Le temps s'arrête - Senamo, Lomepal

Et aujourd’hui pour moi l’soleil se lève plus tôt

J’me remémore la veille, trop d’routine, faut que j’roupille

D’gros d’soucis obscurcissent tout ça

Faudrait que j’prenne du repos

Le regret ôte ma peine, faut que j’arrête d’comater

Ouais, toi et moi, on regardera l’passé en souriant

Je m’effacerai dans c’flou immense

Je m'évaderai sans qu’tous y pensent

La mort arrivera tôt ou tard

La drogue abîme ma forme toute pâle

Mais j’veux changer, je m’affole, j’gaspille, les deux s’emmêlent

J’accorde parti à nos coupables et puis chacun sa merde

Des puits d’chagrin amers, je m'épuise, ça craint, je m’aère

Les nuits m’appellent et j’fuis ma peine, frère, j’suis cassé

C’est cuit cette année mais j’suis malin, j’arrête

Demain, la vie sera plus délicate, je m’applique grave

Tu sais qui gagne, ça kiffera plus, c’est minable

Ma mine pâle tue les syllabes, ma rime parle, tu sais qui rappe

Des textes casse-tête, savoure, c’est le met

C’est terre-à-terre, d’la boue et de l’herbe

Mes vrais m’appellent Sam ou S.E.N, la nouvelle relève

Camouflé de rêves d’amour et de paix, ma coupe est de mèche

Chaque soir, je sors de l’ombre plus fort, ma voix se tord

Le son supporte ma poisse, c’que j’offre me ronge, j’suffoque

J’parle d’mes démons et des peurs que j’ai combattues

Chaque texte s’effondre, des épreuves secrètes contre la Lune

Lassé d’mes songes, d’rester seul, de faire de l’ombre, ça m’use

La Terre est ronde, laisse mes reufs, je sais ce qu’on calcule

L’argent domine, je m’endette à fond, j’ressens ma perte

Ça sent possible quand c’est la fonce, j’me tends la perche

Passe-temps morbide, je m’enchaîne à c’monde, seul dans ma tête

Avant d’dormir, j’enlève ma montre, le temps s’arrête

J’ai grandi à l'écart des machines mais j’ai un carré d’as

Dans ma caverne, j’amène pas d’chiffre, j’gratte des phases

Ce sera peut-être ça l’secours, moi, j’suis un gars flemmard

Et quand j’ai pas d’stella, j’me trouve dans un état léthargique

A chaque coup ma puissance brûle et s’reproduit dans l’but

D’abattre tous les casse-couilles, ça part pas, l’jour suivant j’sue

Car j’ai des nuits tendues des cuites en vue

Et pas d’biscuits sans sucre au casse-croûte

J’suis hanté par des dangers abstraits, j’détruis en brute

Mon encéphale et j’mange des pâtes quand j’ai pas d’pèze

Pour un dürüm j’cours, le regard est actif car j’roule

Toujours avec quatre litres d’adrénaline dans les artères

Mon esprit à niveau d'être précis, j’veux être riche

J’sens ves-qui prix nobel prestige

Tise au bec, je m'éclipse vite, j’opère des kilomètres

Machine indestructible à la Citroën BX

La folie gagne ma tête, merde, ça m’grossit l’caractère

Borné par la première sorte d'épave qui maudira ma quête

Ma force s'étale, j’atteins le seuil d’survie, mon corps s’dégrade

Mais j’ai l'œil du tigre et le baume qui va avec

Maigre corpulence j’sens pas la torture

Mon corps brûle, j’dors plus sans prendre de fortes substances

Le risque durera le temps d’une clope, t’façon

Ce qui n’me tue pas n’avait en fait aucune chance

L’argent domine, je m’endette à fond, j’ressens ma perte

Ça sent l’possible quand c’est la fonce, j’me tends la perche

Passe-temps morbide, je m’enchaîne à c’monde, seul dans ma tête

Avant d’dormir, j’enlève ma montre, le temps s’arrête

En vandaag komt voor mij de zon eerder op

Ik herinner me de dag ervoor, te veel routine, ik moet slapen

Grote zorgen verdoezelen dat allemaal

Ik moet wat rusten

Spijt neemt mijn pijn weg, ik moet stoppen met samenwonen

Ja, jij en ik, we kijken lachend terug

Ik zal verdwijnen in deze immense waas

Ik zal ontsnappen zonder dat iedereen erover nadenkt

De dood zal vroeg of laat komen

Het medicijn ruïneert mijn bleke vorm

Maar ik wil veranderen, ik raak in paniek, ik verspil, de twee raken verstrikt

Ik geef een feestje aan onze schuldigen en dan is ieder zijn shit

Putten van bitter verdriet, ik ben uitgeput, het is klote, ik ben aan het ventileren

De nachten roepen me en ik ren weg van mijn pijn, broer, ik ben gebroken

Het is voorbij dit jaar, maar ik ben slim, ik stop ermee

Morgen zal het leven delicater zijn, ik pas mezelf serieus toe

Je weet wie er wint, het zal meer liefhebben, het is waardeloos

Mijn bleke gezicht doodt de lettergrepen, mijn rijm spreekt, je weet wie er rapt

Puzzelteksten, geniet ervan, het is het gerecht

Het is nuchter, modder en gras

Mijn echte noemen me Sam of S.E.N, de nieuwe generatie

Gecamoufleerd met dromen van liefde en vrede, mijn deel is onder één hoedje

Elke nacht kom ik sterker uit de schaduw, mijn stem verdraait

Het geluid ondersteunt mijn pech, wat ik aanbied knaagt aan me, ik stik

Ik praat over mijn demonen en de angsten waar ik tegen vocht

Elke tekst brokkelt af, geheime proeven tegen de maan

Moe van mijn dromen, van alleen blijven, van schaduw maken, het put me uit

De aarde is rond, laat mijn eieren, ik weet wat we berekenen

Geld domineert, ik heb diepe schulden, ik voel mijn verlies

Het voelt mogelijk als het donker is, ik reik uit

Ziekelijk tijdverdrijf, ik keten mezelf aan deze wereld, alleen in mijn hoofd

Voordat ik ga slapen, doe ik mijn horloge af, de tijd stopt

Ik ben zonder de machines opgegroeid, maar ik heb vier azen gekregen

In mijn grot breng ik geen cijfers, ik kras fasen

Dat zou de redding kunnen zijn, ik, ik ben een luie vent

En als ik Stella niet heb, bevind ik me in een lethargische toestand

Met elke slag brandt mijn kracht en reproduceert in het doel

Om alle eikels te doden, het gaat niet weg, de volgende dag zweet ik

Want ik heb spannende nachten van afranselingen voor de boeg

En geen suikervrije koekjes bij de snack

Ik word achtervolgd door abstracte gevaren, ik vernietig rauw

Mijn brein en ik eten pasta als ik geen pèze heb

Voor een dürüm ren ik, de blik is actief omdat ik rol

Nog steeds met vier liter adrenaline in de aderen

Mijn geest om precies te zijn, ik wil rijk zijn

Ik voel me ves-qui nobel prestige prijs

Tise au beak, ik glibber snel weg, ik werk mijlenver

Onverwoestbare machine à la Citroën BX

De waanzin wint mijn hoofd, shit, het vergroot mijn karakter

Begrensd door het eerste soort wrak dat mijn zoektocht zal vervloeken

Mijn kracht breidt zich uit, ik bereik de drempel om te overleven, mijn lichaam vernedert

Maar ik heb tijgeroog en de balsem erbij

Magere corpulentie, ik voel de marteling niet

Mijn lichaam brandt, ik slaap meer zonder sterke middelen te slikken

Het risico zal duren voor een sigaret, jij manier

Wat me niet doodt, maakte eigenlijk geen kans

Geld domineert, ik heb diepe schulden, ik voel mijn verlies

Het voelt mogelijk als het donker is, ik reik uit

Ziekelijk tijdverdrijf, ik keten mezelf aan deze wereld, alleen in mijn hoofd

Voordat ik ga slapen, doe ik mijn horloge af, de tijd stopt