Aloha to No One - Spanish Love Songs

It’s me on my old bed— too low to the ground

Each day it’s harder for me to climb out

A yellowed mattress.

A deeper indent

I keep flipping it over and over again

Like a fucking film school shot framed in the mirror

Pulling out the two greys in my beard

Shave it off like I can disappear

I’ve done nothing the past ten years

It’s just like me to take a swing

And disagree with everything

Condescend, but I am nothing

A lesson to be learned

«You might wake up, but you’ll never be better, than this…»

Pushing thirty and still playing house shows

Waking up on beer soaked floors alone

Hoping we’d take it further this time

But I don’t know how to stay in line

I bump my head and come down

The same as my shit friends on the bright of a Sunday

Hoping that next year will be better

Than growing out of another sweater

«You might wake up, but you’ll never be better

You might come through, but you’ll always second guess

You might breathe free, but you’ll never stop pacing

You might find love, but you’ll always be depressed

You might change your hair, but you’ll always look awkward

Your back might heal, but you’ll never get your rest

You might move on, but you’ll never feel important

You might be fine, but you’ll never be your best

So when you wake up

And know you’ll never be better —

Hide under your sheets

Your room will always be a mess."

Ik ben het op mijn oude bed - te laag bij de grond

Elke dag is het moeilijker voor mij om eruit te klimmen

Een vergeelde matras.

Een diepere inspringing

Ik blijf het keer op keer omdraaien

Als een verdomd filmschoolshot ingelijst in de spiegel

De twee grijzen in mijn baard eruit trekken

Scheer het af alsof ik kan verdwijnen

Ik heb de afgelopen tien jaar niets gedaan

Het is net als ik om te schommelen

En het met alles oneens zijn

Neerbuigend, maar ik ben niets

Een les om te leren

«Je wordt misschien wakker, maar je wordt nooit beter dan dit...»

Dertig pushen en nog steeds houseshows spelen

Alleen wakker worden op met bier doordrenkte vloeren

In de hoop dat we deze keer verder zouden gaan

Maar ik weet niet hoe ik in de rij moet blijven

Ik stoot mijn hoofd en kom naar beneden

Hetzelfde als mijn shit-vrienden op een stralende zondag

In de hoop dat het volgend jaar beter zal zijn

Dan groeien uit een andere trui

«Je wordt misschien wakker, maar je wordt nooit beter

Je komt er misschien doorheen, maar je twijfelt altijd

Je ademt misschien vrij, maar je zult nooit stoppen met ijsberen

Je vindt misschien liefde, maar je zult altijd depressief zijn

Je verandert misschien je haar, maar je ziet er altijd ongemakkelijk uit

Je rug kan genezen, maar je krijgt nooit je rust

Je gaat misschien verder, maar je zult je nooit belangrijk voelen

Het gaat misschien goed met je, maar je zult nooit je beste zijn

Dus als je wakker wordt

En weet dat je nooit beter zult worden —

Verstop je onder je lakens

Je kamer zal altijd een rommel zijn."