Losers 2 - Spanish Love Songs

Staring like a stranger from the dirt field

Across from my childhood home.

Noticed how out of place I looked there.

It’s a place I can’t afford.

When my family lost it back in '08

We swore it was just a setback.

And all we needed was to graduate,

And keep ignoring facts.

«Don't you know you were born to die poor man?

Don’t you know that you’re gonna do yourself in?

And you’ll always wake up tired

Because there’s nowhere we go from here.»

Stuck working at that third job driving

Well-meaning moms to protests for minimum wage.

Still depressed.

Still living for the weekend.

Still terrified to die at your age.

No cancer.

No crash.

It better all go as planned.

Or one day soon you’re not gonna get by.

Know damn well there ain’t a promised land.

The cost of living means the cost to stay alive.

«Don't you know you were born to die poor man?

Don’t you know that you’re gonna do yourself in?

And you’ll always wake up tired

Because there’s nowhere we go from here.»

They say that these are our exciting days.

At least until they ask our age.

Now I’m just a walking tragic ending.

Fuck, I don’t want to be the last one standing.

So I’m leaving the city.

Maybe the country.

Maybe the Earth.

Gotta find a place of my own.

Where the fuck ups aren’t cops

Patrolling neighborhoods they’re afraid of.

And the rest of us won’t burn out

Displacing locals from neighborhoods we’re afraid of.

Know if we weren’t bailed out

Every time by our parents we’d be dead.

What’s gonna happen when they’re dead?

«Don't you know you were born to die poor man?

Don’t you know that you’re gonna do yourself in?

And you’ll always wake up tired

Because there’s nowhere we go from here.»

They say that these are our exciting days.

At least until they ask our age.

Now I’m just a walking tragic ending.

Fuck, I don’t want to be the last one standing.

Starend als een vreemdeling uit het vuilveld

Tegenover mijn ouderlijk huis.

Het viel me op hoe misplaatst ik daar uitzag.

Het is een plek die ik me niet kan veroorloven.

Toen mijn familie het verloor in '08

We hadden gezworen dat het gewoon een tegenvaller was.

En alles wat we nodig hadden was om af te studeren,

En blijf feiten negeren.

«Weet je niet dat je geboren bent om te sterven, arme man?

Weet je niet dat je jezelf gaat redden?

En je wordt altijd moe wakker

Omdat we vanaf hier nergens heen kunnen.»

Vast aan het werk bij die derde baan rijden

Goedbedoelende moeders protesteren voor minimumloon.

Nog steeds depressief.

Leef nog voor het weekend.

Nog steeds doodsbang om te sterven op jouw leeftijd.

Geen kanker.

Geen crash.

Het kan maar beter allemaal gaan zoals gepland.

Of op een dag kom je er niet meer vanaf.

Weet verdomd goed dat er geen beloofd land is.

De kosten van levensonderhoud zijn de kosten om in leven te blijven.

«Weet je niet dat je geboren bent om te sterven, arme man?

Weet je niet dat je jezelf gaat redden?

En je wordt altijd moe wakker

Omdat we vanaf hier nergens heen kunnen.»

Ze zeggen dat dit onze spannende dagen zijn.

Tenminste totdat ze naar onze leeftijd vragen.

Nu ben ik slechts een wandelend tragisch einde.

Verdomme, ik wil niet de laatste zijn die overeind blijft.

Dus ik verlaat de stad.

Misschien het land.

Misschien de aarde.

Ik moet een eigen plek vinden.

Waar de fuck-ups geen politie zijn

Patrouilleren in buurten waar ze bang voor zijn.

En de rest van ons zal niet opbranden

De lokale bevolking verdringen uit buurten waar we bang voor zijn.

Weet of we niet zijn gered

Elke keer door onze ouders zouden we dood zijn.

Wat gebeurt er als ze dood zijn?

«Weet je niet dat je geboren bent om te sterven, arme man?

Weet je niet dat je jezelf gaat redden?

En je wordt altijd moe wakker

Omdat we vanaf hier nergens heen kunnen.»

Ze zeggen dat dit onze spannende dagen zijn.

Tenminste totdat ze naar onze leeftijd vragen.

Nu ben ik slechts een wandelend tragisch einde.

Verdomme, ik wil niet de laatste zijn die overeind blijft.