Scars Kent - Scars

Toujours entre deux mondes, oui, ça fait long time

Ils veulent connaître ma double identité, wouho-ho

Docta, la journée;

le soir, derrière l’mic

Oui, ils m’appellent «Scars Kent»

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent

Ça chill et ça chill, et ça kick, roulez avec le Doc

Mais j’te respecte trop pour pouvoir t’dire: «Bitch, I’m a boss»

, donc j’me demande c’que j’vais t’dire

Chanteur ou médecin?

Oui, c’est à toi de m’le dire

Pas en place et taffe pour une copine

Cette vie te va un temps, puis tu m’demandes de choisir

J’suis désole si t’as l’impression d'être la victime

Mais les sentiments étaient fictifs, comme si tu m’voyais en vitrine

Plus de time pour les obstacles de taille

La musique dans mes veines, donc t'étonne pas si j’me taille

«Et le style, et le style, et le style»: ils en oublient l’travail

Ça fait un bail qu’on fait les bayes, t'étonne qu’aujourd’hui j’graille

Les collègues me demandent tout l’temps quand j’vais m’arrêter

Faire mon métier à part entière et fonder un foyer

Entre deux mondes, j’me sens comblé, et je n’pense qu'à batailler

Pour m'épanouir, j’ai besoin d'ça, pas d’une vie d’salarié

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent

Avec mes rêves, oui, j’ai grandi, ma volonté, oui, je la brandis

Viser même jusqu'à l’infini, même quand l’espoir reste minime

Vrai donc inimitable, mon ambition: inarrêtable

Tranchant au mic comme un sabre, oui, j’ai les crocs donc à table

Cahiers d’textes dans le cartable, j’me mets la pression comme en garde-à-v'

Dans une prison à Alcatraz, je m’en évade sans laisser de trace

«Tracer ta route»: t’es marrant, imagine la tête des parents

Malgré ça, plus aucun doute, du moins, plus aucun d’apparent, non

Toujours entre deux mondes, oui, ça fait long time

Ils veulent connaître ma double identité, wouho-ho

Docta, la journée;

le soir, derrière l’mic

Oui, ils m’appellent «Scars Kent»

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Scars Kent, Scars Kent

Scars Kent

Scars Kent

Scars Kent

Scars Kent

Scars Kent

Altijd tussen twee werelden, ja, het is lang geleden

Ze willen mijn dubbele identiteit weten, wouho-ho

Docta, de dag;

's avonds, achter de microfoon

Ja, ze noemen me 'Littekens Kent'

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent

Het koelt en het koelt, en het schopt, rolt met de Doc

Maar ik respecteer je te veel om je te kunnen zeggen: "Bitch, ik ben een baas"

, dus ik vraag me af wat ik je ga vertellen

Zanger of dokter?

Ja, het is aan jou om het me te vertellen

Niet op zijn plaats en puffen voor een vriendin

Dit leven past een tijdje bij je, dan vraag je mij om te kiezen

Het spijt me als je je het slachtoffer voelt

Maar de gevoelens waren fictief, alsof je me door het raam zag

Meer tijd voor hoge obstakels

Muziek in mijn aderen, dus wees niet verbaasd als ik carve

"En de stijl, en de stijl en de stijl": ze vergeten het werk

We doen de bayes al een tijdje, ben je verrast dat ik vandaag graille

Collega's vragen me de hele tijd wanneer ik ga stoppen

Doe mijn werk in mijn eigen recht en maak een thuis

Tussen twee werelden voel ik me vervuld en denk ik alleen aan vechten

Om te floreren heb ik dat nodig, niet een leven als werknemer

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent

Met mijn dromen, ja ik groeide, mijn wil, ja ik hanteer het

Richt zelfs tot in het oneindige, zelfs als de hoop minimaal blijft

Waar dus onnavolgbaar, mijn ambitie: niet te stoppen

Scherp op de microfoon als een sabel, ja, ik heb de hoektanden dus aan tafel

Leerboeken in de map, ik leg mezelf druk op alsof ik op mijn hoede ben

In een gevangenis in Alcatraz ontsnap ik spoorloos

"Teken je pad": je bent grappig, stel je de gezichten van de ouders voor

Ondanks dat, geen twijfel meer, in ieder geval niet duidelijker, nee

Altijd tussen twee werelden, ja, het is lang geleden

Ze willen mijn dubbele identiteit weten, wouho-ho

Docta, de dag;

's avonds, achter de microfoon

Ja, ze noemen me 'Littekens Kent'

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent, Kent

Littekens Kent, Littekens Kent

Littekens Kent

Littekens Kent

Littekens Kent

Littekens Kent

Littekens Kent