Капитан арктика - Вельвет

Нет проигранных битв, нет нарушенных клятв,

Он уверенно мчит за собою свой верный отряд.

Пусть теряется след где-то ниже ноля —

Бренны все острова к юго-западу от корабля.

С ним так много надежд… Среди прочих вершин,

Он надежен как холод, как пламя он несокрушим,

Он идет напрямик — Воин сумрачных льдов

Из обветренных памятью вечно-седых городов.

Припев:

Если б можно бы взять обернуть время вспять —

Вот это романтика!

Чудеса навигации!

Но маяк не горит, тишина!

Говорит Капитан Арктика.

Капитан Арктика.

Да, все мысли полны кровоточащих ран —

Каждый сам, как умеет проходит свой меридиан.

О, так сладко мечтать о других полюсах…

Ослепленная светом, я гасну в его парусах.

И послушен штурвал, и не дрогнет рука

Сто ветров завернуть в драгоценные эти шелка.

Так высок горизонт меж плакучих орбит

Там, где новых паломников ждет Семисолнечный Скит.

Припев:

Если б можно бы взять обернуть время вспять —

Вот это романтика!

Чудеса навигации!

Но маяк не горит, тишина!

Говорит Капитан Арктика.

Капитан Арктика.

Соло.

С ним так много надежд и отчаянных стуж —

Он один покровитель ста тысяч потерянных душ.

Он идет напрямик к бесконечным слезам,

Удивленные мачты вздымая к скупым небесам.

Припев:

Если б можно бы взять обернуть время вспять —

Вот это романтика!

Чудеса навигации!

Но маяк не горит, тишина!

Говорит Капитан Арктика.

Капитан Арктика.

Аккорды к песне

Нет проигранных битв,

Нет нарушенных клятв,

Он уверенно мчит за собою свой верный отряд.

Пусть теряется след

Где-то ниже ноля —

Бренны все острова к юго-западу от корабля.

С ним так много надежд… Среди прочих вершин,

Он надежен как холод, как пламя он несокрушим,

Он идет напрямик — Воин сумрачных льдов

Из обветренных памятью вечно-седых городов.

Если б можно бы взять

Обернуть время вспять —

Вот это романтика!

Чудеса навигации!

Но маяк не горит,

тишина!

Говорит Капитан Арктика.

Капитан Арктика.

Да, все мысли полны

Кровоточащих ран —

Каждый сам, как умеет проходит свой меридиан.

О, так сладко мечтать

О других полюсах…

Ослепленная светом, я гасну в его парусах.

И послушен штурвал,

И не дрогнет рука

Сто ветров завернуть в драгоценные эти шелка.

Так высок горизонт меж плакучих орбит

Там, где новых паломников ждет Семисолнечный Скит.

С ним так много надежд и отчаянных стуж —

Он один покровитель ста тысяч потерянных душ.

Он идет напрямик к бесконечным слезам,

Удивленные мачты вздымая к скупым небесам.

Geen gevechten verloren, geen geloften gebroken

Zelfverzekerd rent hij zijn trouwe detachement achter hem aan.

Laat het spoor ergens onder nul verloren gaan -

Brenne zijn allemaal eilanden ten zuidwesten van het schip.

Er is zoveel hoop bij hem ... Onder andere pieken,

Hij is betrouwbaar als kou, als een vlam is hij onverwoestbaar,

Hij gaat rechtdoor - Krijger van somber ijs

Van de altijd grijsharige steden verweerd door het geheugen.

Refrein:

Als ik kon nemen om de tijd terug te draaien -

Dat is nou romantiek!

Wonderen van navigatie!

Maar de vuurtoren brandt niet, stilte!

Kapitein Arctic aan het woord.

Kapitein Arctisch.

Ja, alle gedachten zijn vol bloedende wonden -

Iedereen, zoals hij weet, passeert zijn eigen meridiaan.

Oh, het is zo lief om van andere polen te dromen...

Verblind door het licht ga ik uit in zijn zeilen.

En het roer is gehoorzaam, en de hand beeft niet

Wikkel honderd winden in deze kostbare zijde.

Zo hoog is de horizon tussen huilende banen

Waar nieuwe pelgrims wachten op de Zeven Zonnige Skete.

Refrein:

Als ik kon nemen om de tijd terug te draaien -

Dat is nou romantiek!

Wonderen van navigatie!

Maar de vuurtoren brandt niet, stilte!

Kapitein Arctic aan het woord.

Kapitein Arctisch.

Solo.

Er zijn zoveel hoop en wanhopige verkoudheden bij hem -

Hij is de enige beschermheer van honderdduizend verloren zielen.

Hij gaat regelrecht tot eindeloze tranen

Verbaasde masten die naar de gierige lucht worden gehesen.

Refrein:

Als ik kon nemen om de tijd terug te draaien -

Dat is nou romantiek!

Wonderen van navigatie!

Maar de vuurtoren brandt niet, stilte!

Kapitein Arctic aan het woord.

Kapitein Arctisch.

Song akkoorden

Geen verloren gevechten

Geen gebroken geloften

Zelfverzekerd rent hij zijn trouwe detachement achter hem aan.

Laat het spoor verloren gaan

Ergens onder nul

Brenne zijn allemaal eilanden ten zuidwesten van het schip.

Er is zoveel hoop bij hem ... Onder andere pieken,

Hij is betrouwbaar als kou, als een vlam is hij onverwoestbaar,

Hij gaat rechtdoor - Krijger van somber ijs

Van de altijd grijsharige steden verweerd door het geheugen.

Als ik kon nemen

De tijd terugdraaien

Dat is nou romantiek!

Wonderen van navigatie!

Maar de vuurtoren brandt niet,

stilte!

Kapitein Arctic aan het woord.

Kapitein Arctisch.

Ja, alle gedachten zijn vol

bloedende wonden -

Iedereen, zoals hij weet, passeert zijn eigen meridiaan.

Oh zo lief om te dromen

Over andere polen...

Verblind door het licht ga ik uit in zijn zeilen.

En het roer is gehoorzaam,

En de hand zal niet beven

Wikkel honderd winden in deze kostbare zijde.

Zo hoog is de horizon tussen huilende banen

Waar nieuwe pelgrims wachten op de Zeven Zonnige Skete.

Er zijn zoveel hoop en wanhopige verkoudheden bij hem -

Hij is de enige beschermheer van honderdduizend verloren zielen.

Hij gaat regelrecht tot eindeloze tranen

Verbaasde masten die naar de gierige lucht worden gehesen.