Arrow - Van Der Graaf Generator

Stub towers in the distance, riders cross the blasted moor

against the horizon

Fickle promises of treaty, fatal harbingers of war,

futile orisons

Swirl as one in this flight, this mad chase,

This surge across the marshy mud landscape

until the meaning is forgotten.

Hood masks the eager face, skin stretched and sallow,

Headlong into the chilling night, as swift as any arrow.

Feet against the flagstones, fingers scrabbling at the lock,

craving protection,

'Sanctuary!'

cracks a voice, half-strangled by the shock

of its rejection.

Shot the bolt in the wall, rusted the key;

Now the echoes of all frightful memory

intrude in the silence.

What a crawl against the slope — dark loom the gallows

Stompe torens in de verte, ruiters steken de verwoeste hei over

tegen de horizon

Wisselvallige beloften van een verdrag, fatale voorboden van oorlog,

zinloze orisons

Wervel als één in deze vlucht, deze gekke achtervolging,

Deze golf door het drassige modderlandschap

totdat de betekenis is vergeten.

Hood maskeert het gretige gezicht, de huid uitgerekt en vaal,

Dwars door de ijzingwekkende nacht, zo snel als een pijl.

Voeten tegen de plavuizen, vingers krabbelen aan het slot,

verlangen naar bescherming,

'Heiligdom!'

kraakt een stem, half gewurgd door de schok

van zijn afwijzing.

Schoot de bout in de muur, verroeste de sleutel;

Nu de echo's van alle angstaanjagende herinneringen

binnendringen in de stilte.

Wat een kruip tegen de helling - donker doemt de galg op