Alfa Berlina - Van Der Graaf Generator

In the fullness of time, when it’s all waxed and waned

and the cycle’s complete maybe it’ll make sense at last,

all the strangeness explained, all the stories discrete.

Maybe then it’ll all be clear.

I’ve got a Iifetime’s library of unreliable mementoes

and I could show you one or two

if it’s of interest, it’d be an education

for me to simply talk you through

how I wore my innocence as some kind of novelty

as if I didn’t know

between the devil and the deep blue sea

lay the fire down below.

All sense of caution was abandoned in the moment,

our eagerness to claim the day.

The dice we rolled would take us anywhere

and there were no excuses left to stay.

This was the time, this was the chance to go

and do it in some style.

Just turn your face up to the summer sun

and drive a thousand miles

in an Alfa Berlina.

I saw a wolf high on the mountain pass,

the stars were tumbling end to end.

I knew I’d never feel as free as this again.

The sea below us like a looking-glass,

we drifted through the hair-pin bends

in the Alfa Berlina.

So very long ago, so far away,

it’s all time out of mind

but when I think about the way it was

we were recklessly alive

in the Alfa Berlina.

In the fullness of time I can look back and say

I first fell on my feet

in the Alfa.

In de volheid van de tijd, wanneer het allemaal gewaxt en afgenomen is

en de cyclus is voltooid, misschien is het eindelijk logisch,

alle vreemdheid uitgelegd, alle verhalen discreet.

Misschien is het dan allemaal duidelijk.

Ik heb een levenslange bibliotheek met onbetrouwbare herinneringen

en ik kan je er een of twee laten zien

als het interessant is, zou het een opleiding zijn

voor mij om je gewoon door te praten

hoe ik mijn onschuld als een soort nieuwigheid droeg

alsof ik het niet wist

tussen de duivel en de diepblauwe zee

leg het vuur beneden.

Alle voorzichtigheid werd in het moment opgegeven,

onze gretigheid om de dag op te eisen.

De dobbelstenen die we wierpen, zouden ons overal heen brengen

en er waren geen excuses meer om te blijven.

Dit was het moment, dit was de kans om te gaan

en doe het in een bepaalde stijl.

Draai je gezicht naar de zomerzon

en rijd duizend mijl

in een Alfa Berlina.

Ik zag een wolf hoog op de bergpas,

de sterren tuimelden van begin tot eind.

Ik wist dat ik me nooit meer zo vrij zou voelen.

De zee onder ons als een spiegel,

we dreven door de haarspeldbochten

in de Alfa Berlina.

Zo heel lang geleden, zo ver weg,

het is allemaal tijd uit het hart

maar als ik denk aan hoe het was

we leefden roekeloos

in de Alfa Berlina.

In de volheid van de tijd kan ik terugkijken en zeggen:

Ik viel voor het eerst op mijn voeten

in de Alfa.