знающий,

Мчись туда, где меня теперь нет,

И подружке, весну вспоминающей,

Передай мой солдатский привет!

Ой вы, майские ночи прекрасные,

Соловьиные ночи в саду.

Ой вы, очи лучистые, ясные,

Лучше вас не найду!

Прошуршал ветерок улетающий,

Попрощался с лесною травой.

О любви, никогда не сгорающей,

Размечтался солдат молодой!

De wind vloog over de vallei

Hij fluisterde met het bosgras.

Rustig luisterend naar het lied van de nachtegaal,

De jonge soldaat droomde.

Oh jij, de wind die geen vrede kent,

Ren naar waar ik nu niet ben

En aan een vriend die zich de lente herinnert,

Doe de groeten van mijn soldaat!

Oh jij, meinachten zijn mooi,

Nachtegaalnachten in de tuin.

Oh jij, stralende, heldere ogen,

Ik zal je niet beter vinden!

De waaiende wind ruiste,

Ik nam afscheid van het bosgras.

Over liefde die nooit opbrandt

De jonge soldaat droomde!