Femme adieu - Serge Lama

Je travaille à ma solitude

J’aspire à l'épaisseur des pierres

A la bure, à la toile rude

La croix simple et le monastère

Des murs en crépi blancs et nus

Pour apprivoiser la lumière

Et débusquer cet inconnu

Que je suis, loin de vos litières

Femme adieu, femme adieu

Je suis tout à Dieu

Adieu

Du silence sur du silence

Et de la musique sacrée

Des plains-chants dont la résonance

Aura l'écho de mon secret

Ai-je les qualités idoines

Pour marcher en baissant les yeux

Aurai-je un jour le moi du moine

Au service du Dernier Dieu

Femme adieu, femme adieu

Je t’aimais

Désormais

J’appartiens à Dieu

J’ai la tentation du cloître

J’ai la tentation de Dieu

Passer par la porte étroite

Juste en baissant les yeux

Par les allées de prières

Par les arbres pleins d’oiseaux

Envahi par la lumière, la lumière d’en haut

Femme adieu, femme adieu

Je t’aimais

Désormais

Je te dis adieu

Ik werk aan mijn eenzaamheid

Ik streef naar de dikte van de stenen

Naar het zelfgemaakte, naar het ruwe canvas

Het eenvoudige kruis en het klooster

Kale witte pleistermuren

Om het licht te temmen

En spoel deze vreemdeling weg

Dat ben ik, ver van jouw nesten

Dag vrouw, vaarwel vrouw

Ik ben helemaal voor God

Tot ziens

Stilte op stilte

En heilige muziek

Plainsongs waarvan de resonantie

Zal mijn geheim herhalen

Heb ik de juiste kwaliteiten?

Naar beneden kijkend lopen

Zal ik ooit het zelf van de monnik hebben?

De laatste God dienen

Dag vrouw, vaarwel vrouw

ik hield van je

Vanaf nu

Ik behoor tot god

Ik heb de verleiding van het klooster

Ik heb de verleiding van God

Ga door de smalle deur

Gewoon naar beneden kijken

Door de gangpaden van gebeden

Door de bomen vol vogels

Binnengevallen door het licht, het licht van boven

Dag vrouw, vaarwel vrouw

ik hield van je

Vanaf nu

ik zeg je gedag