The Sleepwalkers - Van Der Graaf Generator

At night, this mindless army, ranks unbroken by dissent

Is moved into action and their pace does not relent

In step, with great precision, these dancers of the night

Advance against the darkness — how implacable their might!

Eyes undulled by moon, their arms and legs akimbo

They walk and live, hoping soon to surface from this limbo

Their minds, anticipating the dawn of the day

Shall never know what’s waiting mere insight away

— too far, too soon

Senses dimmed in semi-sentience, only wheeling through this plane

Only seeing fragmented images, prematurely curtailed by the brain

But breathing, living, knowing in some measure at least

The soul which roots the matter of both Beauty and the Beast

From what tooth or claw does murder spring

From what flesh and blood does passion?

Both cut through the air with the pendulum’s swing

In deadly but delicate fashion

And every range of feeling is there in the dream

And every logic’s reeling in the force of the scream;

The senses sting

And though I may be dreaming and reality stalls

I only know the meaning of sight and that’s all

And that’s nothing

The columns of the night advance

Infectiously, their cryptic dance

Gathers converts to the fold —

In time the whole raw world will pace these same steps

On into the same bitter end

Somnolent muster — now the dancing dead

Forsake the shelter of their secure beds

Awaken to a slumber whose depths they dread

As if the ground they tread would give way

Beneath the solemn weight of their conception

I’d search the hidden corners of all this world

Make reason of the sensory whorl

If I only had time

But soon the dream is ended

Tonight, before you lay down to the sweetness of your sleep

Do you question your surrender to the drop from Lover’s Leap

Or does the anaesthetic darkness take hold on its very own?

Does your body rise in service with not one dissenting groan?

These waking dreams of life and death

In the mirror are twisted and buckled;

Lashes flicker, a catch of breath

Skin whitening at the knuckles

The army of sleepwalkers shake their limbs and are loose

And though I am a talker, I can phrase no excuse

Not to rise again

In the chorus of the night-time I belong

And I, like you, must dance to that moonlight song

And in the end I, too, must pay the cost of this life

If all is lost none is known

And how could we lose what we’ve never owned?

Oh, I’d search out every knowledge that I could find

Unravel all the mysteries of mind

If I only had time

If I only had time

But soon my time is ended

's Nachts staat dit hersenloze leger op de ranglijst van onenigheid

Wordt in actie gebracht en hun tempo houdt niet op

In de pas, met grote precisie, deze dansers van de nacht

Schiet op tegen de duisternis - hoe onverzoenlijk hun macht!

Ogen afgestompt door de maan, hun armen en benen over elkaar heen

Ze lopen en leven, in de hoop snel uit dit voorgeborchte te komen

Hun geest, anticiperend op het aanbreken van de dag

Zal nooit weten wat er wacht, louter inzicht weg

— te ver, te snel

Zintuigen gedimd in semi-gevoel, alleen maar door dit vliegtuig

Alleen gefragmenteerde beelden zien, voortijdig ingeperkt door de hersenen

Maar ademen, leven, tenminste tot op zekere hoogte weten

De ziel die de basis vormt voor zowel Belle als het Beest

Uit welke tand of klauw komt moord voort?

Van welk vlees en bloed komt passie?

Beide snijden door de lucht met de slingerbeweging

Op dodelijke maar delicate wijze

En elk gevoelsbereik is aanwezig in de droom

En elke logica wankelt in de kracht van de schreeuw;

De zintuigen steken

En hoewel ik misschien aan het dromen ben en de realiteit stopt

Ik ken alleen de betekenis van zicht en dat is alles

En dat is niets

De kolommen van de nachtvorst

Aanstekelijk, hun cryptische dans

Verzamelt bekeerlingen tot de vouw:

Na verloop van tijd zal de hele onbewerkte wereld dezelfde stappen volgen

Op naar hetzelfde bittere einde

Slaperige verzameling — nu de dansende doden

Verlaat de beschutting van hun veilige bedden

Ontwaak in een sluimer wiens diepten ze vrezen

Alsof de grond die ze betreden het zou begeven

Onder het plechtige gewicht van hun conceptie

Ik zou de verborgen hoeken van deze wereld doorzoeken

Reden van de zintuiglijke krans

Had ik maar tijd

Maar al snel is de droom voorbij

Vanavond, voordat je gaat liggen in de zoetheid van je slaap

Twijfel je aan je overgave aan de drop van Lover's Leap?

Of neemt de verdovende duisternis zichzelf over?

Komt uw lichaam in dienst zonder één afwijkend gekreun?

Deze wakkere dromen van leven en dood

In de spiegel zijn gedraaid en verbogen;

Wimpers flikkeren, een hap adem

Huid bleken op de knokkels

Het leger van slaapwandelaars schudt hun ledematen en is los

En hoewel ik een prater ben, kan ik geen excuus bedenken

Niet weer opstaan

In het refrein van de nacht behoor ik

En ik moet, net als jij, dansen op dat maanlichtlied

En uiteindelijk moet ik ook de kosten van dit leven betalen

Als alles verloren is, is er niets bekend

En hoe kunnen we verliezen wat we nooit hebben gehad?

Oh, ik zou elke kennis opzoeken die ik kon vinden

Ontrafel alle mysteries van de geest

Had ik maar tijd

Had ik maar tijd

Maar binnenkort is mijn tijd voorbij