The Undercover Man - Van Der Graaf Generator

Here at the glass —

All the usual problems, all the habitual farce

You ask, in uncertain voice

What you should do

As if there were a choice but to carry on

Miming the song

And hope that it all works out right

Tonight it all seems so strange —

My spirit feels rigid, my body deranged;

Still that’s only from one point of view

And we can’t have illusion between me and you

My constant friend, ever close at hand —

You and the undercover man

I reflect:

'It's very strange to be going through this change

With no idea of what it’s all been about

Except in the context of time…'

Oh, but I shirk it, I’ve half a mind not to work it all out

Is this madness just the recurring wave of total emotion

Or a hide for the undercover man

Or a litany — all the signs are there of fervent devotion —

Or the cracking of the dam?

It’s cracked;

smashed and bursting over you

There was no reason to expect such disaster

Now, panicking, you burst for air

Drowning, you know you care

For nothing and no-one but yourself

And would deny even this hand

Which stretches out towards you to help

But would I leave you in this moment of your trial?

Is it my fault that I’m here to see you crying?

These phantom figures all around you should have told you

You should have found out by now

If you hadn’t gone and tried to do it all by yourself

Even now we are not lost:

If you look out at the night

You’ll see the colours and the lights

Seem to say people are not far away

At least in distance

And it’s only our own dumb resistance

That’s making us stay

When the madness comes

Let it flood on down and over me sweetly

Let it drown the parts of me weak and blessed and damned

Let it slake my life, let it take my soul and living completely

Let it be who I am

There may not be time for us all to run in tandem together —

The horizon calls with its parallel lines

It may not be right for you to have and hold in one way forever

And yet you still have time

You still have time

Hier bij het glas —

Alle gebruikelijke problemen, alle gebruikelijke klucht

Je vraagt ​​het met een onzekere stem

Wat je zou moeten doen

Alsof er een andere keuze was dan door te gaan

Het lied nabootsen

En hopen dat het allemaal goed komt

Vanavond lijkt het allemaal zo vreemd -

Mijn geest voelt stijf, mijn lichaam gestoord;

Toch is dat maar vanuit één gezichtspunt

En we mogen geen illusie hebben tussen mij en jou

Mijn constante vriend, altijd dichtbij -

Jij en de undercover man

Ik reflecteer:

'Het is heel vreemd om deze verandering door te maken

Zonder enig idee waar het allemaal over ging

Behalve in de context van tijd...'

Oh, maar ik ontwijk het, ik heb een halve geest om het niet allemaal uit te werken

Is deze waanzin slechts de terugkerende golf van totale emotie?

Of een schuilplaats voor de undercover man

Of een litanie - alle tekenen van vurige toewijding zijn aanwezig -

Of het kraken van de dam?

Het is gebarsten;

verpletterd en barstend over je heen

Er was geen reden om een ​​dergelijke ramp te verwachten

Nu, in paniek, hap je naar adem

Verdrinken, je weet dat je erom geeft

Voor niets en niemand behalve jezelf

En zou zelfs deze hand ontkennen

Die zich naar je uitstrekt om te helpen

Maar zou ik je op dit moment van je proefperiode willen laten?

Is het mijn schuld dat ik hier ben om je te zien huilen?

Deze spookfiguren overal om je heen hadden het je moeten vertellen

Je had het nu moeten weten

Als je niet was gegaan en had geprobeerd het allemaal zelf te doen

Zelfs nu zijn we niet verdwaald:

Als je 's nachts uitkijkt

Je zult de kleuren en de lichten zien

Lijkt te zeggen dat mensen niet ver weg zijn

Ten minste op afstand

En het is alleen onze eigen domme weerstand

Dat zorgt ervoor dat we blijven

Wanneer de waanzin komt

Laat het zoet over me heen stromen

Laat het de delen van mij verdrinken, zwak en gezegend en verdoemd

Laat het mijn leven verwoesten, laat het mijn ziel nemen en volledig leven

Laat het zijn wie ik ben

Er is misschien geen tijd voor ons allemaal om samen te rennen —

De horizon roept met zijn evenwijdige lijnen

Het is misschien niet goed voor u om voor altijd één manier te hebben en te bewaren

En toch heb je nog tijd

Je hebt nog tijd