Notre-Dame des oiseaux - Vianney

Tout petit canneton j’attendais la plume

Qui ferait que mon nom soit dans les tribunes

Des canards, des journaux, des vendeurs de brume…

Tout petit canneton j’attendais la plume

Qui ferait que mon nom soit dans les tribunes

Des canards, des journaux, des vendeurs de brume…

Les pattes dans la mare j’avais beau tenter

Un jour j’en eut marre, j’ai dus me barrer

Loin de tous ces oiseaux qui se ressemblaient…

Sous mon jaune plumage, je me suis construit

Un cœur tout en couleur et l’orage…

Et l’orage s’est envolé et moi aussi, mes ailes

J’ai déployées, ma belle

J’ai survolé un monde où l’on s’aime…

Et moi aussi, mes ailes

J’ai déployées, ma belle

J’ai survolé un monde où l’on s’aime…

Une palme après l’autre j’ai gravis les dunes

Les collines et les autres, j’ai fait le plus dur

Au milieu des vautours, des mauvais, des enflures…

Au milieu des aigris qui brisent les rêves

Lentement j’ai compris que le vent se lève

Jamais seul, non jamais, que quand on l’appelle…

Sous mon jaune plumage, je me suis construit

Un cœur tout en couleur et l’orage…

Et l’orage s’est envolé et moi aussi, mes ailes

J’ai déployées, ma belle

J’ai survolé un monde où l’on s’aime…

Et moi aussi, mes ailes

J’ai déployées, ma belle

J’ai survolé un monde où l’on s’aime…

Et toi aussi, quand tes ailes

Tu déploieras, ma belle

Nous survolerons ce monde où l’on s’aime…

Où l’on s’aime…

À la fin du chemin, alors je serais vieux

Loin de tous mes chagrins, loin des envieux

Je me rappellerais et puis encore… Je m’envolerais…

Als een klein eendje wachtte ik op de veer

Wie zou mijn naam maken op de tribunes

Eenden, kranten, nevelverkopers...

Als een klein eendje wachtte ik op de veer

Wie zou mijn naam maken op de tribunes

Eenden, kranten, nevelverkopers...

De pootjes in de vijver heb ik tevergeefs geprobeerd

Op een dag kreeg ik er genoeg van, ik moest weglopen

Ver van al die vogels die op elkaar leken...

Onder mijn gele verenkleed heb ik mezelf gebouwd

Een kleurrijk hart en de storm...

En de storm vloog weg en ik ook, mijn vleugels

Ik heb ingezet, mijn mooie

Ik vloog over een wereld waar we van elkaar houden...

En ik ook, mijn vleugels

Ik heb ingezet, mijn mooie

Ik vloog over een wereld waar we van elkaar houden...

De ene palm na de andere beklom ik de duinen

Heuvels en zo, ik heb het moeilijkste gedaan

Te midden van de gieren, de bozen, de trekjes...

In het midden van de verbitterde die dromen verbrijzelen

Langzaam begreep ik dat de wind aantrekt

Nooit alleen, nee nooit, alleen als er een beroep op wordt gedaan...

Onder mijn gele verenkleed heb ik mezelf gebouwd

Een kleurrijk hart en de storm...

En de storm vloog weg en ik ook, mijn vleugels

Ik heb ingezet, mijn mooie

Ik vloog over een wereld waar we van elkaar houden...

En ik ook, mijn vleugels

Ik heb ingezet, mijn mooie

Ik vloog over een wereld waar we van elkaar houden...

En jij ook, wanneer je vleugels

Je zal inzetten, mijn schoonheid

We zullen over deze wereld vliegen waar we van elkaar houden...

Waar we van elkaar houden...

Aan het einde van de weg dan ben ik oud

Ver van al mijn verdriet, ver van de jaloerse

Ik zou het me herinneren en dan weer... Ik zou wegvliegen...