Давно мы дома не были - Владимир Бунчиков, Владимир Нечаев, Василий Соловьёв-Седой

Горит свечи огарочек,

Гремит недальний бой.

Налей, дружок, по чарочке,

По нашей фронтовой!

Налей, дружок, по чарочке,

По нашей фронтовой!

Не тратя время попусту,

Поговорим с тобой.

Не тратя время попусту,

По-дружески да попросту

Поговорим с тобой.

Давно мы дома не были.

Цветёт родная ель,

Как будто в сказке-небыли,

За тридевять земель.

Как будто в сказке-небыли,

За тридевять земель.

На ней иголки новые,

Медовые на ней.

На ней иголки новые,

А шишки все еловые,

Медовые на ней.

Где ёлки осыпаются,

Где ёлочки стоят,

Который год красавицы

Гуляют без ребят.

Зачем им зорьки ранние,

Коль парни на войне,

В Германии, в Германии,

В далёкой стороне.

Лети, мечта солдатская,

К дивчине самой ласковой,

Что помнит обо мне.

Горит свечи огарочек,

Гремит недальний бой.

Налей, дружок, по чарочке,

По нашей фронтовой!

Kaarsen branden,

Een hechte strijd woedt.

Schenk, mijn vriend, in een kopje,

Op onze frontlinie!

Schenk, mijn vriend, in een kopje,

Op onze frontlinie!

Geen tijd verspillen

Laten we met je praten.

Geen tijd verspillen

Gewoon vriendelijk

Laten we met je praten.

We zijn al lang niet meer thuis.

Inheemse sparrenbloesems

Als in een sprookje waren ze niet,

Voor verre landen.

Als in een sprookje waren ze niet,

Voor verre landen.

Er zitten nieuwe naalden in

Honing erop.

Er zitten nieuwe naalden in

En de kegels zijn allemaal sparren,

Honing erop.

Waar de bomen vallen

Waar zijn de kerstbomen

Welk jaar is de schoonheid?

Ze spelen zonder kinderen.

Waarom hebben ze vroege dageraad nodig,

Als de jongens in oorlog zijn,

In Duitsland, in Duitsland

Op de andere kant.

Vlieg, de droom van een soldaat,

Aan het meest aanhankelijke meisje,

Wat herinnert me.

Kaarsen branden,

Een hechte strijd woedt.

Schenk, mijn vriend, in een kopje,

Op onze frontlinie!