Твой далёкий свет - Валерий Сюткин

Твоей звезды далёкий свет

Поймал в ночи меня,

Он лёгким был, почти как снег,

Но грел сильней огня.

А я в ладонь ловил его

И ничего не мог понять,

Он здесь, в руке, и нет его,

Ведь свет нельзя поймать.

Теперь всегда из темноты

Летит за мной тот свет,

И знаю я, что рядом ты,

Когда тебя здесь нет.

Как птицу я его ловлю

И снова не могу поймать,

За что же я тебя люблю

Никак нельзя понять.

Как птицу я твой свет ловлю

И снова не могу поймать,

За что же я тебя люблю

Никак нельзя понять.

Никак нельзя понять.

Никак нельзя понять.

Je ster is een ver licht

Betrapte me in de nacht

Hij was licht, bijna als sneeuw,

Maar hij verwarmde meer dan vuur.

En ik ving hem in mijn handpalm

En ik kon niets begrijpen

Hij is hier, in de hand, en hij is er niet,

Het licht is immers niet te vangen.

Nu altijd vanuit het donker

Dat licht vliegt me achterna,

En ik weet dat je in de buurt bent

Als je er niet bent

Als een vogel vang ik hem

En weer kan ik niet vangen

Waarom hou ik van jou

Helemaal niet te begrijpen.

Als een vogel vang ik je licht

En weer kan ik niet vangen

Waarom hou ik van jou

Helemaal niet te begrijpen.

Helemaal niet te begrijpen.

Helemaal niet te begrijpen.