Sen Hiç Sevmeyi Bilmezsin - Sagopa Kajmer

Rüzgârda savrulan bi' yaprak gibi

«Durdum"derken sürüklenmeye başlarım yine

Yazıp tüketirsem acım biter sanmıştım

Ama yeniden yastayım, hay canına yandığım

Suskunluğuma aldanma, bakışlarım kâfi yakmaya

Yalnızlığım elle tutulacak kadar yakında

Düşünüyorum, sessiz ol, gücün yoksa bana katlanmaya karşımdan defol

Tutup yere attığın, suretimdi baktığın

Denize düşsem, sen gemini kurtar

Karaya çıkan yolu yüzdüm kaç kere

Galip benim böyle kral gibi söyle havan kime?

Ben planlayana kadar olup bitiyor her şey

Ben kurana kadar dağılıyor hayatım

Hülyalarıma bak;

iki dirhem, bir çekirdek

Aldanıyorum ölene dek, şeytan aldatınca kikirdek

Tanırım seni;

sen hiç sevmeyi bilmezsin

Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin

O zaman gel günahsız, git günahlarla, koy beni yerine, bu yangınıma üfle

Gel hatasız, git hatalarla, vur beni dibime, şu hallerim ne külfet

Ben bir iki şey biliyorum, üç-dört şey ekliyorum

Gerekmez bana kimselerden gelecek yorum

Ayaklar benim, yazan kol benim kolum

Düşünen pay da benim, bu treni çeken ray da

Bilir misin;

Rap için güneş de benim, ay da

Aldım başımı yürüyorum kelle koltukta

Selle aşar takam ırmakları yoklukta

Neden kimilerini gözüm görür her boklukta?

Gücünüz aynı güçsüzlük çoklukta

Ölümü gömdüm gözlerinde şimdi sıra toprakta

Bakalım o seni nasıl ölüme gömecek son trakta

Doğru kazan, yalan sat da doy doy tat da

Zehirli akrep itinaya aranır maksatta

İçine kibir ateşi düşmüş nefisleri söndür ilk fırsatta

Aşağıda selametin varsa tepeden düş atla Kasva

Tanırım seni;

sen hiç sevmeyi bilmezsin

Kaybolsam hafta olur beni aramaya bile yeltenmezsin

O zaman gel günahsız, git günahlarla, koy beni yerine, bu yangınıma üfle

Gel hatasız, git hatalarla, vur beni dibime, şu hallerim ne külfet

Als een blad dat in de wind wordt geblazen

Als ik zeg "ik ben gestopt" begin ik weer te driften

Ik dacht dat als ik zou schrijven en consumeren mijn pijn zou eindigen

Maar ik ben weer in de rouw, fuck you

Laat je niet misleiden door mijn stilte, mijn ogen zijn niet genoeg

Mijn eenzaamheid is dichtbij genoeg om aangeraakt te worden

Ik denk, wees stil, ga uit de weg om me te verdragen als je de kracht niet hebt

Dat je vasthield en naar beneden gooide, was mijn beeld waar je naar keek

Als ik overboord val, red jij je schip

Hoe vaak heb ik de weg naar het land gezwommen?

Ik ben de winnaar, vertel me als een koning, aan wie?

Het gebeurt allemaal totdat ik het plan

Mijn leven valt uit elkaar totdat ik bouw

Kijk naar mijn dromen;

goed verzorgd

Ik ben bedrogen tot ik sterf, giechel als de duivel bedriegt

Ik ken jou;

je weet nooit hoe je moet liefhebben

Als ik verdwaal, duurt het een week, je probeert me niet eens te bellen

Kom dan zonder zonde, ga met zonden, zet mij op jouw plaats, blaas op dit vuur van mij

Kom zonder fouten, ga met fouten, raak me op de bodem, wat een last op mijn conditie

Ik weet een ding of twee, ik voeg drie of vier toe

Ik heb van niemand commentaar nodig

De voeten zijn van mij, de arm die schrijft is mijn arm

Ik ben het denkende deel, de rail die deze trein trekt

Weet u;

Voor rap ben ik de zon en de maan

Ik loop met mijn hoofd op de bank

Selle asşar takam rivieren in afwezigheid

Waarom zie ik sommigen van hen in elke onzin?

Jouw kracht is dezelfde zwakte

Ik begroef de dood in je ogen, nu is het jouw beurt in de grond

Laten we eens kijken hoe hij je zal begraven in de laatste track

Verdien goed, verkoop leugens en proef je vulling

De giftige schorpioen wordt met zorg gezocht

Doof de zielen waarin het vuur van arrogantie is gevallen, bij de eerste gelegenheid.

Als je beneden vrede hebt, val dan van de top en spring Kasva

Ik ken jou;

je weet nooit hoe je moet liefhebben

Als ik verdwaal, duurt het een week, je probeert me niet eens te bellen

Kom dan zonder zonde, ga met zonden, zet mij op jouw plaats, blaas op dit vuur van mij

Kom zonder fouten, ga met fouten, raak me op de bodem, wat een last op mijn conditie